تلاش جهانی برای آیندهای پایدار

قدرت طاهری– تاثیر انرژیهای تجدیدپذیر بر تغییرات آبوهوایی موضوعی اساسی در تلاش جهانی برای کاهش تخریب محیط زیست و ترویج توسعه پایدار است. منابع انرژی تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی، بادی، آبی، زیست توده،زمین گرمایی و جزر و مدی به طور فزایندهای به دلیل پتانسیلشان برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای و کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی که از عوامل اصلی تغییرات آبوهوایی هستند، مورد توجه قرار میگیرند.
با ارائه جایگزینهای پاکتر برای تولید انرژی، این فناوریها برای دستیابی به اهداف بینالمللی آبوهوایی، مانند اهداف مندرج در توافقنامه پاریس، ضروری هستند.
اهمیت انرژیهای تجدیدپذیر نهتنها در مزایای زیستمحیطی آنها بلکه در پیامدهای اقتصادی آنها نیز نهفته است. انتقال به انرژیهای تجدیدپذیر میتواند باعث ایجاد شغل، تقویت نوآوری و منجر به استقلال انرژی برای بسیاری از کشورها شود.
با این حال استقرار این فناوریها بدون چالش نیست. مسائلی مانند ناپیوستگی، هزینههای اولیه بالا و نیاز به چارچوبهای نظارتی حمایتی میتوانند مانع از پذیرش گسترده به ویژه در مناطق در حال توسعه شوند.
شایان ذکر است، گفتوگو پیرامون انرژیهای تجدیدپذیر همچنین شامل بحث و جدلهایی در مورد استفاده از زمین و تاثیر بر تنوع زیستی است، جایی که پروژهها ممکن است تحت پوشش پایداری تبلیغ شوند بدون اینکه به مسائل اساسی زیستمحیطی رسیدگی شود.
همانطور که جامعه جهانی با واقعیتهای تغییرات آبوهوایی دستوپنجه نرم میکند، پیگیری راهحلهای انرژی تجدیدپذیر همچنان یک تمرکز اصلی است و بحثهایی را در مورد سیاست، فناوری و مشارکت جامعه برای افزایش اثربخشی و عدالت در انتقال انرژی هدایت میکند.
به طور خلاصه انرژیهای تجدیدپذیر نوید قابلتوجهی برای مبارزه با تغییرات آبوهوایی با ارائه جایگزینهای انرژی پایدار و پاک دارند. با این حال تحقق کامل پتانسیل آنها مستلزم غلبه بر چالشهای فنی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و همچنین رسیدگی به بحث و جدلهای مرتبط برای اطمینان از یک انتقال عادلانه و موثر به آیندهای کمکربن است.
انواع انرژیهای تجدیدپذیر جایگزینهای پاکتر برای سوختهای فسیلی بسیار مهم هستند. انواع اصلی انرژیهای تجدیدپذیر عبارتنداز: انرژی خورشیدی، بادی، آبی، جزر و مدی، زمینگرمایی و زیست توده که هرکدام مجموعهای از مزایا و معایب خاص خود را دارند.
انرژی خورشیدی تابش خورشید را مهار کرده و از طریق پنلهای خورشیدی آن را به برق تبدیل میکند. میتوان از آن در هر مکانی که نور خورشید دریافت میشود، استفاده کرد. اگرچه مناطقی که در نزدیکی خط استوا هستند بیشترین بهره را از انرژی فراوان آن میبرند.
مزایای انرژی خورشیدی تجدیدپذیر، پاک و به طور فزایندهای کارآمد است و هزینههای نگهداری کمی دارد. پس از اتمام تنظیمات اولیه میتواند به طور قابلتوجهی هزینه تولید برق را کاهش دهد.
سازوکارهای موثر
منابع انرژی تجدیدپذیر با کاهش انتشار گازهای گلخانهای و ترویج توسعه پایدار نقش اساسی در کاهش تغییرات آبوهوایی ایفا میکنند. سازوکارهایی که از طریق آنها انرژیهای تجدیدپذیر بر تغییرات آبوهوایی تاثیر میگذارند را میتوان به چندین حوزه کلیدی تقسیم کرد.
کاهش انتشار
یکی از سازوکارهای اصلی که از طریق آن انرژیهای تجدیدپذیر به کاهش تغییرات آبوهوایی کمک میکنند، از طریق کاهش قابل توجه انتشار گازهای گلخانهای است. به عنوان مثال پذیرش انرژی خورشیدی با کاهش چشمگیری در انتشار گازها مرتبط بوده و در نتیجه ردپای کربن را کاهش میدهد. با جایگزینی سوختهای فسیلی با منابع انرژی کمکربن، مانند باد و خورشید انتشار گازها از بخش انرژی میتواند به طور چشمگیری کاهش یابد و به یکی از بزرگترین منابع انتشار گازهای گلخانهای جهانی رسیدگی شود. تجزیه و تحلیل چرخه عمر نشان میدهد در حالی که تولید فناوریهای تجدیدپذیر دارای برخی انتشارهاست اما تاثیر کلی آنها در مقایسه با منابع انرژی سنتی حداقل است.
چارچوبهای سیاستگذاری
پیچیدگی سیاستهای انرژی نقش مهمی در انتقال به انرژیهای تجدیدپذیر ایفا میکند. اقدامات جامع سیاستگذاری، مانند قیمتگذاری کربن و اهداف انرژی تجدیدپذیر، کشورها را به سمت آینده انرژیپایدار هدایت میکند. این سیاستها نهتنها پذیرش فناوری را هدایت میکنند بلکه ساختارهای اقتصادی و ارزشهای اجتماعی را نیز در جهت شیوههای سبزتر هماهنگ میکنند. توافقنامههای بینالمللی مانند توافقنامه پاریس، بیشتر سیاستهای ملی را تقویت میکنند و کشورها را تشویق میکنند تا به اهداف انرژی تجدیدپذیر متعهد شوند و انتشار گازها را در مقیاس جهانی کاهش دهند.
ساختارهای اقتصادی
انتقال به انرژی تجدیدپذیر نیز تحتتاثیر ساختارهای اقتصادی و پویایی بازار است. مطالعات نشان دادهاند که سیاستهای آبوهوایی موثر میتواند منجر به کاهش مصرف انرژی شود و رابطه مستقیمی بین چارچوبهای سیاستگذاری و نتایج انتشار نشان دهد. علاوه بر این، دوام اقتصادی فناوریهای تجدیدپذیر از طریق مشوقها و سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه افزایش مییابد، که میتواند هزینهها را کاهش داده و کارایی در تولید و ذخیره انرژی را بهبود بخشد.
نوآوریهای فناوری
پیشرفتهای فناوری در سیستمهای انرژی تجدیدپذیر برای به حداکثر رساندن تاثیر آنها بر تغییرات آبوهوایی بسیار مهم است. نوآوریها در ذخیره انرژی و قابلیت اطمینان شبکه، ادغام منابع تجدیدپذیر ناپیوسته را تسهیل میکند و چالشهای مرتبط با تعادل عرضه و تقاضا را برطرف میکند. علاوه بر این، مدیریت چرخه عمر فناوریهای تجدیدپذیر از جمله تامین پایدار مواد و دفع پایان عمر، تضمین میکند که تاثیرات زیستمحیطی در طول کل چرخه عمر آنها به حداقل میرسد.
ملاحظات اجتماعی و زیستمحیطی
بستر اجتماعی، سیاسی جامعهای که در آن انرژیهای تجدیدپذیر مستقر میشوند نیز بر اثربخشی آنها در مبارزه با تغییرات آبوهوایی تاثیر میگذارد. عواملی مانند پذیرش عدالت اجتماعی و عدالت زیستمحیطی برای اطمینان از اینکه راهحلهای انرژی تجدیدپذیر موثر و پایدار هستند، ضروری است.
کشورهای در حال توسعه که اغلب با تاثیرات نامتناسبی از تغییرات آبوهوایی روبهرو هستند به حمایت در انتقال به انرژی تجدیدپذیر از طریق انتقال فناوری و ظرفیتسازی نیاز دارند. این دیدگاه جهانی بر نیاز به تلاشهای مشترک برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار و عدالت آبوهوایی تاکید میکند.
چالشها و موانع بهکارگیری انرژیهای تجدیدپذیر
انرژیهای تجدیدپذیر برای مقابله با تغییرات آبوهوایی ضروری هستند، با این حال با چالشها و موانع متعددی روبهرو هستند که باید برای اطمینان از اجرای موفقیتآمیز از آنها عبور کرد. این موانع را میتوان به ابعاد فنی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دستهبندی کرد.
چالشهای فنی
یکی از چالشهای فنی اصلی مرتبط با منابع انرژی تجدیدپذیر، به ویژه خورشیدی و بادی ماهیت متغیر آنهاست. برخلاف سوختهای فسیلی که منبع انرژی پایدار و قابل کنترل را فراهم میکنند، تولید انرژی تجدیدپذیر به شرایط آبوهوایی وابسته است. انرژی خورشیدی به ساعات روز محدود میشود و تحتتاثیر پوشش ابر قرار میگیرد، در حالی که انرژی بادی با سرعتهای مختلف باد نوسان دارد. این تناوب، مشکلات قابلتوجهی را در حفظ شبکه برق قابل اعتماد ایجاد میکند و نیاز به توسعه راهکارهای پیشرفته ذخیره انرژی و فناوریهای مدیریت شبکه دارد. سیستمهای ذخیره انرژی برای مقابله با این تناوب بسیار مهم هستند. با این حال فناوری باتری فعلی، باوجود پیشرفتهای سریع با محدودیتهایی در ظرفیت، هزینه و طول عمر مواجه است. باتریهای لیتیوم یونی، پرکاربردترین نوع، همچنان گران هستند و میتوانند طول عمر محدودی داشته باشند، که چالشهای بیشتری را برای مقیاسپذیری سیستمهای انرژی تجدیدپذیر ایجاد میکند.
موانع اقتصادی
موانع اقتصادی به طور قابلتوجهی مانع از پذیرش گسترده انرژی تجدیدپذیر میشوند. باوجود مزایای بلندمدت فناوریهای تجدیدپذیر، هزینههای سرمایه اولیه بالاست و سرمایهگذاران بالقوه را منصرف میکند. اگرچه هزینههای پنلهای خورشیدی و توربینهای بادی به طور چشمگیری کاهش یافته است، پروژههای بزرگ همچنان به سرمایهگذاری اولیه قابلتوجهی نیاز دارند، که میتواند بهخصوص برای کشورهای در حال توسعه یا مناطقی با منابع مالی محدود چالشبرانگیز باشد. علاوه بر این، یارانهها و تحریفات بازار موجود مرتبط با سوختهای فسیلی، زمین بازی ناهمواری ایجاد میکند.
یارانههای سوخت فسیلی در سال ۲۰۱۷ تقریبا به ۲/۵تریلیون دلار در سطح جهانی رسید، بازارهای انرژی را تحریف و منابع غیرقابل تجدید را به طور مصنوعی ارزان کرد. تغییر مسیر این یارانهها به سمت ابتکارات انرژی تجدیدپذیر میتواند رقابتپذیری بازار و نرخ پذیرش را افزایش دهد. با این حال چنین تغییراتی با مقاومت سیاسی و اقتصادی قابلتوجهی روبهرو است.
یکی دیگر از نگرانیهای اقتصادی، وابستگی به حمایت دولت از فناوریهای تجدیدپذیر است. اتکای بیش از حد به یارانهها میتواند مانع از رقابت در بازار شود، به خصوص اگر حمایت ضعیف هدفگذاری شده یا با سیگنالهای بازار ناهماهنگ باشد. عدم تداوم در طرحهای تشویقی به دلیل تغییرات سیاسی میتواند اعتماد سرمایهگذاران را تضعیف و رشد بازارهای انرژی تجدیدپذیر را بیشتر پیچیده کند.
چالشهای سیاسی و نظارتی
چالشهای سیاسی و نظارتی نیز در چشمانداز انرژی تجدیدپذیر رایج است. سیاستهای سازگار و حمایتی برای ایجاد یک محیط مساعد برای سرمایهگذاری در فناوریهای تجدیدپذیر بسیار مهم است. با این حال بیثباتی سیاسی میتواند منجر به لغو ناگهانی سیاستها یا کاهش بودجه شود که میتواند پروژهها را متوقف کرده و منجر به هدر رفتن منابع شود. عدم وجود چارچوبهای نظارتی روشن و پایدار، موانعی را برای سرمایهگذاری ایجاد میکند زیرا توسعهدهندگان به دنبال محیطهای قابل پیشبینی برای پروژههای خود هستند.
موانع اجتماعی و فرهنگی
عوامل اجتماعی و فرهنگی نقش مهمی در پذیرش و اجرای فناوریهای انرژی تجدیدپذیر ایفا میکنند. در برخی مناطق، کمبود آگاهی یا پذیرش این فناوریها وجود دارد که اغلب ریشه در ترجیحات فرهنگی برای منابع انرژی سنتی یا نگرانیها در مورد قابلیت اطمینان سیستمهای جدید دارد. علاوه بر این، ادغام موفقیتآمیز راهکارهای انرژی تجدیدپذیر مستلزم مشارکت جوامع محلی است زیرا پروژههایی که ذینفعان را زود و شفاف درگیر میکنند، تمایل دارند با مخالفت کمتری روبهرو شوند و به موفقیت بیشتری دست یابند. برای تقویت پذیرش اجتماعی، اجرای سازوکارهای موثر تقسیم سود که اطمینان حاصل کند جوامع احساس میکنند به طور عادلانه در مزایای پروژههای انرژی تجدیدپذیر دخیل هستند، حیاتی است. با این حال بدون حکمرانی مناسب و رویکردهای جامعه محور، نمیتوان مانع از انتقال انرژی از سوختهای فسیلی به انرژیهای تجدیدپذیر شد.
چشماندازهای آینده
انتقال به انرژی تجدیدپذیر به عنوان یک استراتژی حیاتی برای مبارزه با تغییرات آبوهوایی و دستیابی به اهداف پایداری تلقی میشود. همانطور که در گزارشهای مختلف تشریح شده است، تلاشهای قابلتوجهی در سطح جهانی برای کاهش شکاف انتشار گازهای گلخانهای و دستیابی به اهداف گرمایش بلندمدت تعیین شده در توافقنامه پاریس مورد نیاز است. تاکید بر تسریع تحولات کمکربن در همه کشورها به ویژه کشورهای پردرآمد است که از نظر تاریخی سهم بیشتری در انتشار گازهای گلخانهای داشتهاند.
پیامدهای اقتصادی و اجتماعی
ابتکارات انرژی تجدیدپذیر نهتنها اهداف زیستمحیطی را دنبال میکنند بلکه مزایای اقتصادی قابلتوجهی نیز ارائه میدهند. با افزایش بهرهوری انرژی و افزایش اتکا به انرژیهای تجدیدپذیر، جوامع میتوانند انعطافپذیری شبکههای انرژی خود را بهبود بخشند و در عین حال رشد اقتصادی را تقویت کنند. پیشبینی میشود که ابتکارات انرژی آینده، مشاغل متعددی ایجاد و بدون به خطر انداختن سلامت و بهزیستی عمومی، به طور مثبت به اقتصادهای محلی کمک کنند. این انتقال میتواند به اصلاح نابرابریهای تاریخی انرژی کمک کند و به مناطق محروم اجازه دهد تا به دسترسی مطمئن به انرژی دستیابند و در نتیجه سختیهای ناشی از کمبود انرژی را کاهش دهند.
سیاست تحقیق و توسعه
تحقیقات مستمر برای درک موانعی که جوامع محلی در پذیرش فناوریهای انرژی تجدیدپذیر با آن روبهرو هستند، ضروری است. مطالعات باید بر عوامل اجتماعی-اقتصادی موثر بر انتقال انرژی و ارزیابی تاثیر ساختارهای مختلف حکمرانی بر تولید انرژی تجدیدپذیر تمرکز کنند. علاوه بر این، حمایت راهبردی از سیاستها برای آموزش تصمیمگیرندگان در مورد مزایای اقتصادی انرژی تجدیدپذیر و ایجاد ائتلافهایی برای حمایت از این ابتکارات حیاتی است.
اهداف انرژی تجدیدپذیر
دستیابی به چهار هدف کلیدی انتقال انرژی که در اهداف توسعه پایدار مشخص شده است، در صورتی امکانپذیر است که جامعه جهانی متعهد به بستن شکاف انتشار فعلی باشد. با این حال سرمایهگذاریهای قابلتوجهی در فناوریهای انرژی پاک مورد نیاز است، به ویژه در اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه که پیشرفت در مقایسه با اقتصادهای پیشرفته راکد باقی مانده است. ترویج انرژی تجدیدپذیر به عنوان یک فرصت با پتانسیل بالا تلقی میشود، با پیشبینیهایی که نشان میدهد استقرار موثر میتواند منجر به کاهش قابل توجه انتشار گازهای گلخانهای و مزایای جانبی مختلف، از جمله بهبود سلامت عمومی و افزایش امنیت انرژی شود.
چالشهای پیشرو
باوجود چشمانداز خوشبینانه، چالشهای متعددی در پذیرش انرژی تجدیدپذیر همچنان وجود دارد. این چالشها شامل موانع فنی مانند تغییرات در انرژی خورشیدی و بادی(در زمان و مکانهای مختلف)، نیاز به راهکارهای ذخیره انرژی قوی و ضرورت ابتکار مشارکت جامعه برای رفع نگرانیهای عمومی در مورد پروژههای تجدیدپذیر است. بنابراین تلاشهای حمایتی باید بر رفع این چالشها و در عین حال ترویج فناوریها و سیاستهای نوآورانه که میتواند انتقال هموارتر به سیستمهای انرژی تجدیدپذیر را تسهیل کند، متمرکز شود. آینده انرژی تجدیدپذیر به تلاشهای مشترک دولتها، جوامع و بخشهای خصوصی برای غلبه بر این موانع و تحقق پتانسیل کامل راهکارهای انرژی پایدار بستگی دارد.
* پژوهشگر انرژیهای تجدیدپذیر