روزنامه جهان صنعت

 بورس این روزها بیش از آنکه یک بازار سرمایه باشد شبیه یک محفل همیشگی گلایه و اعتراض شده است.

ریسک‌های سیستماتیک در شرایط فعلی بازارهای مالی به شکلی بسیار قدرتمند و تعیین‌کننده عمل می‌کنند و مسیر آینده بازار را کاملا تحت‌تاثیر قرار داده‌اند.

برگزاری مجامع الکترونیک بورس از طریق سامانه دیما در دولت چهاردهم با رشد ۲۲ درصدی همراه بوده و دسترسی و مشارکت سهامداران را افزایش داده است.

در برهم خوردن تعادل بازار چندین عامل نقش دارند و همین عوامل امروز ما را به نقطه‌ای رسانده‌اند که با هزینه‌ای ناچیز می‌توان بازار را مدیریت کرد.

اخیرا پیشنهادی از سوی برخی فعالان بازار مطرح شده که صندوق‌های درآمد ثابت را موظف به خرید سهام برای حمایت از بورس کنند.

چند روزی است که صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت به یکی از مناقشه‌برانگیزترین بازیگران بازار پول و سرمایه بدل شده‌اند.

اصلی‌ترین مساله بازار سرمایه در شرایط کنونی این است که پنج محرک اصلی که سکان کل اقتصاد را در دست گرفته‌اند در حال حاضر همگی علیه بازار عمل می‌کنند.

بازار سهام در شرایطی قرار دارد که دست‌کم دو تا سه ماه آینده نمی‌توان انتظار بهبود قابل‌توجهی از آن داشت.

نرخ بهره در هر اقتصاد آزادی پایه تمامی سرمایه‌گذاری‌ها در بازار اولیه و ثانویه اعم از تولید، کشاورزی، خدمات و... قرار می‌گیرد. وقتی صحبت از کم یا زیاد بودن نرخ بهره به میان می‌آید، نخست باید به پرسشی اساسی پاسخ داد

در سال‌های اخیر بازار سرمایه ایران به‌جای نقش‌آفرینی به عنوان موتور محرک تولید و سرمایه‌گذاری، بیش از پیش به ابزاری برای جبران کسری بودجه دولت بدل شده است.