طرح صلح یا نقشه راه تسلیم
نادر کریمی جونی
دونالد ترامپ می‌خواهد آرزوی خود در تبدیل باریکه غزه به منطقه‌ای برای خوشگذرانی را عملی و محقق کند. رییس‌جمهور ایالات‌متحده در کنفرانس خبری مشترک خویش با بنیامین نتانیاهو روشن کرد که هدف اصلی‌اش از پایان دادن به منازعه جاری غزه، احیای ظرفیت‌های اقتصادی و گردشگری این باریکه است و همه آنچه در طرح ۲۰ماده‌ای صلح غزه نگاشته شده، در خدمت همین هدف قرار دارد. از این‌رو است که در این طرح موضوع‌های مهمی مانند رعایت حقوق فلسطینی‌ها برای داشتن یک کشور مستقل و هویت‌یابی ملت فلسطین مورد توجه قرار گرفته است. این طرح از ملت نامیدن فلسطینی‌ها پرهیز میکند و هیچ وعده‌ای درخصوص ایجاد کشور فلسطینی نمی‌دهد بلکه برعکس هنگامی که اختیار دفاعی و مدیریت امنیتی مناطق فلسطینی‌نشین را به رژیم صهیونیستی می‌سپارد، در واقع اذعان میکند فلسطینی‌ها همان عرب اسرائیلی هستند که نتانیاهو چندین‌بار به این نام اشاره کرده و مناطق تحت تصرف و حکومت فلسطینی‌ها شهرهایی تحت حاکمیت رژیم صهیونیستی هستند.
در واقع آنچه به عنوان طرح صلح مطرح شده، طرح صلحی وجود ندارد. این طرح آیین‌نامه و نقشه راهی برای تسلیم و ادغام فلسطینی‌ها در مناطق اشغالی است که در پایان اجرای این نقشه راه، مشکل فلسطینی‌ها برای دولت اسرائیل کاملا پایان می‌یابد و اثری از کشور و ملت فلسطینی و فلسطین وجود نخواهد داشت. مفاد این نقشه‌راه که توسط جرد کوشنر داماد ترامپ با همکاری راهبرد‌نویسان و مقامات رژیم صهیونیستی نگاشته و تدوین شده است به طور کاملا آشکاری آنچه اسرائیلی‌ها طی دو سال جنگ تمام‌عیار و خشن نتوانسته‌اند در نوار غزه به دست بیاورند برایشان تامین میکند و از طریق روش‌های مسالمت‌آمیز به آنان می‌بخشد. روشن است که نه‌فقط فلسطینی‌ها که تمامی اعراب و رهبران کشورهای مسلمان متوجه راهبرد این نقشه‌راه هستند و می‌دانند که به طور یک‌جانبه مصرانه فقط منافع اسرائیلی‌ها را تامین میکند و فلسطینی‌ها که قرار است به اعراب اسرائیلی تبدیل شوند را در خدمت تل‌آویو قرار می‌دهد.
اگر چنین است چرا رهبران و روسای‌جمهور کشورهای مسلمان از جمله عربستان سعودی، ترکیه، بحرین، قطر و… از این به اصطلاح طرح صلح حمایت و آمادگی خود را برای به اجرا در آوردن آن اعلام کرده‌اند؟ گمان می‌رود مقامات کشورهای مسلمان فهمیده‌اند که اگر این نقشه‌راه به اجرا در نیاید، بنیامین نتانیاهو اصلا و تحت هیچ شرایطی حاضر به پایان دادن به جنگ و اعمال خشونت علیه شهروندان و فلسطینی‌های غیرنظامی نیست. در واقع این رهبران موقعیت فعلی را مغتنم شمرده و می‌دانند که به جز ترامپ هیچ‌کس- دقیقا هیچ‌کس- نمی‌تواند نتانیاهو را به توقف حملات به مناطق فلسطینی‌نشین وادار کند و به روند نگران‌کننده کشتن زنان، مردان و کودکان فلسطینی از طریق گرسنگی پایان دهد. از همین‌رو است که برای جلوگیری از تداوم کشتار فلسطینی‌ها، رهبر و روسای کشورهای مسلمان اولین شانس برای توقف جنگ را مغتنم شمرده و می‌خواهند هرچه سریع و به طور مطمئن به این نزاع خونین پایان دهند.
در عین حال جامعه اسرائیلی از طولانی شدن جنگ، آزاد نشدن گروگان‌ها و تداوم منازعات و مشکلات ناشی از جنگ خسته و مستاصل شده‌اند و می‌خواهند این مشکل به سرعت و از هر طریق پایان یابد. پایان نزاع در منطقه غزه آن هم به شکل بیان شده در این نقشه‌راه که تفوق و سلطه اسرائیلی‌ها بر جامعه فلسطینی را تثبیت میکند می‌تواند برای رهبران صهیونیستی آرامشی به وجود آورد که در سایه آن برای تعیین‌تکلیف سایر منازعه‌های خود با حزب‌الله، حوثی‌های یمن و از همه مهم‌تر جمهوری اسلامی ایران تمهید بیندیشند و آن را عملیاتی و اجرا کنند. ممکن است تهیه‌کنندگان این نقشه‌راه، همانطور که ترامپ نیز به طور تلویحی به آن اشاره کرد، مشاوره داده باشند که با اجرای این نقشه که با حمایت کشورهای عرب و مسلمان عملی خواهد شد، نتانیاهو و دولت تل‌آویو فرصت خواهد یافت به مهم‌ترین و اصلی‌ترین دشمن خود در جهان- جمهوری اسلامی ایران- بپردازد و اکنون که ترامپ بر سر کار است و حمایت همه‌جانبه‌ای از راهبردهای صهیونیست‌ها میکند، یک‌بار برای همیشه تکلیف این دشمن و منازعه را تعیین کند.
