برای آیندگان چه می‌گذاریم
سرزمین باستانی ایران در جایی از کره زمین ایستاده است که بسیاری از کشورها آرزویشان بوده و هست.
آمد و شد کالاها از خاور (از این سر دنیا به آن سر دنیا) از خاک این سرزمین بوده است و ایرانیان از این آمد و شد کالاها بهره برده و بر درآمد خود می‌افزودند.
ایران در جایی از کره خاکی ایستاده که در هر بخش و منطقه آن نفت‌وگاز و دیگر منابع طبیعی نهفته است. این هم یک برکت و هم برای ایرانیان درآمدساز بوده است. ایرانیان به لحاظ هوش فردی و داشتن آدم‌های پیشرفت‌خواه نیز در برابر بسیاری دیگر از کشورها و سرزمین‌ها در پله‌های بالاتر ایستاده‌اند.
شوربختانه بازی سیاست در ایران گونه‌ای چرخید که گرفتاری‌ها و گره‌های بسته شده بر دست و پای این سرزمین بهره‌برداری از همه این ثروت را به کمترین میزان رسانده است.
سال‌های زیادی است که ایران برای گسترش چاه‌های نفت‌وگاز سرمایه‌گذاری بسنده نداشته و به همین دلیل است که صادرات گاز ایران را در مقایسه با میزان گازی که دارد، می‌توان در اندازه صفر دانست. علاوه‌بر این ناتوانی برای سرمایه‌گذاری نفت میزان تولید ایران را کاهش داده است و ایران هنوز نمی‌تواند به رکورد ۵۰سال پیش برگردد. از سوی دیگر به بیراهه کشاندن توسعه صنعتی با راهبردهای بسیار اشتباه نه‌تنها مسیر توسعه این بخش را بسته بلکه سرمایه‌های تاریخی انجام‌شده نیز به‌دلیل ناتوانی در تامین تکنولوژی روز دنیا از بین رفته است.
بسته بودن فضای کسب‌وکار و نداشتن چشم‌انداز و نیز بی‌اعتمادی به توانایی مدیران کشور که بتوانند ایران را از بحران عبور دهند میل به مهاجرت در ایران را با شتابی بهت‌برانگیز روبه‌رو کرده است. در صورتی که یادمان باشد ایران قرار نیست به این زودی با غرب به جایی امن برسد و زندگی عادی داشته باشد، آنگاه باید پرسید از این سرزمین برای نسل آینده چه خواهد ماند؟ سرزمینی که آب برای کشاورزی ندارد. کشوری که نمی‌تواند در تولیدات صنعتی با همتاهای حتی نه‌چندان قدرتمند خود رقابت کند؟ سرزمینی که برای مصرف بهینه و عادی برق و گاز ندارد و…
آیا این انصاف است؟ آیا نباید در این‌باره اندیشید و به خود آمد؟ برخی باور دارند تا همین امروز هم برای بازسازی اقتصاد ایران دیر شده است و حتی اگر وضعیت سیاست خارجی عادی شود نیز باید بسیار زحمت کشید و از نیروی مادی و اندیشه همه ایرانیان در کره خاکی استفاده کرد تا نسل آینده پژمرده و افسرده نشوند و نسل امروز برای مهاجرت دسته‌جمعی تصمیمی نگیرد.
