قدرت صلح و دوستی

برخی مقوله‌ها به این دلیل که برای انسان شادی و خوشبختی می‌آورند و نیز رنج و درد را از انسان دور می‌کنند شریف هستند و با اقبال آدمیان در درازای تاریخ انسانی روبه‌رو شده‌اند. صلح و دوستی از جمله این مقوله‌ها به حساب می‌آیند. آدمیان می‌دانند دوستی و آشتی برای آنها تجارت می‌آورد و نیز رفاه آنها را افزایش می‌دهد. به همین دلیل است که هرچه از دوردست تاریخ به این سو می‌آییم از شمار کشورهای جنگ‌خواه و نیز از شمار جنگ‌ها کاسته و به شمار کشورهای آشتی‌خواه اضافه شده است. در حالی که دهه سوم قرن بیست‌ویکم را سپری می‌کنیم یکی از جنگ‌های مهم در جریان از سوی کشوری آغاز و ادامه یافته که به قدرت صلح و دوستی و پیامدهای آن بی‌اعتناست. اگر روسیه تابع ولادیمیر پوتین یک کشور صلح‌جو در داخل و خارج بود به الزام‌های آن از جمله چرخش قدرت سیاسی بین نیروهای گوناگون و دارای راهبردهای متفاوت برای اداره یک کشور در وضعیت‌های گوناگون تن می‌داد و بدون تردید از مقوله جنگ دور می‌شد. این اتفاق در کشورهای اروپایی رخ داد و پس از جنگ دوم جهانی تا امروز جنگ عمده‌ای میان کشورهای اصلی اروپا رخ نداده است.

شوربختانه ایران در منطقه‌ای از جهان قرار دارد که به دلایل گوناگون احتمال و آمادگی وقوع جنگ در آن نسبت به دیگر مناطق شناخته شده جهان بیشتر است. به همین دلیل است که جمهوری اسلامی از همان سال‌های نخست روی کار آمدن خود با جنگ هشت ساله روبه‌رو شد و نیز اکنون در آتش‌بس شکننده با یک رژیم متجاوز و با یک ابرقدرت روبه‌رو است. بررسی‌های کارشناسانه نشان می‌دهد در وقوع جنگ هشت‌ساله جمهوری اسلامی بیشتر مدافع بود تا کشور مهاجم. در جنگ ۱۲روزه با رژیم صهیونیستی نیز می‌توان بررسی‌های لازم را کرد و به جهان نشان داد که ایرانیان آغازگر جنگ نبوده‌اند. اما چه باید کرد که ایرانیان برای همیشه از هراس جنگ دوباره و جنگ‌های منطقه‌ای و جنگ با کشوری در بسیار دور از خاک ایران گرفتار نشوند؟ به نظر می‌رسد دگرگونی در نگاه به قدرت صلح و دوستی و اندازه‌گیری و مقایسه آن با جنگ و خشونت می‌تواند در دستور کار نهادهای حاکمیتی قرار گیرد. ایرانیان از جمله ملت‌های دارای تاریخ طولانی و تمدن در منطقه هستند و باور به قدرت صلح در میان آنها قابل‌اعتناست. می‌توان و باید هر آنچه راه را بر صلح دوستی و ایمان به قدرت شادی‌آفرین می‌بندد و زائل‌کننده درد و رنج از ایرانیان است از سوی کلیت جامعه دور شوند. ایرانیان باید و حق دارند از قدرت صلح برای زندگی نیک خود و فرزندانشان و فرزند فرزندانشان بهره ببرند و از درد و رنج جنگ دور شوند.