فرمول بقا در بازار پرریسک

ابوالفضل شهرآبادی، مدیرعامل سبدگردان داریک پارس

واقعیت مسلمی که در بازار سرمایه وجود دارد این است که هدف اولیه و اصلی هر سرمایه‌گذار کسب سود است اما در ابتدا لازم است سرمایه‌گذاران بر جلوگیری از ضرر متمرکز باشند و سپس دنبال سود بروند یعنی سرمایه‌گذاران باید عواملی را که به آنها ضرر وارد می‌کند و همچنین ریسک‌های موجود در بازار را شناسایی کنند، خود را در برابر این عوامل پوشش دهند و سپس به دنبال فرصت‌های سرمایه‌گذاری بروند. در نتیجه لازم است تمامی ابعاد ریسک اعم از نوع ریسک، میزان ریسک و ضرری که ریسک می‌تواند به ما وارد کند و همچنین چگونگی پوشش ریسک، شناسایی و بررسی شود. پذیرش ریسک در بازار سرمایه اصلی اجتناب‌ناپذیر است اما این ریسک‌پذیری باید معقول و منطقی باشد و ریسک بیش از اندازه نباید پذیرفته شود. بر همین اساس لازم است افراد به موقع وارد بازار و به موقع نیز خارج شوند و حتما حد سود و زیان خود را مشخص کنند. گاهی دیده می‌شود که سرمایه‌گذار از سهمی سود ۵۰‌درصد به دست می‌آورد اما این سود را شناسایی نمی‌کند. بعد اگر طمع کند و بازار نیز برگردد، بخش قابل‌توجهی از سود را از دست خواهد داد. سرمایه‌گذار باید حد سود خود را با توجه به شرایط بازار مشخص کند، وقتی به حد سود رسید حتما سهم را بفروشد و حتی اگر سهم سود بیشتری دارد اجازه دهد این سود نصیب دیگران شود. از سوی دیگر اگر وارد سهمی شده و دچار  زیان شد، حتما وقتی زیان در آستانه گذر از حد ضرر بود سهم را بفروشد و زیان بیشتری را تحمل نکند. این اصل مهم و ساده توسط بسیاری از سرمایه‌گذاران رعایت نمی‌شود. در شرایط پرابهام و پرریسک باید از استراتژی محافظه‌کارانه استفاده شود و در شرایط باثبات و مستعد رشد نیز لازم است به سراغ سهم‌های با احتمال بازدهی بالا برویم. در شرایط فعلی و در این روزها با بازاری نسبتا پرریسک اعم از ریسک جنگ مجدد، فزونی تحریم‌ها، شکست مذاکرات، تشدید ناترازی انرژی و… روبه‌رو هستیم. در شرایطی که ریسک‌ها متعدد و زیاد هستند بهترین رویکرد این است که سرمایه‌گذار اگر تصمیم گرفته که در بازار بماند، از استراتژی محافظه‌کارانه استفاده کند. در نتیجه در این شرایط بهتر است حداقل ۵۰‌درصد پورتفوی به صندوق‌های درآمد ثابت مطمئنی که درصد سهام پایینی در سبد دارایی خود دارند اختصاص یابد. از سوی دیگر ۲۰ تا ۳۰‌درصد نیز به دارایی‌ای اختصاص یابد که با افزایش ریسک‌ها رشد خواهد کرد که برای این منظور صندوق‌های طلا  گزینه مناسبی هستند. حدود ۲۰‌درصد یا کمتر نیز می‌تواند به سهام‌ بسیار کم‌ریسک که بازارگردان دارد و کمتر از ریسک‌های موجود تاثیر می‌پذیرد مثل گروه مواد غذایی و دارویی اختصاص یابد. اگر سرمایه‌گذار خطر زیادی را حس می‌کند بهتر است ۷۰ تا ۸۰‌درصد پورتفوی خود را به صندوق‌های درآمدثابت اختصاص دهد و حتی ۲۰ تا۳۰‌درصد سرمایه خود را به شکل نقد و در حساب بانکی نگهداری کند. در کل هر سرمایه‌گذاری حتما باید به ریسک‌های موجود در بازار و خارج از بازار توجه کند و بداند که چقدر ریسک را در مقابل چه مقدار بازدهی می‌پذیرد. از آنجایی که پیش‌بینی‌ها همیشه درست از آب در نمی‌آید، لازم است حد سود و ضرر حتما مشخص شود تا در طول زمان دچار زیان نشویم. با این استراتژی سرمایه‌گذار در بلندمدت و میان‌مدت سود قابل قبولی را که نسبت به بازارهای رقیب نیز فزونی دارد کسب خواهد کرد.