بیابانهای ایران؛ تهدیدی جهانی و فرصتی ملی
جهانصنعت– نشست کارگروه ملی مقابله با بیابانزایی با حضور رضا افلاطونی، معاون وزیر جهادکشاورزی و رییس سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور و نمایندگان دستگاههای اجرایی با محوریت مدیریت و احیای اراضی بیابانی و کنترل کانونهای بحرانی برگزار شد.
افلاطونی در این نشست با اشاره به گستردگی پدیده بیابانزایی درجهان گفت: «ازمجموع ۱۹۷کشور عضو کنوانسیون مقابله با بیابانزایی ۱۱۰کشور با چالش اراضی بیابانی روبهرو هستند. ایران با ۳۲میلیونهکتار بیابان معادل ۴درصد از عرصه بیابانی جهان بیشاز متوسط جهانی درمعرض بیابانیشدن قرار دارد.» وی افزود که حدود ۱۴میلیونهکتار از این اراضی میتواند به کانون بحران فرسایش بادی تبدیل شود و قانون برنامههفتم کشور تکلیف کرده است که ۲۰درصد سطح کانونهای بحران کاهش یابد.
رییس سازمان منابع طبیعی با تاکید بر جایگاه قانونی کارگروه ملی مقابله با بیابانزایی اظهار کرد: «این کارگروه بهعنوان سازوکار هماهنگکننده رصد، پایش و پیگیری اقدامات دستگاهها در حوزه مدیریت و احیای اراضی بیابانی را بر عهده دارد.»
افلاطونی افزود: «مدیریت پایدار اراضی بیابانی بدون مشارکت مردم، بهرهگیری از دانش بومی و هماهنگی فرابخشی محقق نمیشود. هردستگاهی باتوجه به ماموریت و تخصص خود باید در اقدامات ایجابی و سلبی برای مقابله با بیابانزایی مشارکت داشته باشد.» وی به ظرفیت بالقوه بیابانها در توسعه پایدار ازجمله تولید انرژیهای تجدیدپذیر اشاره کرد.
افلاطونی با تشریح اقدامات سازمان منابع طبیعی گفت: «تثبیت شنها، ایجاد بادشکنهای زنده و غیرزنده، پوشش گیاهی و طرحهای آبخیزداری ازجمله اقدامات فنی و مهندسی در حوزه مقابله با بیابانزایی هستند.» وی افزود: «این اقدامات باید متناسب با شرایط اقلیمی هر منطقه طراحی و اجرا شوند و با رویکرد برنامهمحور و نه پروژهمحور بیابانهای کشور را به فرصتهای توسعه پایدار تبدیل کنیم.»
رییس سازمان منابع طبیعی خاطرنشان کرد که مدیریت جامع حوزه آبخیز و حکمرانی یکپارچه بیابان کلید موفقیت در کاهش اثرات بیابانزایی و خشکسالی است و میتواند تهدیدها را به فرصتهای اقتصادی و زیستمحیطی تبدیل کند.
در ایننشست محمدمهدی ساداتینژاد، مدیرکل محیط زیست و توسعه پایدار وزارتامورخارجه نیز بر فعالسازی کمیتههای تخصصی و افزایش نظارت بر اجرای مصوبات کارگروه تاکید کرد و گفت: «اجراییشدن تصمیمات و ارائه گزارشهای منظم نیازمند افزایش تعداد جلسات تخصصی و پیگیری مستمر برنامه اقدام ملی است.»
ساداتینژاد بر اهمیت حضور فعال ایران در فرآیندهای تصمیمسازی جهانی و بهرهگیری از ظرفیتهای منطقهای بهویژه همکاری با کشورهای همسایه نیز تاکید کرد و گفت که موضوعات محیطزیستی میتوانند زمینهساز همکاریهای فراتر از ملاحظات سیاسی باشند.
