روزنامه جهان صنعت

بنزین در ایران تنها یک حامل انرژی یا یک نهاده تولید نیست بلکه به‌مثابه یک «دماسنج سیاسی- اجتماعی» و یک «لنگر انتظارات تورمی» عمل می‌کند.

پتروفن ۱۴۰۴ را می‌توان نماد گذار صنعت پتروشیمی ایران از «تولید صرف» به «خلق ارزش مبتنی بر دانش، فناوری و نوآوری» دانست.

اکنون که تحولات بزرگ ژئوپولیتیکی اروپایی‌ها را وادار کرده تا درباره چگونگی تضمین رفاه، امنیت و حاکمیت خود دوباره بیندیشند نباید نوآوری را بدیهی تلقی کنند.

سند ۲۰۲۵ آمریکا با تناقض‌هایی درونی روبه‌رو است که می‌تواند موفقیت آن را به‌طور جدی محدود کند، چرا که این کشور ناگزیر است همزمان دو هدف متعارض یعنی بازسازی توان داخلی و حفظ موقعیت بین‌المللی را دنبال کند.

سند راهبرد امنیت ملی ۲۰۲۵ آمریکا می‌کوشد با کنار گذاشتن برداشت‌های گذشته، چارچوبی تازه برای اعمال قدرت ارائه دهد که بر تمرکز، اولویت‌گذاری و پذیرش محدودیت‌های واقعی استوار است.

امروزه بسیاری از دولت‌ها با تکیه بر صندوق‌های ثروت ملی و شراکت‌های عمومی-خصوصی، سرمایه‌گذاری را بخشی از ابزار امنیت ملی دانسته و از آن برای پیشبرد اهداف ژئوپلیتیک بهره می‌برند.

تحلیل تطبیقی نشان می‌دهد که توسعه چین نه یک «جهش تقلیدی» بلکه «فرانچایزسازی هوشمندانه توسعه» بوده است که دولت مرکزی نقش «مالک برند توسعه» را ایفا کرده و استان‌ها و مناطق ویژه اقتصادی به عنوان «فرانچایز گیرندگان» عمل کرده‌اند.

در تازه‌ترین قسمت گفت‌وگوهای اکونوفکت (EconoFact) که توسط دانشکده فلتچر دانشگاه تافتز منتشر می‌شود،  مایکل کلاین میزبان جان کسدی، نویسنده شناخته ‌شده نشریه نیویورکر و صاحب اثر تازه ‌منتشر شده «سرمایه‌داری و منتقدان آن» است؛ کتابی ۵۰۰صفحه‌ای که سیر ۲۵۰‌ساله انتقاد از سرمایه‌داری را از ویلیام بولتز تا توماس پیکتی روایت می‌کند.

نظریه «نشت اقتصادی» که از مباحث کلاسیک درباره نقش سرمایه و سرمایه‌گذاری در رشد اقتصادی نشأت گرفته، به‌ویژه در دهه‌های اخیر با افزایش نابرابری درآمدی و نقدهای گسترده، دوباره مورد توجه قرار گرفته است.

آذر ۱۴۰۴ به عنوان نقطه عطفی تاریخی در اقتصاد انرژی ایران شناخته می‌شود، که با تثبیت نرخ‌سوم بنزین و آزادسازی قیمت بنزین سوپر، ساختار بازار خودروی ایران را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.