-
دولت احمدینژاد با ۶۱۸ میلیارد دلار بیشترین سهم درآمد نفتی پس از انقلاب را کسب کرد اما دولتها همچنان از کمبود منابع گلایه دارند.
-
شبکه پرداخت ایران در جنگ ۱۲روزه و فشارهای اقتصادی تابآوری خود را حفظ کرد اما نیازمند حکمرانی هوشمند و رویکردهای پیشنگر است.
-
بانکهای مرکزی با چارچوب کف کریدور نرخ بهره، حجم ذخایر را افزایش میدهند تا نرخ بازار به کف بچسبد و سیاست پولی را دقیقتر هدایت کنند.
-
بودجه در ایران بهجای آنکه ابزار حل مساله و تحقق توسعه باشد، بهدلیل تفکر ضدتوسعه، بیانضباطی مالی، نهادهای بودجهخوار و کنار گذاشتن عقلانیت کارشناسی، خود به یکی از اصلیترین موانع رشد و رفاه تبدیل شده است.
-
منحنی فلیپس میگوید در کوتاهمدت میان تورم و بیکاری رابطه معکوس وجود دارد اما در بلندمدت فقط تورم بالاتر میشود و بیکاری پایدارا کاهش نمییابد.
-
نشست «بازآفرینی نظام بانکی در عصر هوشمند پول» بر ضرورت اصلاحات بنیادین و گذار سریع ایران به نظام مالی دیجیتال تأکید کرد.
-
سیاست ارز ترجیحی در ایران که بهعنوان ابزاری برای مهار تورم و حمایت از معیشت خانوارهای کمدرآمد طراحی شده بود، به تدریج به یک سازوکار پرهزینه و ناکارآمد تبدیل شده است.
-
علی سعدوندی کارشناس اقتصادی افزایش بنزین از ۳ به ۵ هزار تومان را «عبث» و نشانه «کفگیر به ته دیگ» دانست اما آثار ضدتورمی آن را در پوشش کسری بودجه تایید کرد.
-
رحمان سعادت اقتصاددان بخشنامه بانک مرکزی در رابطه با سقف ۳۰% تملک داراییهای غیرمولد بانکها را آغاز مهار بنگاهداری و هدایت ۷۰% منابع به تولیدو تسهیلات خانوار دانست.
-
افزایش سهنرخی بنزین، حذف یارانه ۲۸۵۰۰ تومانی برنج، توقیف نهاده دامی و جهش گوشت و کالاها سفره مردم را کوچکتر میکند؛ دولت بهجای بودجه نهادهای بیخاصیت، یارانه را حفظ کند.
