-
این روزها به دلیل رقابت‌های سیاسی درون سرزمین بار دیگر «معیشت مردم» ارجمند شده و سیاست‌ورزان درباره آن می‌گویند.
-
جمهوری اسلامی ایران و حزب کمونیست چین باوجود مخالفت‌های غرب و نیز نارضایتی نخبه‌های ایرانی در سالهای تازه‌سپری‌شده گام‌هایی برای همکاری استراتژیک برداشته و گفته می‌شود قرارداد 25سالهای هم بسته شده است.
-
میلیون‌ها کارگرمزدبگیر ایرانی برایشان تفاوتی نمی‌کند دلیل نرخ تورم شتابان تغییرات نرخ ارز است یا رشد نقدینگی. کارگران مزدبگیر و البته صدها‌هزار آموزگار و دیگر کارمندان دولت نیز برایشان اهمیتی ندارد که دلار گران‌قیمت دلیل رشد تورم است یا اینکه سیاست‌های پولی و رفتارهای اسراف‌گونه بودجه.
-
فردی که تنها یک خانه مسکونی دارد و در آن خانه زندگی می‌کند میزانی از ثروت دارد اما این ثروت را نمی‌تواند به درآمد تبدیل کند.
-
حکمرانی در نظام سیاسی مستقر در ابعاد گوناگون خود عجیب‌وغریب شده است. نمونه اعلای این وضعیت غریب یکی هم این است که گروهی از سیاسیون ایرانی با راهبردهای پنهان و سازماندهی پر رمز و راز در شرایطی که شهروندان ایرانی با هم زندگی مسالمت‌آمیزی دارند و تنها دلمشغولی‌شان این است که کارها رونق یابد و از درد و رنج دور شوند، دنبال آرزوهای خویش- دست‌کم در پنهان خویش- تصمیم‌های جامعه‌سوز گرفته‌اند.
-
آدمی ویژگی افزون‌خواهی دارد و بر همین اساس در جایی نمی‌ایستد و هر آن و هر روز می‌خواهد جلوتر برود.
-
در حالی که سالهای زیادی است نظام سیاسی تاسیس بانک‌های خصوصی را به صورت قانونی پذیرفته اما هنوز برخوردها با این پدیده به‌گونه‌ای است که انگار باید نابود شوند.
-
این روزها اگر به کشتی اقتصاد ایران نگاه کنیم خوب می‌بینیم بدون ناخدای کاربلد و بدون استفاده از راهنمایی‌های کارساز و با راهبرد باری به هر جهت برای خود در اقیانوس در حرکت است.
-
اقتصاد ایران عزیز در این روزها آنقدر زخم‌های کوچک و بزرگ بر تن دارد که بیم آن می‌رود در روزی نه‌چندان دور دیگر نتوان برایش کاری کرد.
-
بیشتر مردم ایران هرروز فقیر‌تر می‌شوند. دو شاخص کلان اقتصادی یعنی نرخ تورم فزاینده و رشد منفی یا کوچک تولید ناخالص داخلی نشانه‌هایی برای نمایان شدن فقر بیشتر ایرانیان است.
