به داد این ملت دردمند برسید

کمال‌الدین پیرموذن، نماینده پیشین مجلس

جامعه ما مشکلات عدیده دارد، جامعه ما بیمار است و باید ببینیم چرا مردم اینچنین خشمگین و آشفته‌حال هستند. آن هم در حالی که آموزه‌های ملی و دینی‌مان می‌گوید «در برابر ناراستی‌ها، ناعدالتی‌ها و کج‌رفتاری‌ها قدعلم کن، فریاد بزن، مبارزه کن، توضیح بده و توضیح بخواه!» اما واقعیت این است که اصلاح را باید از خود دست‌اندرکاران امورات گوناگون جامعه شروع کرد. عدم پذیرفتن خطاها، خلف‌وعده‌ها، اشتباهات و کوتاهی‌های مسوولان و اعتراف به آن، بی‌اعتمادی‌های فراوانی را به ارمغان آورده است.

مردم و به‌ویژه جوانان و زنان ایرانی انتظار داشته و دارند که منتخبان آنان در دولت و مجلس و شوراهای شهر، موقعیت محیطی، اقتصادی و اجتماعی بهتری را برای آنان فراهم آورده و سطح کیفیت زندگی آنان را ارتقا بخشند. خانم اوریانا فالاچی جمله معروفی دارد که «زندگی جنگ است و دیگر هیچ!» البته در ایران ما، ما همه بازنده‌ایم و برنده‌ای در کار نیست! چرا خودمان را گول بزنیم؟! همین رییس‌جمهور کشورمان باوجود توفیق در انتخابات، هم خودش در عمل باخته، هم همفکران و یارانش، هم دولتش و هم عموم هموطنان امیدواری که به او رای دادند، بازنده هستند. به این اعتبار، رییس‌جمهور با بی‌توجهی به مردم و پشتوانه اجتماعی و بی‌اعتنایی به خواست و مطالبات عمومی به‌طور عام و حامیان و رای‌دهندگانش در انتخابات به طور خاص، هم سرمایه اجتماعی کشور را ضعیف و ضعیف‌تر و هم خود و یارانش را با بدعهدی و کوتاهی نزد مردم بی‌اعتبار و بی‌مقدار کرده است. خداوند انسان را آفرید و انسان، توجیه را! جناب پزشکیان به‌جای اهتمام مجدانه در حل مشکلات ملک و ملت و پاسخگویی به مطالبات عمومی، با توجیهات گاه و بیگاه آشکار می‌دارد که دیگر کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری نخواهم شد و با این توجیه ناموجه زمینه‌ای را فراهم می‌کند که نتیجه‌اش این خواهد بود که دولت تا روز آخر به بیراهه خواهد رفت و از توسعه عالمانه کشور و تعالی ایرانیان اثری نخواهد بود. رسول خدا می‌فرمایند: «خداوند هرگز جامعه‌ای که در آن نتوان حق ضعیف را از قوی، بدون لکنت زبان و سختی گرفت، تقدیس نمی‌کند.» بنابر این لازم است که حاکمیت و دولت، حقوق مردم و حق اعتراض و حق انتقاد عموم شهروندان را پاس دارند و یار شاطر ایرانیان باشند، نه بار خاطر طبقات متوسط و ضعیف جامعه و یار شاطر زنجانی‌ها و دیگر کاسبان تحریم! امروز شاهدیم که در نبود دولت کارآمد و پاسخگو و مجلس پرسشگر و با کفایت، فشار بی‌سابقه اقتصادی بر مردم، به‌ویژه طبقه متوسط رو به پایین وارد می‌شود و این طبقه متوسط را منحل می‌کند. این شرایط باعث شده اکثریت جامعه به طبقه گسترده فقرا تبدیل شود و در حالی که میلیون‌ها نفر به زیر خط فقر گسیل می‌شوند، معدودی به محفل اغنیا می‌شتابند؛ شرایطی که جامعه را دوقطبی و مستعد انواع بیماری‌ها و مفاسد اجتماعی و شورش و طغیان می‌کند. تاکید دارم دگردیسی‌های سریع و بی‌امان تغییرات اجتماعی، ناشی از ناتوانی صاحب‌منصبان و فشار بی‌امان معیشتی و تورم لجام‌گسیخته و کمرشکن در سال‌های اخیر موجب ظهور خیل جوانان بیکار اما عدالت‌خواه و طالب زندگی استاندارد شده و این وضعیت، شرایط نگران‌کننده‌ای را در کشور ایجاد کرده است بنابراین امروز بیش از هر زمان، نیازمند متحول کردن اذهان، تحول در تقنین، خصوصی‌سازی راستین اقتصاد، تعامل برد-برد با جامعه‌ جهانی، تقویت شایسته دولت و مجلس هستیم. برای تامین رفاه ملی و ارتقای شهروندی و جلب همکاری و همنوایی موثر آنان باید به‌جد مساله حقوق اجتماعی و اساسی شهروندان را مورد توجه و رسیدگی قرار داد. دوره انحصارگری، فرافکنی و عدم شفافیت خود حق‌پنداری به سر آمده است. پس باید دست به کار شویم و با جایگزین کردن خرد حاصل از تجربه و دانش به‌جای احساسات و رفتارهای فراقانونی و سلیقه‌ای، از ناکامی‌هایمان بکاهیم و در راه خواسته‌های منطقی و بحق ملت بزرگ ایران و ارتقای کیفیت زندگی آنان، رهروانی کامروا باشیم.