• آمار اقتصادی در ایران توسط مداخلات سیاسی و تغییرات شاخص ها به گونه ای مدیریت می شود که اعتماد عمومی به نهادهای آماری را خدشه دار کرده و تصویری غیرواقعی از اقتصاد ارائه می دهد، که این موضوع باعث ایجاد اقتصادی مصنوعی و ناکارآمد شده است.

  • ایران در سال ۲۰۲۳ با رتبه ۶۴ در شاخص جهانی نوآوری و رتبه ۷۸ در شاخص پیچیدگی اقتصادی قرار دارد، اما ضعفهای ساختاری مانند کیفیت نهادها، زیرساختها و پیچیدگی کسبوکار، مانع توسعه اکوسیستم نوآوری پویا در کشور شده است.

  • سیاست زدگی در نظام اداری زمانی رخ می دهد که منافع سیاسی فردی و حزبی بر منافع عامه ترجیح داده شده و بی طرفی و کارآمدی نظام اداری با چالش های بنیادین مواجه می شود.

  • کاهش شدید نرخ باروری در چین، به رغم تغییر سیاست های جمعیتی، باعث بحران جدی اقتصادی و اجتماعی شده که می تواند بی ثباتی گسترده ای را در این کشور به وجود آورد.

  • کیفیت و عملکرد وایفای در قطارهای اروپایی به دلیل سرعت بالای حرکت، موانع ساختمانی مانند شیشه های ضدسیگنال و محدودیت های فنی بسیار ضعیف است و بیشتر تجربه ای آزمایشی برای صبوری مسافران محسوب می شود تا بهره وری واقعی.

  • دولت های عربی حاشیه خلیج فارس با ایفای نقش تازه به عنوان واسطه های صلح میان تهران و واشنگتن، آینده خاورمیانه را رقم میزنند و از مصرف کننده امنیت به بازیگر مهم منطقه ای تبدیل شده اند.

  • گزارش اخیر اکونومیست نشان می دهد غول های فناوری آمریکا در حال تبدیل شدن به ترکیبی از «سیلیکونولی نوآور» و «رورولی بدهکار» هستند و تنها در سال جاری بیش از ۴۰۰ میلیارد دلار برای زیرساخت های مرتبط با هوش مصنوعی هزینه کرده اند.

  • الگوی واردات ایران طی سال های اخیر به طور پیوسته به سمت تمرکز بر دو کشور چین و امارات پیش رفته و اکنون بیش از نیمی از واردات کشور از این دو تامین می شود که این موضوع تاب آوری تجاری ایران را به خطر انداخته است.

  • آژانس همکاری توسعه بین المللی چین (CIDCA) نقش کلیدی در تقویت روابط استراتژیک چین با پاکستان از طریق امدادرسانی، پروژه های توسعه ای و همکاری های امنیتی ایفا می کند.

  • سیاست های دونالد ترامپ برای احیای بخش تولیدی آمریکا با افزایش تعرفه ها هزینه تولید را بالا برده و رقابت پذیری اقتصادی ایالات متحده را به خطر انداخته است.

وب گردی