• نابرابری فضایی در ایران پدیده‌ای گذرا نیست؛ ریشه‌ای نهادی دارد. هرچند در ظاهر از عدالت منطقه‌ای و توسعه متوازن سخن گفته می‌شود اما سازوکار تصمیم‌گیری و تخصیص منابع همچنان تمرکزگراست.

  • ایران سرزمینی است با چهره‌های متفاوت از ثروت و فقر؛ در حالی که برج‌های بلند در کلانشهرها سر به آسمان می‌سایند، در روستاهای کشور هنوز دسترسی به آب آشامیدنی سالم و خدمات درمانی پایه دغدغه‌ای روزمره است.

  • جهان امروز بیش از هر زمان دیگر صحنه رقابت روایت‌هاست. قدرت دیگر تنها در انباشت منابع یا توان نظامی خلاصه نمی‌شود بلکه در توان معنا‌سازی و روایتگری متجلی است.

وب گردی