روزنامه جهان صنعت

تاباندن روشنی به جاهای تاریک و آشکارسازی آنچه در پس پرده جا خوش کرده همان کاری است که به شفاف‌سازی نامدار شده است.

بازار سرمایه در هفته گذشته با وجود انتشار گزارش‌های شش‌ماهه نامطلوب برخی صنایع، با تغییرات مثبت در سیاست‌های ارزی و حمایت‌های خبری، روندی امیدوارکننده و حرکت به سوی تعادل را تجربه کرد.

افزایش نرخ ارز مسافرتی به بیش از ۹۶ هزار تومان و رسیدن قیمت تمام‌شده هر دلار به حدود ۱۰۱ هزار تومان، نشان می‌دهد دولت عملاً دلار ۱۰۰ هزار تومانی را به رسمیت شناخته است؛ تصمیمی که در امتداد سیاست تعدیل تدریجی نرخ ارز و نزدیک‌سازی بازار رسمی با نرخ‌های واقعی‌تر تلقی می‌شود.

نخستین شمش طلای سرمایه‌گذاران خارجی در مرکز مبادله عرضه و به زودی حدود ۷۰۰ کیلوگرم شمش طلای جدید توسط سرمایه‌گذاران خارجی جدید وارد کشور شده و در بستر مرکز مبادله ارز و طلای ایران به فروش خواهد رسید.

نشست «سیاست‌های ارزی و توسعه» نشان داد که سیاست ارزی ایران دچار بی‌ثباتی و ناکارآمدی شده و بدون هماهنگی سیاست‌های مالی، صنعتی و تجاری، توسعه صادرات‌محور امکان‌پذیر نیست.

دلیل عدم ثبات و پایداری در سیاست ارز ایران، وابستگی به عوامل ساختاری، بی‌ثباتی سیاست‌ها و ناتوانی در اصلاح ساختار بازار است.

برخی افراد و نیز گروه‌های سیاسی- فکری از اینکه گفته شود دولت باید دست از اجرا در اقتصاد بردارد و تنها به سیاستگذاری اقتصادی بپردازد، نگران شده و زمین و زمان را به هم می‌دوزند که این اتفاق به زیان مردم است. آیا حرف این گروه درست است؟

به نظر می‌رسد پیگیری‌های این ستون برای اینکه بانک مرکزی باید لیست شرکت‌هایی که دلار 28500تومانی گرفته‌اند منتشر کند تا شهروندان ایرانی بدانند که دلارهای آنها به چه کسانی داده شده است به بار نشست.

بازار ارز ایران در سال ۱۴۰۴ با نوسانات شدید و بی‌ثباتی روبرو شده است که ناشی از شکاف تاریخی نرخ ارز حقیقی از سطح تعادلی، تورم مزمن، رشد نقدینگی و تحولات سیاسی و ژئوپلیتیکی است و این شرایط نیازمند اصلاحات ساختاری و هماهنگی سیاست‌های مالی، پولی و ارزی است.

علیرضا گچ‌پززاده، معاون ارزی بانک مرکزی در نشست تازه شورای گفت‌وگو‌ی دولت و بخش‌خصوصی گفته است: «...با این حال همچنان‌ میلیاردها دلار ثبت‌سفارش در صف است و حتی در بهترین شرایط نیز بخشی از این سفارش‌ها تا پایان سال قابل انجام نیست... قائل به تفکیک قوا هستیم و اعتقاد داریم سیاست‌های ارزی هیچ سایه‌ای بر سیاست‌های تجاری نینداخته است. روند بازگشت ارزهای صادراتی هم مناسب نیست و تخصیص‌ها را طولانی کرده است.»