بیتوجهی پزشکیان و دولت وفاق به خواست مردم
علیرضا کیانپور- مسعود پزشکیان در آستانه برگزاری انتخابات ریاستجمهوری گفته بود که «اگر هر کاری کردیم و نتوانستیم به گفتهها و قولهایمان عمل کنیم طبیعتا از ادامه کارهای سیاسی خداحافظی خواهیم کرد و ادامه نخواهیم داد و این مسالهای روشن است.»
آنچه اما اکنون پس از یکسالونیم از پیروزی مسعود پزشکیان در همان انتخابات بهواقع روشن و آشکار شده، این است که نهتنها هر روز بر شمار منتقدان دولت پزشکیان افزوده میشود بلکه هر از گاه یکی از اعضای دولت هم دقیقا به این دلیل که درمییابند «تلاش» آنان برای حل دستکم «بخشی از مشکلات مردم، به دلایل متعدد ممکن نشده» از ادامه حضور در دولت استعفا میکنند و مسعود پزشکیان که از بیشترین اختیار در حل مشکلات مردم برخوردار است و متعاقبا بیشترین مسوولیت را نیز در مقابل آنان دارد، کماکان در ادامه همان مسیری گام میگذارد که در این یکسال و پنجماه و یک هفتهای که از برگزاری دور دوم انتخابات ریاستجمهوری چهاردهم گذشته پیموده است.
استعفای رییس مرکز ارتباطات مردمی پزشکیان
خبر استعفای محمدرضا جوادییگانه از ریاست مرکز ارتباطات مردمی ریاستجمهوری دیروز منتشر شد. هرچند آنطور که این عضو مستعفی دولت پزشکیان توضیح داده، این مهم چهارشنبه هفته گذشته رقم خورده است. جوادییگانه که از طریق حساب کاربری شخصی خود در شبکه اجتماعی ایکس (توئیتر) از پایان همکاری خود با دولت چهاردهم پرده برداشته، با تاکید بر اینکه «چهارشنبه از ریاست مرکز ارتباطات مردمی ریاستجمهوری استعفا دادم»، در توضیح این تصمیم نوشته است: «دستهبندی مشکلات مردم، پیگیری مطالبات آنها از دستگاههای اجرایی و تلاش برای حل بخشی از آن، فرصت ارزشمندی بود که ادامه آن به دلایل متعدد ممکن نشد!»
این استاد جامعهشناسی دانشگاه البته توضیح روشنی درباره این «دلایل متعدد» به دست نداده اما تصویر نامهای را بهپیوست توئیت خود منتشر کرده که میتواند تاحدی روشنگر باشد. نامهای که جوادییگانه از آن با عنوان «نمونهای از پیامهای مردمی» سخن گفته که ظاهرا «بهطور روزانه به آدرس نهاد ریاستجمهوری در پاستور ارسال میشود» و در آن، این پیامهای مردمی در سه بخش دستهبندی شد. این در حالی است که با دقت در محتوای پیامهای این سه بخش درمییابیم در بخش نخست که ظاهرا به «پیامهای روز» اختصاص دارد، مشخصا ۹پیام ازجمله «اعتراض به قیمت دارو» یا «اعتراض به کمبود معلم» مطرح شده و در بخش سوم که به «تجمعات و مراجعات جمعی به دستگاههای دولتی» اختصاص دارد، یک «تحصن شبانهروزی» و یک «تجمع» فهرست شده است.
این در حالی است که در بخش دوم این دستهبندی سهگانه که «پیامهای تکرارشونده همچون روزهای پیشین» اختصاص یافته، با سیاههای بلند از قریب به ۳۰ فقره پیام اعتراضی مواجه هستیم که با نگاهی دقیقتر به آنها میبینیم محتوای این پیامها به مواردی همچون «تداوم پیامهای اعتراض به افزایش قیمت برق»، «تداوم پیامهای اعتراض به افزایش قیمت اقلام اساسی» و «تداوم پیامهای اعتراض به افزایش قیمت نان» اختصاص دارند؛ نکتهای که احتمالا از دلایل اصلی است که جوادییگانه را به این نتیجه رسانده که همانطور که پزشکیان نیز پیش از پیروزی در انتخابات گفته بود، وقتی میبیند که «قرار نیست به مردم عزیز کشورمان خدمت کنیم و تبعیض، اجحاف و بیعدالتی در جامعه باشد و ما هم نتوانیم کاری [برای رفع آنها] انجام دهیم» بهتر است بیش از این «عمرش را تلف نکند.»
هرچه نباشد این استاد دانشگاه بهدلیل حمایتهایش از پزشکیان در ایام انتخابات و امیدی که به او بسته بود، ریاست مرکز ارتباطات مردمی ریاستجمهوری را پذیرفته بود. حال آنکه پزشکیان پیش از انتخابات گفته بود که «قطعا اگر نتوانیم کاری انجام دهیم، از مردم خواهیم خواست رایشان را پس بگیرند.»
پشتپرده استعفاهای اعضای دولت پزشکیان
پزشکیان البته برخلاف وعدههایش نه تاکنون خواستار بازپسگیری رای ملت شده و نه طبیعتا خود اقدام به استعفا کرده است اما این به معنای آن نیست که دیگر اعضای دولت او نیز همین مشی را پیش گرفتهاند. چه آنکه جواد ظریف در اسفندماه ۱۴۰۳ که عمدتا بهدلیل فشار مخالفان دولت و احتمالا عدم حمایت تام و تمام پزشکیان، ناگزیر به کنارهگیری از معاونت راهبردی ریاستجمهوری شد، در این مدت چند تن از دیگر اعضای دولت نیز از ادامه حضور در این دولت استعفا کردهاند؛ استعفاهایی که شاید از مهمترین آنها پیش از استعفای جوادییگانه، استعفای فیاض زاهد و محمد مهاجری از عضویت در شورای اطلاعرسانی دولت بود که اولی
۲۴ آبانماه امسال و دومی به فاصله تنها سهروز در ۲۷آبانماه رقم خورد. آن هم در حالی که به نظر میرسید انتصاب اسماعیل سقاب اصفهانی بهعنوان رییس جدید سازمان بهینهسازی و مدیریت راهبردی انرژی از دلایل اصلی کنارهگیری این دو روزنامهنگار از شورای اطلاعرسانی دولت بود.
جالب آنکه فیاض زاهد بهعنوان یک روزنامهنگار اصلاحطلب و محمد مهاجری بهعنوان یک فعال رسانهای اصولگرا، هر دو بهدلیل انتصاب یک چهره نزدیک به دولت رییسی، از عضویت در شورای اطلاعرسانی دولت پزشکیان کنارهگیری کردند.
بر این اساس اگرچه فیاض زاهد در نامه استعفای خود، صرفا از این گفته بود که چون «ویژگیهای فردی، اظهارات و نوشتههای گاه و بیگاه» او «موجب نارضایتیهایی شده»، از عضویت در شورای اطلاعرسانی استعفا میدهد اما ساعاتی بعد در توئیتی در همین رابطه تصریح کرد: «دردناک است در روزی که فواد شمس(روزنامهنگار) از فشار روزگار خودکشی کرد، مدیر برکشیده رییسی(سقاب اصفهانی)، معاون رییسجمهورمان شد. اسم این هرچه باشد، وفاق نیست؛ کجتابی است.»
دلایل افزایش نارضایتی حامیان پزشکیان از دولت بهروایت پیرموذن
در روزی که جوادییگانه از ادامه همراهی با دولت پزشکیان اعلام کنارهگیری کرده، کمالالدین پیرموذن، نماینده پیشین اردبیل و از یاران انتخاباتی پزشکیان نیز معتقد بوده که «هیچ چیز عوض نشده» و بر این اساس معتقد است که بالا گرفتن انتقادهای حامیان انتخاباتی پزشکیان از عملکرد دولت، جای شگفتی و شگفتزدگی نیست! پیرموذن که در این رابطه با «جهانصنعت» گفتوگو میکرد، میگوید: «متاسفانه از همان عنوان «وفاق» که بهعنوان نام دولت پیروز در انتخابات انتخاب شد و متعاقبا ترکیب کابینه پیشنهادی آقای پزشکیان به مجلس میشد حدس زد که نباید منتظر تحولی جدی باشیم. حال آنکه علاوهبر اینها عدم توافق برد-برد با دنیا نیز رقم خورد.»
دولت پزشکیان به هیچوجه دولت اصلاحات نیست
پیرموذن بر همین اساس اضافه کرد: «با استمرار فیلترینگ شبکههای اجتماعی، سقوط ارزش پول ملی و افزایش تورم و گرانی بر همگان ثابت شد که هیچچیز با پیروزی پزشکیان عوض نشده و این دولت با دولت پیشین تفاوت اصولی و ماهوی ندارد و به هیچوجه دولت اصلاحات نیست.»
او که معتقد است «مردم پس از پیروزی مسعود پزشکیان در انتخابات بسیار خوشحال و امیدوار شده بودند و گمان میکردند که با انتخاب کاندیدای اصلاحات، راه نوسازی سیاسی و تغییر و چرخش در قدرت گشوده خواهد شد. بهویژه آنکه همزمان با پیروزی پزشکیان، مردم موفق شده بودند بر نیرویی خودحقپندار که تمام مراکز قدرت را قبضه کرده بود، فائق بیایند و از اینکه بساط جریان افراطی را کنار زدهاند، بسیار امیدوار و خرسند بودند. مردم همچنین از پایان انحصارگرایی و نامهربانی با ملت خوشحال بوده و از اینکه روند انحطاط و تمامیتخواهی را متوقف کردهاند، ابراز خرسندی میکردند اما متاسفانه در عمل چنین نشد.»
این نماینده پیشین مجلس البته بر این باور است که «پیروزی مردم در انتخابات اخیر به این دلیل که مانع از آن شد که جناح انحصار خودحقبینی حداقلی، بر تنور سرکوب، حذف، خشونت، محدویت، طرد و لعن غیرخود بدمند، اتفاق ارزشمندی است.» او در عین حال میگوید: «با کمال تاسف نه منتخب مردم در آن انتخابات و نه سایر دنیازدگان مغلوب انتخابات، قدر نعمت حضور مردم را ندانستند.»
پیرموذن همچنین با اشاره به نقش مخرب و غیرقابلانکار تندروهای مخالف دولت در ناکام و نافرجام ماندن برخی برنامهها و وعدههای انتخاباتی پزشکیان گفت: «متاسفانه از همان آغاز، این جریان افراطی مدعی شدند که منتخب مردم هیچ برنامهای برای کشور ندارد، همچنین ادعا کردند که وعدههای انتخاباتی پزشکیان توخالی است و او و سیاستهای اوست که منجر به این تورم لجامگسیخته، گرانیها، افزایش بیسابقه قیمت ارز و سکه و متعاقبا تشدید نارضایتی عمومی شده است.»
او خاطرنشان کرد: «در واقع این جریان و تریبونهای رسانهای آنان تلاش کردند که این پیام را مخابره کنند که «هیچچیز عوض نشده و لزوما تمام درها باید بر همان پاشنهای بچرخد که در زمان ریاستجمهوری مرحوم رییسی چرخیده است. با این همه متاسفانه آقای پزشکیان هم به خواست این جریان افراطی تن داد.»
پیرموذن در پایان تصریح کرد: «اگر آقای پزشکیان و اعضای دولت او، این نعمت حضور و مشارکت مردم را پاس میداشته و خود را صرفا مدیون خداوند و ملت ایران میدانستند و در راستای تحقق خواستههای شهروندان گام برمیداشتند، امروز وضعیت ایران و ایرانی این نبود.»
