نخستین شهردار مسلمان نیویورک
جهان‌صنعت – پس از آنکه دونالد ترامپ روز دوشنبه نیویورکی‌ها را تهدید کرد در صورت پیروزی زهران ممدانی در انتخابات شهرداری بودجه این شهر را قطع خواهد کرد، زهران ممدانی، نامزد سوسیالیست دموکرات ۳۴ساله انتخابات شهرداری نیویورک روز سه‌شنبه با کسب بیش از ۵۰درصد آرا پیروز و از یک قانونگذار ایالتی گمنام به یکی از چهره‌های شاخص حزب دموکرات آمریکا تبدیل شد.
به گزارش یورونیوز، ممدانی با پیروزی بر اندرو کومو، فرماندار پیشین که پس از شکست درون‌حزبی در برابر زهران ممدانی به عنوان نامزد مستقل شرکت کرده بود اما کورتیس اسلیوا جمهوریخواه، نخستین شهردار مسلمان نیویورک می‌شود.
ممدانی با این پیروزی از روز اول ژانویه جوان‌ترین و در عین حال نخستین مسلمان شیعه‌ای است که شهردار نیویورک می‌شود. ممدانی که ترامپ از او به‌عنوان یک کمونیست یاد می‌کند، چهارسال پیش در پی اتهامات مرتبط با آزار جنسی کناره‌گیری کرده بود اما هیچ‌گاه این اتهامات را نپذیرفت. لازم به ذکر است ممدانی متولد اوگانداست و سال‌های نخست کودکی خود را در این کشور گذرانده است. با این حال، او در آمریکا بزرگ شده و از سال ۲۰۱۸ شهروند ایالات متحده شده است.
علاوه بر این، پیروزی زهران ممدانی در انتخابات شهرداری نیویورک یک پیروزی بزرگ برای دموکرات‌ها پس از شکست در انتخابات سال گذشته ریاست‌جمهوری و کنگره محسوب می‌شود. این پیروزی همچنین به دموکرات‌هایی که برای بازپس‌گیری آرای رای‌دهندگان مردد، خواستار حمایت از نامزدهای چپ‌گراتر و پیشروتر به جای تکیه بر میانه‌روها هستند، اعتبار می‌دهد. به گفته هیات انتخابات شهر، این رقابت بالاترین میزان مشارکت در انتخابات شهرداری طی بیش از ۵۰سال گذشته را رقم زد و بیش از ۲میلیون نیویورکی به آن رأی دادند.
چالش ممدانی با ترامپ
در همین رابطه او که اکنون یکی از چالش‌هایش نحوه مواجهه مقابله با ترامپ است، پیش از این به واسطه سال‌ها دفاع از حقوق فلسطینیان و محکوم کردن رژیم صهیونیستی به نسل‌کشی در نوار غزه مورد انتقاد زیادی از سوی جمهوریخواهان و برخی جریان‌های سیاسی ایالات متحده قرار گرفته است. او همچنین پیش از این تاکید کرده که حکم بازداشت صادره از سوی دیوان کیفری بین‌المللی برای بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی را در صورت حضور او در نیویورک اجرا خواهد کرد.
در همین راستا و در حالی که بسیاری از ناظران تاکید دارند که پیروزی ممدانی به عنوان فردی که گرایشات سوسیالیستی دارد، در واقع پیروزی چپ‌ها در نیویورک محسوب می‌شود اما طبق گزارشی که روز گذشته مجله اکونومیست منتشر کرده، پیروزی او در نیویورک چندان نشانه‌ای از گرایش عمومی آمریکایی‌ها به سیاست‌های چپ‌گرایانه نیست چراکه رای‌دهندگان این شهر با ترکیب جمعیتی خاص خود، نماینده کل کشور نیستند. با این حال موفقیت سریع ممدانی نشان داد که توانایی در جلب افکار عمومی با تمرکز بر دغدغه‌های واقعی مردم به‌ویژه هزینه زندگی چقدر تعیین‌کننده است. او با انرژی و اطمینان از شبکه‌های تلویزیونی محافظه‌کار گرفته تا باشگاه‌های شبانه، پیام خود را تکرار کرد. آن هم در شرایطی که رقیبش اندرو کومو فرماندار سابق نیویورک در مبارزات انتخاباتی سرد و بی‌روح ظاهر شد.
برنامه‌های اقتصادی ممدانی شامل فروشگاه‌های دولتی، حمل‌ونقل رایگان، خدمات نگهداری رایگان از کودکان و مسکن مقرون‌به‌صرفه است؛ طرح‌هایی که هزینه‌های بسیار بالایی دارند. وعده او برای ثابت نگه‌داشتن اجاره‌ها در یک‌چهارم املاک شهر، می‌تواند هزینه مسکن برای بقیه را افزایش دهد. تحقق این وعده‌ها بستگی به همکاری کیتی هوکول، فرماندار نیویورک دارد که تمایلی به افزایش مالیات نشان نداده است. بنابراین احتمالا دوران او کمتر از آنچه هوادارانش انتظار دارند جاه‌طلبانه خواهد بود.
پرسش دیگر این است که ترامپ چگونه با ممدانی برخورد خواهد کرد؟ آیا او با قطع بودجه‌های فدرال، نیویورک را مجازات یا با سختگیری‌های مهاجرتی فضای شهر را متشنج‌تر می‌کند؟ ترامپ پیش از انتخابات گفته بود که پیروزی ممدانی احتمال دریافت هرگونه بودجه فدرال فراتر از حداقل الزامی قانونی را برای نیویورک بسیار پایین می‌آورد.
در چنین شرایطی ناظران معتقدند، پیروزی‌های اخیر دموکرات‌ها تا حدی موجب آرامش و اطمینان این حزب شده است؛ نشانه‌ای مبنی بر اینکه دستاوردهای جمهوریخواهان در میان رای‌دهندگان جوان و طبقه کارگر رنگین‌پوست در سال گذشته ممکن است پایدار نباشد. با این حال نباید از نتایج محدود چند رقابت در ایالت‌هایی که دموکرات‌ها در آنها برتری ساختاری دارند، نتیجه‌گیری بیش از حد کرد. زیرا انتخابات میان‌دوره‌ای سال آینده اهمیت بسیار بیشتری خواهد داشت زیرا کنترل کنگره در گرو آن است. در آن میدان، دموکرات‌ها با چالش‌های جدی‌تری مواجهند؛ از جمله مزیت عددی جمهوریخواهان در سنا و بازترسیم مناطق انتخاباتی به نفع آنها. با این حال طرح اصلاحات انتخاباتی کالیفرنیا موسوم به پیشنهاد شماره ۵۰ بخشی از این مزیت را خنثی خواهد کرد و تصویب آن به دموکرات‌ها در آغاز سال ۲۰۲۶ نیرویی تازه و امیدی بیشتر داده است.
