ظریف و روحانی و تابوی روسیه
یکم- همین امروز اگر حسن روحانی بدون دعوت به محل ریاست‌جمهوری برود آیا او را راه می‌دهند؟ همین امروز اگر محمد جواد ظریف بدون دعوت مقام‌های وزارت خارجه به این وزارتخانه برود او را راه می‌دهند؟ بدیهی است اگر مقررات و قانون حاکم باشد و رودربایستی‌ها کنار گذاشته شوند باید گفت خیر. این دو نفر در حال حاضر مقام رسمی نداشته و حق ندارند بخواهند سر‌خود به جایی بروند.
دوم- حالا چرا از میان این همه سیاستمدار دولت پیشین و دولت‌های پیش از روحانی این دو سیاستمدار در کانون توجه قرار گرفته‌اند؟ دلیل انتخاب این دو سیاستمدار این است که در روزهای تازه‌سپری‌شده آماج حمله منتقدان بودند و هرکس هرچه خواست به ظریف و روحانی گفت.
سوم- اگر بخواهید برای این حرف خود مثالی بیاورید کدام سیاستمدار را برای اثبات نوشته‌تان گواهی می‌گیرید؟ به نظر می‌رسد سخنان دیروز محمدباقر قالیباف، رییس نهاد قانونگذاری را می‌شود آورد. خب، وی چه گفته است؟ قالیباف درباره اظهارات اخیر روحانی و ظریف گفته است: لازم می‌دانم انتقاد صریح خود را نسبت به مواضع رییس‌جمهور و وزیر خارجه اسبق‌مان اعلام کنم که دقیقا در شرایطی که مسیر همکاری‌های راهبردی ما با کشور روسیه در حال پیشرفت است با مواضع خود به این مسیر لطمه زدند.
چهارم- به این ترتیب احتمالا خطاب پرسش‌های این نوشته رییس مجلس است؟ بله. از آقای قالیباف می‌پرسیم، آقایان ظریف و روحانی چه کاره هستند که بخواهند و مهم‌تر از همه بتوانند به مسیر دوستی ایران و روسیه آسیب برسانند؟ این دو نفر در بهترین حالت تحلیلگر ورزیده‌ای هستند. پرسش دیگر از آقای قالیباف این است که مگر شروع‌کننده داستان لاوروف نبود که به ظریف اتهام زد؟ سرانجام به این پرسش می‌رسیم که آیا انتقاد از مقام‌های روسی تابو خواهد شد؟ نمی‌توان این کار را کرد و باید اجازه داد هر کسی بتواند رفتار روس‌ها را درباره مناسبات با ایران نقد کند.
