فراموش‌شدگان!
محمدرضا رسولی- به تازگی در پی انتشار فیلمی در فضای مجازی از روایت پرویز پرستویی از محرومیت مردم استان سیستان و بلوچستان، بار دیگر نگاه‌ها به این استان محروم معطوف شده است. روایت پرویز پرستویی از عمق محرومیت در این استان است. اینکه در این دیار استعمارستیز و زادگاه رستم‌دستان با این همه منابع غنی طبیعی و زیرزمینی هموطنانی زندگی می‌کنند که تا به حال گوشت نخورده‌اند و خوراک‌شان علف است. شوربختانه هر روز خبر ناگواری از این دیار تاریخی می‌شنویم. چندی پیش هم ویدئویی از روستای موکی در شهرستان نیک‌شهر منتشر شد که بار دیگر پرده از عمق محرومیت این منطقه برداشت. در این ویدئو اهالی روستا به دلیل نبود راه ارتباطی مناسب و مسدود شدن مسیرها پس از بارندگی ناچار شده‌اند یک بیمار را با پتو و به کمک نیروی انسانی از مسیرهای صعب‌العبور و کوهستانی عبور دهند. عمق محرومیت در این خطه زرخیز بسیار زیاد است. طبق گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس استان سیستانوبلوچستان با اختلاف بسیار بالا محروم‌ترین استان کشور است. عمده ساکنان این استان تنها از راه دریافت یارانه امورات‌شان را می‌گذرانند. بخشی از مردم هم که معیشت ضعیفی دارند سوخت‌بری می‌کنند؛ کاری بسیار خطرناک که در واقع بازی با مرگ است. چهره فقر و محرومیت این استان را فرا گرفته و در عین داشتن منابع طبیعی و زیرزمینی و ظرفیت‌های فراوان روزگار مردم آن سراسر رنج و غصه است. بعضی از ساکنان این اسـتان حتی شناسنامه هم ندارند و از ابتدایی‌ترین حقوق یک شهروند عادی نیز برخوردار نیستند. گویی این استان در نگاه هیچ مدیری در حاکمیت دیده نشده و فقر و نبود امکانات در این منطقه برای دولت‌ها به موضوعی عادی تبدیل شده که نیازی برای بهبود اوضاع را در خود احساس نمی‌کنند. واضح و مبرهن است که برای حل مشکلات این استان باید دست به اقدامات اساسی زد و شرایط را تغییر داد. کارشناسان بر این باورند که تنها راه برون‌‌رفت از این وضعیت نابسامان، بازنگری جدی در حمایت واقعی از معیشت مردم و تقویت نظام رفاهی و آموزشی است. استان سیستانوبلوچستان به عنوان جوان‌ترین استان کشور با دسترسی به منابع غنی طبیعی و موقعیت ویژه گردشگری به‌ویژه ظرفیت‌های ممتاز بندر چابهار که تنها بندر اقیانوسی ایران و دروازه ورود ایران به آب‌های آزاد است این امتیاز را دارد که بتواند به سرعت بحران‌های اقتصادی و معیشتی خود را بهبود ببخشد. لازم و ضروری است مسوولان امر با تغییر رویکرد در سیاست‌ها و با نگاهی ویژه در مرحله نخست با ایجاد شغل پایدار و آبرومند موجبات بهبود وضعیت معیشتی این مردم مظلوم و مهربان را فراهم آورند و در مرحله بعد با ترمیم و تامین زیرساخت‌ها و تقویت نظام رفاهی و آموزشی، این خطه زرخیز را برای همیشه از فقر و محرومیت برهانند. مردمان غیور و بیگانه ستیز سیستان در طول تاریخ همواره به عنوان مرزداران شجاع و جان نثار در مقابل تهاجم بیگانگان به سرزمین ایران دلیرانه ایستادگی کرده‌اند. اینچنین زیستن شایسته این مردم نجیب نیست.
