قابلیتهای ایران هنوز پابرجاست

جهان صنعت – نشریه فارن پالیسی در مطلبی با ارزیابی عکسهای ماهوارهای بهدست آمده پس از تجاوز اسرائیل و آمریکا به ایران، آن را «ضعیف» خواند و نوشت: این حملات اگرچه آسیبهایی وارد آورد اما قابلیتهای تهران را نابود نکرد.
به گزارش این نشریه پرنفوذ آمریکایی، تصاویر ماهوارهای بهدست آمده از ایران پس از حمله اسرائیل و آمریکا حاکی از وارد شدن آسیبهایی به قابلیتهای تهران وارد شده است اما اثری از نابودی آن وجود ندارد. نویسنده این مطلب اذعان کرده است که حملات اسرائیل علیه ایران، حتی با کمک ایالاتمتحده، ضعیف بود و در بهترین حالت و اگر خوششانس باشیم، برنامه هستهای آن را تنها چند ماه به عقب انداخته باشد. تحلیلگر این نشریه با اشاره به بررسی ارزیابی طبقهبندی شده آژانس اطلاعات دفاعی ایالاتمتحده (DIA) از سوی دو رسانه آمریکایی سیانان و نیویورک تایمز، تخمین خود را بیش از اندازه دانسته و خاطرنشان کرده است که دو رسانه یادشده با تجزیه و تحلیل این گزارش محرمانه دریافتهاند که برنامه هستهای ایران پس از حملات هفته گذشته، در بهترین حالت یک تا دو ماه به تعویق افتاده است.
در این تحلیل تاکید شده که اکنون سوالات بسیاری در مورد میزان اورانیوم با غنای ۶۰درصد ایران وجود دارد و اینکه آیا اساسا این مقدار اورانیوم در حملات آمریکا از بین رفته یا به مکانی نامعلوم منتقل شده است. بیشک مقامات آمریکایی از اینکه نمیدانند این مواد به کجا منتقل شدهاند، خجالتزده هستند و توضیحات مسخرهای ارائه دادند. از جمله جی. دی. ونس معاون رییسجمهور آمریکا که مدعی است این مواد در حملات بمبافکنهای بی-۲ دفن شدهاند و مارکو روبیو وزیر امور خارجه که ادعا کرده کامیونها نمیتوانند بدون هدف قرار گرفتن از سوی اسرائیل اورانیوم غنی شده را منتقل کنند.
تحلیلگر فارن پالیسی معتقد است که ونس و دیگر مقامات دولت دونالد ترامپ با این ادعا که اسرائیل و ایالاتمتحده توانایی ایران برای غنیسازی اورانیوم را به طور کامل از بین بردهاند، سعی در کماهمیت جلوه دادن خطرات این مواد گمشده دارند.
تحلیلگر فارن پالیسی با اشاره به گزارش آژانس اطلاعات دفاعی ایالاتمتحده، یکی از گزینههای ایران را نصب مجدد سانتریفیوژها در فردو دانسته است چراکه به اذعان این نهاد فدرال اگرچه در حمله بمب افکنهای بی-۲ سیستم برقرسانی این تاسیسات زیرزمینی آسیب دیده اما سالن غنیسازی همچنان دست نخورده باقی مانده است.
نویسنده سپس با مقایسه شرایط کنونی تاسیسات هستهای ایران با دوران پس از امضای برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) که در سال۲۰۱۵ به توافق رسید و مخالفت رژیم صهیونیستی و جمهوریخواهان را به دنبال داشت، استدلال کرده است: آن توافق برنامه هستهای ایران را چندین برابر بیشتر به تعویق انداخت اما مخالفان شکایت داشتند که بسیاری از مفاد آن پس از ۱۰ یا ۱۵سال بیاثر میماند. نگارنده یادآور شده است اقدامات به کار گرفته شده در برجام شاید کافی و بینقص نبود اما اکنون میدانیم طرفداران استفاده از بمبهای سنگرشکن جی بی یو-۵۷ و مهمات عظیم هم نتوانستند در نهایت خواب انجام آن را ببینند.
به گزارش ایرنا، در پایان این تحلیل گزارش شده که بسیاری در غرب نزدیک به ۲۰سال است که میگویند ایران تنها چند ماه با ساخت بمب هستهای فاصله دارد؛ ادعاهایی که بیشتر موضوعیت سیاسی دارد زیرا جمهوری اسلامی ایران تمایلی به ساخت بمب اتمی ندارد و رهبر آن هم بارها بر آن تاکید کرده است. بماند که جامعه اطلاعاتی ایالاتمتحده نیز تا پیش از بمباران ایران از سوی اسرائیل اعلام کرده بود که در برنامه هستهای ایران نشانهای مبنیبر نزدیکی به ساخت تسلیحات هستهای وجود ندارد.