چین در اسنپ‌بک چه کرد؟
یکم- آیا راهی برای جلوگیری از اجرای کامل برگشت تحریم‌های سازمان ملل متحد وجود دارد؟ به نظر می‌رسد با توجه به سخنان ماکرون و پاسخ وزارت خارجه به وی و نیز دیگر اطلاعات رسیده از گفته‌ها و نوشته‌های مقام‌های سیاسی جمهوری اسلامی ایران و مقام‌های اروپایی باید اعمال رژیم تحریم‌ها را جدی فرض کرد.
دوم- آیا از دو کشور روسیه و چین که جمهوری اسلامی ایران آنها را متحد راهبردی خود معرفی می‌کند نیز کاری برنمی‌آید؟ واقعیت این است که سازوکار قانونی تدارک دیده شده در برنامه جامع اقدام مشترک یا همان برجام در همین زمینه گونه‌ای است که در عمل کاری از دست این دو کشور برنمی‌آید. علاوه‌براین شاید روسیه نیز بدش نیاید داستان ایران حل نشود.
سوم- پس دوستی راهبردی با چین به چه درد ایران می‌خورد؟ تا امروز که مقام‌های چینی هیچ کاری برای ایران در فرآیند منازعه هسته‌ای ایران با غرب انجام نداده، جز در حرف و شاید در بیانیه‌های کم‌فروغ شاهد اقدامی نبوده‌ایم.
چهارم- خب در بند دوم نوشتید که چین در این‌باره نمی‌تواند کاری کند؟ بله اما مقام‌های چینی در این سال‌ها و در این ماه‌های تازه‌سپری‌شده هیچ گامی برنداشته و در مقام متحد ایران با اروپایی‌ها گفت‌وگویی موثر برای انصراف آنها انجام نداده‌اند.
پنجم- پس آنطور که کارشناسان نظر می‌دهند باید قبول کرد کشور چین تنها به منافع خود می‌اندیشد و کاری به منافع دیگران ندارد؟ بله، این مثل روز روشن است.
ششم- پس دیگر نباید امیدی به کمک چین داشته باشیم؟ تنها کمکی که چین می‌تواند کند این است که واردات نفت از ایران را قطع نکند. چین نباید پرداخت نفت خریداری شده را به خرید کالا از سوی ایران گره بزند و نیز نباید ایران را مجبور کند تخفیف‌های بزرگ دهد.
