پیگیری همه سویه حرفهای عراقچی
محمدصادق جنان صفت
دیپلماسی از جنس عباس عراقچی در دولت چهاردهم بهویژه پس از جنگ ۱۲روزه هیچ ویژگی پیشبرندهای برای ایران و ایرانیان نداشته است. شوربختانه ایرانیان گیر وزیر خارجهای افتادهاند که در یک مسیر مشخص و تعیینشده پیش میرود و برای عبور دادن کشور از پرونده هستهای نوآوری نداشته و چشماندازی هم برای فعالیتهای وی دیده نمیشود. این روزگاری که عراقچی هم در پدیدار شدن آن به هر حال سهم دارد را اگر به دلایل گوناگون قبول کنیم اما سخنان و تصمیمهای وزیر خارجه در ماههای تازهسپریشده که اوج آن در سفر به اصفهان رونمایی شد هرگز بخشودنی نیست. وی میگوید که بخشخصوصی ایران هرگز نخواسته است تحریم را حذف کنم و از من میخواهند بیشتر از هر چیز روی تنگناهای داخلی متمرکز شوم. این سخن عراقچی با واقعیتهای انکارناشدنی خواستههای بخشخصوصی واقعی سازگار نیست. فعالان بخشخصوصی در هر نشستی به تنگناهای پدیدار شده از تحریم بر فعالیتهایشان میگویند. اگر کسانی هستند که این حرفها را به عراقچی زدهاند باید در اصالت آنها تردید کرد و از آقای عراقچی خواست دستکم برخی کسانی که از بخشخصوصی با وی دیدار کردهاند را نام ببرد. در حال حاضر رانتخواران و فسادکارانی که از تحریم سود میبرند درباره حذف تحریم حرف نمیزنند.
از سوی دیگر وزیر خارجه جمهوری اسلامی گفته است که تحریمها برکت دارند و باید با تحریم ساخت زیرا در ذات اقتصاد و سیاست خارجی ایران جای گرفته است. این بدترین حرف و داوری است که از سوی یک ایرانی آگاه به روز و روزگار میلیونها ایرانی که تحریم برایشان دارویی تلخ و کشنده است شنیده میشود. آیا گلایهها و نالههای تهیدستان ایرانی که در هر دوره یک عنصر غذایی واجب را از سفره خود میکاهند به سمع و نظر وی دستکم در دولت نرسیده و نمیرسد؟
چیزی که بیشتر از حرفهای بر زبان آمده وزیر خارجه اهمیت دارد طرح این مساله است که وزیر خارجه ایران به تنهایی به نتیجهگیریهای یادشده در بالا رسیده است؟ اگر چنین باشد باید در میزان توانایی وی در فهم مسائل ایران تردید کرد. آنچه خطرناک بوده این است که حرفهای بر زبان جاری شده عراقچی برآیند بحثها و نتیجهگیریهایی است که در نهاد دولت یا در نهادهای دیگر به آن رسیدهاند. اگر چنین باشد و وزیر خارجه با گروهی از هم باورهایش درباره مهمترین مساله کشور که ایرانیان را به سوی تهیدستی، بلاتکلیفی و آشوب ذهنی کشانده به این نتیجهگیری رسیدهاند شایسته است دولت نیز نظرش را بیان کند.
درست است که پزشکیان این روزها بسیار گرفتار است اما اگر داستان عراقچی را دنبال نکند و به حال خودش رها کند باید منتظر آسیبهای بعدی باشد. بودن کسی با دیدگاههای عراقچی در درون دولتی که رییس آن وعده داده برای حذف تحریم کوشش میکند یک راهبرد نادرست است که حتی با نظریه وفاق ملی هم توجیه شدنی نیست. باید سخنان عراقچی از همه سو بررسی شود. این دیدگاه میتواند برای اقتصاد ایران و شهروندان خطرناک باشد.
