پرسش از دردسرهای بانکی
یکم– چرا هر روز خبرگزاری‌های کشور در‌باره نظام بانکداری ایران خبر و تحلیل و پرسش دارند؟ مگر دیروز هم در‌باره بانک‌ها خبر تازه‌ای منتشر شده است؟ بله، یکی از خبرگزاری‌ها در بخش تحلیل پرسیده است: «بانک‌ها قرار بود واسطه‌گران مالی باشند، نه مالکان املاک. با وجود هشدارهای مکرر و الزام قانونی برای ترک بنگاه‌داری، بررسی عملکرد یکی از بانک‌ها نشان می‌دهد این بانک با ارائه اطلاعات تحریف‌شده، ارزش دارایی‌های ملکی خود را غیرواقعی ثبت کرده است.» خب خبر دیگر چیست؟ همین خبرگزاری به نقل از یک عضو مجلس قانونگذاری خبر داده است: «کمال حسین‌پور نماینده سردشت و پیرانشهر در مجلس شورای اسلامی ضمن انتقاد از عملکرد بانک‌ها در پرداخت وام ازدواج و فرزندآوری بیان کرده که متاسفانه بانک‌ها با عملکرد خود و ضامن‌های بی‌پایان و شرایط دست‌نیافتنی جوانان را به فروش وام‌شان می‌کشانند… بانک‌ها وام ازدواج را به وام خرید قسطی تبدیل کرده‌اند.»
دوم– پرسش این است که چرا داستان بانک‌ها تمام نمی‌شود و هیچ‌کدام از روسای بانک مرکزی نیز نتوانسته‌اند بانک‌ها را وادار به اجرای قانون کنند؟ کارشناسان در این‌باره چه می‌گویند؟ واقعیت این است که نظام بانکداری در ایران به دلیل اینکه ماهیت آن با دیگر نظام‌های بانکداری متفاوت است این مشکلات را دارد.
سوم– آیا این مساله به دولتی شدن بانک‌ها در اوایل انقلاب برنمی‌گردد؟ یکی از مهم‌ترین دلایل همین است اما بانک‌های ایران در شرایط خاصی فعالیت می‌کنند. به طور مثال از خبر دوم می‌توان فهمید که چرا بانک‌ها برای صیانت از دارایی‌های ریالی خود به سوی خرید و فروش ملک می‌روند.
چهارم– چرا این رفتار را نشان می‌دهند؟ ببینید، اگر بانک‌ها بخواهند به همه تسهیلات تکلیفی عمل کنند چگونه باید دخل و خرج کنند. مگر اینکه راه‌هایی برای صیانت از دارایی‌های خود بیابند.
