فولاد در رکود، امید در مسیر

جهان صنعت– با اینکه صنایع فولادی مدتها بود که در شرایط مساعدی قرار نداشته و با بحرانهای متعدد برق و گاز روبهرو بودند اما حالا در شرایط فعلی صنعت فولاد کشور ایستادگی خود را در برابر حمله رژیم صهیونیستی به نمایش گذاشته است. تجربه فولادسازان ایرانی در مواجهه با مشکلات متعدد از جمله تحریمها و فشارهای گسترده داخلی نشانگر آن است که این صنعت قادر است از چالشها عبور کند. این مهم برگ برندهای است که صنایع فولادی کشور در دست دارند و نشانگر آن است که این عرصه توان مقاومت دارد. تا جایی که گفته میشود فولاد ایران همچون آبی است که اگر جلوی آن مانعی قرار گیرد، راه خود را از مسیر دیگری پیدا خواهد کرد.
فعالان این عرصه باور دارند شرایط فعلی بیشتر از آنکه بحرانی باشد و مشکلات را افزایش دهد، در واقع تکرار تجربههایی است که فولاد ایران بارها با آن مواجه شده و توانسته پس از مدتی سربلند از آن عبور کند. در حالی که رکود فعلی جدی است و نباید از آن غافل شد اما در شرایط حاضر نشانهای از فروپاشی این صنعت دیده نمیشود و این مهم نشان میدهد که بازار از این بدتر نخواهد شد و شرایط پایداری را پیشرو خواهد داشت.
در این خصوص یک کارشناس صنعت فولاد گفت: در میانه رکود سنگین بازار داخلی و استمرار محدودیتهای انرژی، صنعت فولاد ایران بار دیگر ایستادگی خود را در برابر بحرانها به نمایش گذاشته است. اگرچه سایه رکود بر بازار تهران گستردهتر شده و قطعی برق به معضل همیشگی تولید بدل شده اما تجربه زیسته فولادسازان ایرانی در مواجهه با تحریمها و فشارهای بینالمللی، برگ برندهای است که صنایع فولادی کشورهای تازهتحریمی از آن بیبهرهاند.
ابراهیم حجتی، کارشناس صنعت فولاد گفت: بررسیها نشان میدهد که بازار فولاد ایران در شرایط فعلی با رکود قابلتوجهی روبهرو است. پروژههای عمرانی و ساختوسازها تقریبا متوقف شدهاند و بازارهای مصرف سنتی مانند تهران دچار افت شدید تقاضا شدهاند. همزمان، ناترازی انرژی بهویژه در فصل گرم، فشار مضاعفی بر صنعت تحمیل کرده و عملا ظرفیت تولید بسیاری از واحدها را محدود کرده است.
وی افزود: شرایط فعلی بیش از آنکه بحرانی باشد، تکرار تجربههایی است که فولاد ایران بارها با آن مواجه شده و از آن عبور کرده است. از نگاه او، رکود فعلی اگرچه جدی است، اما نشانهای از فروپاشی نیست و بازار از این وضعیت بدتر نخواهد شد. کاهش تولید به واسطه محدودیت برق، از نظر برخی فعالان حتی میتواند با کاهش عرضه، تعادل نسبی در قیمتها ایجاد کند و از ریزش بیشتر نرخها جلوگیری کند.
این کارشناس فولاد ادامه داد: در حوزه صادرات نیز، با وجود کاهش نسبی حجم صادرات در ماههای اخیر، صنایع فولادی ایران همچنان در حال یافتن مسیرهای جدید برای فروش در بازارهای خارجی هستند.
حجتی معتقد است که برخلاف کشورهایی مانند روسیه که تازه با شرایط تحریم مواجه شدهاند، فولاد ایران در زیستبوم تحریمی پرورش یافته و توانسته مکانیزمهای پایداری برای حفظ صادرات طراحی کند. به گفته او فولاد ایران مثل آبی است که اگر جلوی آن مانعی قرار گیرد، راه خود را از مسیر دیگری پیدا میکند.
او در پاسخ به این پرسش که آیا ایران نیز مانند روسیه ممکن است در شرایط خاص، تولید فولاد را به سمت کمکهای نظامی یا دامپینگ در بازارهای جهانی ببرد، اظهار داشت: چنین مدلهایی چندان با ساختار اقتصادی ایران همخوانی ندارد. به باور او، دامپینگ یا تخفیفهای افراطی ممکن است در کوتاهمدت برخی بازارها را حفظ کند اما تبعات بلندمدت آن میتواند برای برند ملی و رقبا خطرساز باشد.
ادامه میدهیم
همچنین عضو هیاتمدیره انجمن فولاد ایران از جایگاه صنایع فولادی در خطمقدم جنگ اقتصادی و امنیتی کشور سخن گفته است.
جهاندار شکری، عضو هیاتمدیره انجمن فولاد ایران ضمن بیان اینکه صنایع فولادی از ابتدای تحریمها در خطمقدم بودهاند، گفت: صنایع در وضعیت کنونی که کشور درگیر جنگ است نیز در خطمقدم قرار دارند و کارشان را انجام میدهند. فولادیها باید کار خود را ادامه دهند و از نیروهای مسلح میخواهیم امنیت صنایع فولاد را که جزو صنایع مادر و حساس هستند، فراهم بکنند.
شکری افزود: فولادیها در سالهای گذشته به دلیل تحریمها، ممنوعیت صادراتی، مشکلات ارزآوری و دور زدن تحریمها در جنگ اقتصادی بودهاند اما جنگ کنونی این مشکلات را در میان عموم مردم به منصهظهور رسانده و قابل رویت کرده است. در واقع ما چند سال است که با این مشکلات دستوپنجه نرم میکنیم و مساله تازهای نیست. ما نباید در این شرایط تولید را متوقف کنیم و باید چرخه حرکت را ادامه بدهیم.
این فعال صنعتی در مورد وضعیت صنایع فولادی در جنگ گفت: وقتی میگوییم صنعت خطمقدم جنگ است یعنی تا جایی که امکان دارد، هر کاری که از دستشان برمیآید انجام بدهند اما این موضوع به موقعیتهای مختلف بستگی دارد. گاهی وقتها نیاز است که کارخانهها کار را متوقف کنند تا وضعیت امنیتی بهتر بشود.
وی ادامه داد: قبل از جنگ، کارخانههای ما به دلیل بحرانهای مختلف از جمله بحران انرژی در ۲۰ روز اخیر، مشکلات زیادی را از سر گذراندند. قبل از شروع جنگ، کارخانهها و تولیداتشان با مشکل مواجه بودند؛ حالا در شرایط کنونی، جان افراد فعال در صنعت و پرسنلشان به خطر افتاده است. شکری در خصوص کمک صنایع به کشور در وضعیت جنگی گفت: در حال حاضر باید یک حالت اضطراری به وجود بیاید و دولت در مورد مالیات، قبوض برق، تسهیلات بانکی تصمیمگیری کند و فرجهای به صنایع بدهد، و بعد از بازگشت به وضعیت عادی، دوباره همه این موارد لحاظ بشود. نه اینکه ما هم تهدید جانی و فشار کاهش تولید و رکود بازار را داشته باشیم، از سوی دیگر مسائلی مانند مالیات، قبوض برق و اقساط بانکی را هم متحمل شویم.
عضو هیاتمدیره انجمن فولاد ایران با بیان اینکه کسی جز دولت نمیتواند به صنایع کمک کند، افزود: انتظار ما از دولت در زمان کنونی حمایت مالی نیست، بلکه میخواهیم به صنایع فرصتی برای تنفس داده شود و فشار جانبی روی صنایع نیاید تا بتوانند امنیت کاری به وجود بیاورند و کاهش و تعطیلی بازار را نداشته باشند.