روایت فقر تغذیهای کارگران
جهان صنعت– مشاور کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ایران با اشاره به مشکلات کارگران گفت: در حالی که افزایش نرخ تورم و رشد بیسابقه قیمت کالاهای اساسی زندگی را برای خانوارهای کارگری دشوارتر کرده گزارشهای میدانی نشان میدهد بخش زیادی از طبقه کارگر ناچار شدهاند برای بقا، کیفیت را از سفره خود حذف کنند و تنها به حداقل موجود برای سیر کردن شکم خانواده بسنده نمایند.
سیدسعید فتاحی با اشاره به تغییر ترکیب سبد غذایی کارگران گفت: در ماههای اخیر فشار اقتصادی به حدی بالا رفته که بسیاری از کارگران و خانوارهای کمدرآمد، دیگر توانایی خرید مواد غذایی با کیفیت ایرانی را ندارند. برای مثال، بخش زیادی از آنان برنج ایرانی را کنار گذاشته و برنج هندی یا پاکستانی را جایگزین کردهاند. برنجهایی که اگرچه ارزانتر هستند اما از نظر طعم، کیفیت پخت و ارزش تغذیهای، اختلاف فاحشی با برنج ایرانی دارند.
وی افزود: همین وضعیت درباره حبوبات نیز مشاهده میشود. کارگران دیگر توان خرید لوبیا، نخود و عدس ایرانی را ندارند و ناچار به خرید حبوبات خارجی شدهاند که معمولا دیرپز، ناپز یا بیکیفیت هستند. این تغییرات آرام و تدریجی، به طور مستقیم بر سلامت تغذیهای این قشر اثر میگذارد.
به گفته فتاحی، کارگران دیگر قدرت انتخاب میوههای مرغوب و صیفیجات سورت شده را ندارند. بیشتر کارگران برای صرفهجویی در هزینهها، میوههایی را خریداری میکنند که پیش از مرحله سورت (جداسازی براساس کیفیت و اندازه) هستند؛ میوههایی که ارزانتر اما دارای خرابی، لکه یا کیفیت پایین هستند. این در حالی است که در سالهای گذشته حتی خانوادههای کارگری سعی داشتند سهمی اندک از میوه تازه را در سبد غذایی خود حفظ کنند.
به گفته این کارشناس، دیگر کمتر دیده میشود کارگری به دنبال غذای شیک یا سفره رنگین باشد. کارگران امروز فقط به دنبال سیر کردن شکم خانواده هستند. محصولات نسبتا لوکس مانند گوشت گوسفندی، لبنیات پرچرب، آبمیوههای طبیعی یا حتی برخی خوراکهای سنتی مغذی به طور کامل از سفره آنان حذف شده است.
فتاحی ضمن اشاره به مشکلات معیشتی کارگران افزود: اقساط بلندمدت و سنگین مربوط به تامین ودیعه مسکن، خرید اقلام ضروری و هزینههای روزمره، باعث شده بسیاری از کارگران در تامین معاش خود با مشکل جدی مواجه باشند. اکثر آنان مجبورند بخشی از حقوق ناچیزشان را برای پرداخت اقساط بانکی یا قرض دوستان و آشنایان صرف کنند و پس از آن دیگر چیزی برای مخارج غذایی باقی نمیماند.
براساس برآوردهای صورتگرفته، هزینه ماهانه سبد معیشت خانوار کارگری به بیش از ۵۰میلیون تومان رسیده است. در حالی که درآمد متوسط کارگران، حتی در بهترین حالت، بین ۱۲تا ۱۵میلیون تومان است. این شکاف عمیق میان هزینه و درآمد، عملا امکان تامین زندگی عادی را از کارگران سلب کرده است.
فتاحی تاکید کرد: کارگران در زندگی روزمره خود ماندهاند. بسیاری از آنها نهتنها از پس هزینه خوراک و پوشاک برنمیآیند بلکه توان پرداخت اجارهخانه، قبوض خدماتی و هزینههای درمانی را نیز ندارند. افزایش نوسانات ارزی و رشد قیمت مواد اولیه بر این مشکلات افزوده است و فشار اقتصادی هر روز سنگینتر میشود.
این کارشناس هشدار داد: در صورتی که سیاستهای حمایتی موثر برای کنترل قیمت کالاهای اساسی و تقویت قدرت خرید کارگران اتخاذ نشود، روند فقر تغذیهای در این گروه اجتماعی تداوم خواهد یافت. تضعیف تغذیه، مستقیما بر سلامت و بهرهوری نیروی کار اثرگذار است و در درازمدت میتواند به بحران اجتماعی تبدیل شود.
فتاحی گفت: امروزه کارگران دیگر به دنبال رفاه نیستند؛ آنها فقط در تلاش هستند شکم خانواده خود را سیر کنند. سبد معیشت کارگری در برابر موج تورم، کوچکتر از همیشه شده و امنیت غذایی یکی از اصلیترین دغدغههای این قشر زحمتکش محسوب میشود.
منبع: تسنیم
