درآمد چقدر در تصمیمسازی موثر است؟
احسان گلمحمدی*- چندینبار در رسانههای مختلف از لزوم تشدید نظارت بر نحوه رانندگی رانندگان در ساعات بامدادی گفتیم و نوشتیم اما دریغ از یک گوش شنوا! چندین و چندبار نوشتیم که جولان رانندگانی که در حالت طبیعی نیستند در ساعات پایانی روز اتوبانهای تهران را ناامن کرده است؛ ما گفتیم و نشنیدند، خروجی رسانهای شده(علنی شده) این عدماعتنا تاکنون کشته شدن چند پاکبان را درپی داشت. یکی از همکاران در واکنش به تذکر چندین باره من عنوان کرد که این موضوع با توجه به کمبود نیروی پلیس راهور عملیاتی نیست. در همان روز به آن همکار تاکید کردم که اگر شده از نان شب مردم زده شود و بودجه آن صرف تقویت راهور شود، باید این کار انجام شود چراکه این موضوع تبعات مهمتری از نبود نان شب دارد. این موضوع گذشت تا ماجرای اجرای طرح زوج و فرد از درب منزل اجرا شد؛ طرحی که در بینقصترین حالت ممکن اجرایی شد. چندین بار شخصا مشاهده کردم که پلیس با سرعتی قابل قبول و قابل تقدیر، خودروی متخلف را اسکورت میکرد و به بخشی از اتوبان هدایت و خودرو را توقیف میکرد. با مشاهده پرتکرار این صحنهها با خود به یقین رسیدم که پلیس توان عملیاتی نظارت بر اتوبانهای پرتردد تهران در ساعات پایانی روز را هم دارد اما سوال اینجاست که چرا به دنبال اجرای این موضوع نیست؟ فردی میگفت که شاید آنطور که طرح زوج و فرد از درب منزل برای پلیس انتفاع دارد طرح نظارت بر رانندگان مست برای این نهاد سودی ندارد. فرد دیگری با رد نقلقول بالا میگفت: اعمال قانون رانندگان مست خیلی سختتر و خطرناکتر از رانندهای است که از سر اجبار و یا نادانی وارد محدوده زوج و فرد شود. اما من نمیدانم، دلیل هرچه که هست به نظر پلیس باید هرچه زودتر بر پایان داستان جولان رانندگان مست در اتوبانهای تهران نقطه بگذارد چراکه هر روز ممکن است از ماجرا، داستانی تلختر از آنچه تاکنون گفته شده متولد شود.
* روزنامهنگار
