داوری دولت
جهان‌صنعت – یک سال پیش در چنین روزی مراسم تنفیذ حکم ریاست‌جمهوری چهاردهم برگزار شد تا مسعود پزشکیان رسما کار خود را به‌عنوان نهمین رییس‌جمهور ایران آغاز کند. رییس‌جمهوری که پیروز انتخاباتی بود که تیرماه سال گذشته و درپی سانحه بالگرد ریاست‌جمهوری سیزدهم، به‌صورت زودهنگام برگزار شد و اگرچه شهروندان پیرو آنچه در چند انتخابات پیش از آن منجر به افت شدید مشارکت شده بود، در دور نخست این انتخابات در روز هشتم تیرماه نیز با مشارکت حداقلی پای صندوق‌های رای حاضر شدند اما دست‌کم در دور دوم انتخابات که یک هفته بعد، در نیمه تیرماه برگزار شد، کمی بیش از ۱۶میلیون رای را به نام مسعود پزشکیان به صندوق‌ها انداختند تا بار دیگر مردی به ریاست‌جمهوری ایران برسد که به‌دنبال بهبود روابط با غرب و ازسرگیری مذاکره بر سر برنامه هسته‌ای ایران است.
پزشکیان که پس از عبور از سد نظارت استصوابی ۶فقیه و ۶حقوقدان شورای نگهبان، اولین توئیت خود را با شعار «برای ایران» منتشر کرد، در اولین برنامه تبلیغاتی‌اش نیز بار دیگر از «ایران» سخن گفت و اعلام کرد که شعار «برای ایران، با ایرانیان براساس حق و عدالت»، شعار اصلی او در کارزار انتخاباتی است.
او که کاندیدای اختصاصی جبهه اصلاحات ایران بود، از «تنش‌زدایی با دولت‌ها و تعامل سازنده با جهان»، «ثبات اقتصادی و اجتماعی با حمایت از تجار، تولیدکنندگان، نخبگان و جوانان»، «اجرای کامل نظام رتبه‌بندی فرهنگیان و بهبود وضعیت معیشتی معلمان»، «ایجاد اتحاد و انسجام ملی و کاهش تنش‌های داخلی»، «اصلاح نظام ناکارآمد اینترنت و رفع فیلترینگ»، «استفاده از کار کارشناسی و علمی در مدیریت کلان کشور»، «کنترل تورم»، «شفافیت سیاسی»، «حل مشکلFATF »، «برقراری توازن میان دهک‌های پایین و بالا در یارانه‌های انرژی و بنزین»، «حضور افراد اهل سنت و کرد به‌عنوان عضو کابینه و استاندار»، «ساماندهی مهاجران موجود و بستن مرزهای ایران به روی پناهجویان افغان» و البته «مذاکره با کشورهای اروپایی برای پذیرش بخشی از مهاجران» به‌عنوان برخی از شعارهای اصلی خود در صورت پیروزی در انتخابات سخن گفت. وعده‌هایی که البته حال که درست یک سال از تشکیل دولتش گذشته، می‌دانیم در تحقق برخی از آنها ناکام بوده است. هرچند صحبت از میزان کامیابی پزشکیان در پایان سال نخست ریاست‌جمهوری بدون اشاره به آنچه در این بازه زمانی یک ساله رقم خورد، چندان به انصاف و نگاه کارشناسی نزدیک نیست.
به‌ویژه آنکه اتفاق‌های عجیب و کم‌سابقه‌ای همچون جنگ ۱۲روزه رژیم صهیونیستی و آمریکا علیه خاک ایران، بخشی از تقویم سیاسی سال نخست ریاست‌جمهوری پزشکیان را تشکیل داده‌اند. تقویمی که در همان روز نخست، یعنی تنها یک روز پس از برگزاری مراسم تنفیذ، درپی ترور رییس دفتر سیاسی حماس در تهران به تقویمی متفاوت از تقویم کاری دیگر روسای جمهوری ایران تبدیل شد؛ آن هم در حالی که در ادامه این روزهای پرآشوب تقویمی، رژیم صهیونیستی و آمریکا پیش از برگزاری دور ششم مذاکراتی که از روزهای پایانی فروردین‌ماه امسال آغاز شده بود، به خاک ایران حمله کردند و تا ۱۲روز بعد، یکی از تلخ‌ترین حوادث سیاسی این مملکت را رقم زدند.
با این همه اما بسیاری از ناظران معتقدند دولت پزشکیان می‌توانست دست‌کم در برخی حوزه‌ها، حتی با وجود این تقویم عجیب و پرآشوب بهتر عمل کند. آنچه اما در میان این دو رویکرد متفاوت و متضاد از ما ساخته است، این است به‌عنوان روزنامه‌نگارانی که قرار است بدون جانبداری به داوری تحولات بنشینیم، به‌سراغ کارشناسان برویم و از آنان بخواهیم که از زوایای گوناگون عملکرد یک سال گذشته دولت پزشکیان را مورد ارزیابی و واکاوی قرار دهند. به همین دلیل نیز به‌سراغ علی شکوری‌راد، عضو ارشد حزب اتحاد ملت و جبهه اصلاحات ایران رفتیم و از او خواستیم با تمرکز بر مسائل سیاست داخلی و همچنین آنچه در این یک سال در حوزه فرهنگ و جامعه رقم خورد، عملکرد دولت پزشکیان را مورد ارزیابی قرار دهد. همچنین از محمود میرلوحی خواستیم به‌عنوان فردی آشنا به مسائل اقتصادی، عملکرد دولت را از این زاویه مورد بررسی قرار دهد و همزمان از حشمت‌الله فلاحت‌پیشه نیز درخواست کردیم تا در داوری عملکرد دولت در حوزه سیاست خارجی و دیپلماسی یاری‌مان کند.
