روزنامه جهان صنعت

شاخص نفوذ بازار و درجه باز بودن در اقتصاد ایران با پتانسیل‌های بالای صادراتی موجود، تحلیل دقیق شاخص‌های تجاری و حجم مبادلات و همچنین کیفیت و ساختار تجارت شامل تنوع کالاهای صادراتی ...

در شرایطی که بازار کار رسمی کشور با رکود استخدام، کاهش قدرت خرید و چشم‌انداز مبهم اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کند، شاهد یک شیفت آرام اما معنادار از اشتغال سنتی به سمت مشاغل دیجیتال و آنلاین هستیم. این تحول، هم فرصت است و هم هشدار.

تقریبا یک ماه از بازگشایی بازار سرمایه می‌گذرد؛ بازاری که در این مدت کوتاه اتفاقات مختلفی را پشت‌سر گذاشت. از حمایت‌های اولیه که باعث شد در هفته پایانی تیرماه شاهد یک هفته مثبت باشیم، تا آغاز مردادماه که مجددا فضای منفی به بازار بازگشت.

فهم جایگاه کشور ایران در دنیای امروز براساس شاخص‌های معتبر و قابل سنجش تصویری دقیق‌تر از مسائل و چالش‌های پیش‌رو را مقابل چشمان صاحبان قدرت، متولیان کسب‌و‌کار و عموم شهروندان قرار می‌دهد.

بازار سرمایه در آستانه یک انتخاب تاریخی قرار دارد: یا باید به مسیر سنتی، بسته و انحصارزده خود ادامه دهد یا با شجاعت وارد دوره‌ای تازه از شفافیت، فناوری‌محوری و مشارکت واقعی همه بازیگران شود.

با اینکه صنعت فولاد به‌عنوان یکی از پیشران‌های اقتصادی ایران نیاز فوری به تامین برق دارد اما وضعیت انرژی حالا که در میانه راه تابستان قرار داریم، بیشتر از همیشه بحرانی شده است.

ناترازی‌ها ریشه در کنار گذاشتن عقلانیت و خردورزی در اداره کشور دارند و از یک زاویه دیگر ناترازی حکایت از سوءمحاسبات و توهم برخی مدیران اقتصادی و سیاسی است.

اقتصاد ایران در سال ۱۴۰۴ با تورم مزمن و نرخ تورم رسمی بیش از ۳۲‌درصد مواجه است اما نرخ ارز آزاد بیش از ۶۰‌درصد افزایش یافته که نشان می‌دهد سرمایه‌گذاران با تورم واقعی بالاتری روبه‌رو هستند.

اقتصاد ایران که چند سالی با شدیدترین تحریم‌های ممکن، از فروش نفت تا مراودات بانکی، دست و پنجه نرم می‌کرد، ناگهان در نیمه شب 23 خردادماه گرفتار جنگ شد تا شوک دیگری بر جسم نحیف و بیمارش وارد شود.

در روزهایی که بازارها دیگر نه دماسنج رشد اقتصادی‌ هستند و نه آینه‌ای از آینده، تحلیل فضای اقتصادی کشور بیش از هر زمان دیگری نیازمند نگاهی دقیق، بی‌طرف و برآمده از فهم عمیق متغیرهای کلان است.