امروز وطن فریاد می‌زند «مرا تنها نگذارید»
کامبیز مهدیزاده، مشاور رییس بنیاد ایران‌شناسی ریاست‌جمهوری
روزهایی در تاریخ ملت‌ها هست که همه چیز رنگ می‌بازد؛ اختلافات، سلیقه‌ها، جناح‌ها، نام‌ها و تنها یک چیز باقی می‌ماند: «سرزمین».
امروز، ایران در معرض خطر است. امروز، دشمن باردیگر چنگ و دندان نشان داده، نه فقط به خاک بلکه به جان، به فرهنگ، به وحدت ما.
و شما هنوز در پی تسویه‌حساب‌های سیاسی هستید؟ هنوز شمشیر انتقاد را به جای دشمن، بر هموطن کشیده‌اید؟ هنوز در گیرودار تهمت و تخریب مانده‌اید؟
زمان این بازی‌ها گذشته است. امروز، زمان انتخاب نیست، زمان قیام است. نه قیام برای یک حزب یا یک جناح بلکه قیام برای وطن. امروز روزی است که باید بایستیم،
دست در دست، بی‌توجه به رنگ و نام و گرایش، بی‌توجه به زخم‌های گذشته، تا از خانه‌مان، از ایران، محافظت کنیم.
چه کسی نمی‌فهمد که ایران در خطر است؟ تا کی میخ اختلاف را بر تابوت همبستگی خواهیم کوبید؟ چرا نمی‌خواهیم بیدار شویم؟ آیا فقط باید وقتی که دود جنگ در خانه‌مان را می‌زند، به خود آییم؟
بیایید صادق باشیم: یا با ایرانیم یا علیه آن. در روزهای حمله، بی‌عملی خیانت است. تفرقه، خیانت است.
و اگر نادانسته در زمین دشمن بازی می‌کنید، اگر فریب خورده‌اید، اکنون وقت بیداری است. وقت دیدن است، وقت برخاستن است.
امروز، ایران فراتر از سیاست است.
امروز، وطن فریاد می‌زند: «مرا تنها نگذارید.»
امروز، باید همه یک‌دل شویم چون فردا ممکن است دیر باشد.
و اما به کسانی که با بی‌مهری و بی‌فکری«وطن را به آغل تشبیه می‌کنند!» پاسخ ما روشن است:
وطن معبد است. وطن گهواره است. وطن مادر است.
آغل جایی است برای چارپایان اما وطن جایی است که برایش انسان جان می‌دهد.
وطن جایی است که برای هر وجب خاکش هزاران شهید داده‌ایم.
اگر کسی وطن را آغل می‌بیند، مشکل در نگاه اوست، نه در حرمت خاک.
وطن آغل نیست اما اگر هم گاهی سخت بگذرد، اگر درد هم باشد، باز هم ما آن را نمی‌فروشیم. ما در سخت‌ترین روزها، پشت خاکمان را خالی نمی‌کنیم چون این خاک، خانه پدران ماست، امید فرزندان ماست، ستون هویت ماست.
