روزنامه جهان صنعت

 سیاست‌های اقتصادی برخاسته از رویاهای سیاسی در جمهوری اسلامی ایران در هر زمینه‌ای دردسر‌ساز شده است.

نگاهی دقیق و کارشناسانه و دور از اینکه بخواهیم به نهادهای سیاسی لطف کنیم این را به ما نشان می‌دهد «اقتصاد ایران روزگار تلخ و زاری دارد.»

پرده‌ها کنار رفته و معلوم شده در پشت پرده اقتصاد زیر‌ساخت‌ها در ایران چیزی‌ وجود ندارد‌. سرمایه‌گذاری انباشت‌شده تاریخی در زیر‌ساخت‌های انرژی مثل تولید گاز و برق و آب در همه سال‌های گذشته به مرور بخار شده و به آسمان رفته‌اند.

 این روزها و با نزدیک‌تر شدن به زمان تشکیل کابینه چهاردهم، ارزیابی کارنامه دولت و نیز شخص مسعود پزشکیان به‌عنوان کسی که با استفاده از رای شهروندان به ریاست دولت رسیده در بوته نقد قرار گرفته است.

نگارنده در سفری به استان اردبیل و دیدار از کشت‌وصنعت مغان در سال۱۳۷۷، همراه عیسی کلانتری، وزیر وقت کشاورزی بودم.

نهاد دولت در نوک پیکان برخورد با شهروندان ایستاده است. این نهاد با همه سستی‌هایی که دارد و با وجودی که در برابر دیگر نهادها زوری ندارد اما بازهم باید کشور را اداره کند.

همانطورکه شهروندان ایرانی در گفت‌وگوهای خود با دوستان و همکاران و فامیل می‌گویند، کارشناسان نیز گواهی می‌دهند که مردم روزهای تلخ و سختی را سپری می‌کنند.

درحالی‌که آوار داستان غمبار جنگ 12‌روزه بر دوش ایرانیان سنگینی می‌کند و در وضعیتی که  ترک جنگ عجیب پر از رمز و راز شده که چشم‌اندازی روشن در‌باره آن دیده نمی‌شود شهروندان با دقت، هر گفت‌وگویی به‌ویژه سخنان آدم‌های موثر را با کنجکاوی رصد کرده و می‌خواهند بدانند هر حرف چه پیامدی دارد.

نفر دوم انتخابات دوره دوازدهم مجلس قانونگذاری که یکی از نامدارترین منتقدان سیاست‌ها در دولت‌های غیراصولگرا به‌حساب می‌آید و در هفته‌های تازه‌سپری‌شده با همان حرف‌های همیشگی که همه کاستی‌ها و کجی‌ها را به زمین برجام شلیک می‌کند دیروز فرصت یافت در صحن علنی حرف بزند.

رفتار شهروندان ایران در دوره جنگ 12روزه گونه‌ای بود که حاکمیت کشور آن رفتار را ستایش کرد و نیز ارزش ایران‌زمین به مثابه نماد و بسترساز همبستگی ایرانی آشکار شد.