ترامپ و نگرانی‌های بی‌پایان برای ورود به جنگ
هیچ شانسی برای پایان جنگ تا چشم‌انداز قابل پیش‌بینی وجود ندارد، ایران و اسرائیل در حال حاضر آنقدر توان دارند که به این نزاع از راه دور ادامه دهند. به‌ویژه در طرف ایران نگرانی عمده، ورود ایالات‌متحده به جنگ مستقیم با ایران است، به همین دلیل ممکن است ایران، توان اصلی خویش را برای روزهای آینده که ممکن است ترامپ به ورود به جنگ با ایران فرمان دهد، نگه داشته است. در طرف مقابل اتفاقا اسرائیلی‌ها هم بزرگ‌ترین امیدواری‌شان، همین ورود آمریکا به جنگ با ایران است.
تل‌آویو به خوبی می‌داند که بدون نابودسازی تاسیسات غنی‌سازی ایران، در واقع کار مهمی انجام نداده است و به همین دلیل اسرائیلی‌ها از واشنگتن مصرانه می‌خواهند به جنگ ورود و تاسیسات غنی‌سازی ایران را نابود کند. تل‌آویو می‌داند که به‌جز ایالات‌متحده تقریبا هیچ کشوری- از جمله خودش- امکان اجرای این عملیات را به طور صحیح و موثر ندارد و اگر آمریکا به موضوع ورود نکند، این‌همه هزینه‌ای که صرف شده ناکام می‌ماند. البته مقامات ارتش دفاعی اسرائیل IDE تصریح کرده بودند که طی ۷۲ساعت آینده- از مبدا زمانی جمعه گذشته- ممکن است خودشان به فردو حمله و آنجا را نابود کنند اما این اقدام در ظرف زمانی اعلام‌شده انجام نشد و تمام حملاتی که اسرائیل علیه تاسیسات و فعالیت‌های هسته‌ای ایران انجام داده تنها به حمله به تاسیسات روزمینی محدود بود و خسارت تعیین‌کننده علیه فعالیت‌های غنی‌سازی ایران به بار نیاورده است.
تا اینجای کار گمان می‌رود که مهم‌ترین عنصر در تداوم یا پایان جنگ و حتی در مورد گسترش آن، ایالات‌متحده و تصمیم دونالد ترامپ باشد. البته در این میان اروپایی‌ها هم وارد ماجرا شده‌اند و قصد دارند با ایفای نقش میان ایران و اسرائیل نه فقط این درگیری را به پایان برسانند بلکه خواست‌های اسرائیل را محقق کنند و از این نبرد، کلاهی نیز برای خود تهیه کنند. چنانکه آزادسازی همه زندانیان اروپایی در ایران نیز از جمله خواست‌های مطرح‌شده در این‌باره است. ایران اما در جریان خروج ایالات‌متحده از برجام و بی‌عملی خفت‌بار اروپا در این زمان، به خوبی فهمیده است که اروپایی‌ها نه توان، نه نفوذ، نه اقتدار و نه اهلیتی برای ورود به منازعه‌های مهم و حل‌وفصل آنها ندارند یعنی اروپا حتی وقتی در خاکش جنگی بزرگ درمی‌گیرد مانند جنگ یوگسلاوی سابق- باز هم باید دست به دامان ایالات‌متحده شود تا واشنگتن با اقتدار سیاسی خویش و با توان نظامی‌اش بیاید و مشکل را برطرف کند و صلح را به خاک اروپا بازگرداند. از این بابت است که عراقچی حتی حاضر نشد از ملاقاتش با اروپایی‌ها به عنوان مذاکره یاد کند و با نامیدن این ملاقات به گفت‌وگو در واقع سطح ملاقات را تنزل داد و آن را حقیر کرد.
شرایط آنقدر پیچیده و غیرقابل پیش‌بینی است که ایالات‌متحده نیز تاکنون نتوانسته در مورد ورود یا عدم ورود به این منازعه تصمیم بگیرد. در ۲۴ساعت گذشته اخبار متواتر و متناقضی در مورد تصمیم ترامپ برای ورود یا عدم ورود به جنگ منتشر شده و اگرچه برخی تحلیلگران و رسانه‌های آمریکایی از امیدوارتر شدن مخالفان ورود آمریکا به جنگ خبر داده‌اند ولی گروهی دیگر از روزنامه‌نگاران آمریکایی و اروپایی تصریح کرده‌اند که هواپیماهای بمب‌افکن2B و هواپیماهای سوخت‌رسان آمریکا در حال ورود به پایگاه نظامی آمریکا در جزیره دیه‌گو گارسیاست و همین امر نشان می‌دهد که تصمیم ایالات‌متحده به نفع اسرائیل و ورود به منازعه با ایران اتخاذ شده است اما این شواهد و قرائن اظهارشده آنقدرها هم قابل اتکا برای پیش‌بینی دقیق نیست مثلا اظهارات دونالد ترامپ در این باره که ممکن است برای پایان جنگ ایران و اسرائیل ورود کند و این جنگ را به اتمام برساند همان‌قدر مهم دانسته شده که گفته‌های وی درخصوص کمک به اسرائیل برای نابودسازی تاسیسات هسته‌ای ایران. این گفته رییس‌جمهور ایالات‌متحده که در حال حاضر اسرائیل خوب عمل کرده است از سوی موافقان ورود آمریکا به جنگ دلیلی بر تایید راهبرد و عملکرد تل‌آویو در جنگ شمرده شده درحالی‌که طرف مقابل معتقد است که ترامپ برای رفع تکلیف از خود و آمریکا در مورد ورود به جنگ، رفتار اسرائیل را مورد تایید قرار داده است، همچنین ترامپ مهلت دو روز برای به نتیجه رسیدن در مورد ورود یا عدم ورود به جنگ را به دو هفته افزایش داد و در حالی که ورود تجهیزات و تکمیل سپر دفاعی برای ورود به جنگ با ایران، تنها به کمتر از یک هفته زمان نیاز دارد، ترامپ می‌خواهد با خریدن زمان، از مرحله پیچیده و بحرانی جنگ اسرائیل با ایران عبور کند و به مرحله مزمن و فرسایشی ورود کند. در آن صورت ممکن است حتی رهبران تل‌آویو برای خروج از درگیری و خاتمه جنگ تمهیدی اندیشیده باشند و در واقع ورود یا عدم ورود آمریکا به این منازعه موضوعیتی نداشته باشد و ترامپ نیز بدون دردسر، جنگ را پشت‌سر گذاشته باشد.
مجموعا چنین به نظر می‌رسد که حتی ترامپ نیز در مورد ورود یا عدم ورود به جنگ تاکنون نتوانسته به موضع مشخص و تصمیم قاطعی دست پیدا کند. تخلیه پایگاه‌های آمریکا در خلیج‌فارس اگرچه بخش مهمی از سربازان آمریکا را از خطر آسیب دیدن در اثر پاسخ‌های احتمالی ایران نجات داده اما بسته شدن خلیج‌فارس، تنگه هرمز و کاهش امنیت برای شناورها در دریای عمان و علاوه‌بر این احتمال حمله مستقیم به شناورهای نظامی آمریکا در خلیج‌فارس، دریای عمان و ورودی اقیانوس هند، ممکن است ضربات جبرا‌ن‌‌ناپذیری علیه تجهیزات و نیروهای آمریکایی وارد آورد. در این صورت حتی اگر یک سرباز یا افسر آمریکایی مستقر در خلیج‌فارس و اطراف آن کشته شود، دونالد ترامپ به هوادارانش چه پاسخی خواهد داد. به‌ویژه آنکه در جریان مبارزات انتخاباتی دونالد ترامپ وعده داده بود که دو جنگ موجود در جهان (اوکراین و غزه) را پایان می‌دهد و اگر آمریکا وارد جنگ با ایران شود نه فقط آن دو جنگ پایان نیافته بلکه جنگ خلیج‌فارس هم به آن افزوده شده است.
