بردباری پاداش دارد
هرگز گمان نمی‌رفت ایرانیان پس از جنگ بزرگ عراق و ایران که هشت سال طول کشید دوباره در جنگ با یک کشور که با ایران مرزهای مشترک هم ندارد درگیر شوند. شوربختانه اما ایرانیان شاهد جنگی پیچیده با کشور‌ی هستند که زاد و رشد آن غیر‌عادی است. نیروهای نظامی ایران پس از غافلگیری اولیه در این چند روز توانسته‌اند تعادلی در برخوردهای نظامی پدید آورند.
آنچه اما شرایط را برای نیروهای نظامی و مدیران اداره‌کننده آماده کرده است تا بتوانند در برابر کشور مهاجم تاب بیاورند و صحنه نبرد را اداره کنند بدون تردید بردباری شهروندان ایرانی است.
ایرانیان به هر دلیل و برخلاف خواست و پیش‌بینی اسرائیل در این روزها بازهم به حکومت فرصت دادند تا بتواند کارآمدی بیشتری نشان دهد. سازمان اقتصادی خدمات خانگی در کشور که از دخالت‌های دولت آسیب جدی ندیده است در روزهای تازه سپری شده توانسته نیازهای اولیه ایرانیان را تا اندازه قابل اعتنایی تامین کند. البته که آشفتگی در توزیع بنزین در روزهای نخست و پس از خروج ساکنان پایتخت روزهای ترسناکی را پدید آورد.
حالا و در وضعیتی که آینده روشنی درباره مدیریت زمانی جنگ پیش‌رو شهروندان نیست نهادهای تصمیم‌گیرنده باید به تاب‌آوری نسبی و بردباری آنها که راه را برای نگهداشت وضع موجود هموار کرده است پاداش دهند. جنس این پاداش لزوما مادی نیست و ایرانیان فراتر از این را انتظار دارند. ایرانیان می‌خواهند جریان اطلاع‌رسانی به آنها درباره آنچه در جریان جنگ می‌گذرد تا جایی که ممکن است را روان و شفاف کرده و آنها را در برابر رخدادهای جنگ آگاه کنند. جریان اطلاع‌رسانی نباید به‌سوی حذف همه روزنه‌های خبررسانی منجر شده و شهروندان را به سویی هدایت کنند که گمانه‌زنی و پیش‌بینی‌هایشان بر‌اساس شایعه‌ها شکل گیرد. شاید گروهی در نهادهای تصمیم‌گیری تصور کنند بی‌خبری مردم راه بهتری است و نباید روزنه‌ها باز بماند. این تصور ناجوری است و پیامدهای ناشناس دارد.
یادمان باشد بردباری شهروندان نباید با پاسخ‌های مسدود‌کننده جواب داده شود. حق مردمی که فشار مادی و روانی جنگ را تحمل می‌کنند این است که به آنها اعتماد کنیم.
