بازار فولاد ژاپن در رکود
جهان صنعت– کاهش تولید فولاد ژاپن در نگاه نخست اندک به نظر می‌رسد اما افت نزدیک به ۸۸۰هزار تن نسبت به سپتامبر ۲۰۲۴، فشار قابل‌توجهی بر نقدینگی و حاشیه سود تولیدکنندگان وارد می‌کند. عوامل متعددی مانند کاهش تقاضای داخلی، احتیاط بنگاه‌ها، رقابت وارداتی و جنگ تعرفه‌ای دست‌به‌دست هم داده‌اند تا ظرفیت‌ها کمتر استفاده شود. حالا بازار وارد فاز تصمیم‌گیری شده است: آیا این کاهش، صرفا تعدیل فصلی است یا نشانه آغاز روندی طولانی‌تر در فولاد ژاپن؟ کاهش تولید فولاد ژاپن در نگاه نخست ناچیز به نظر می‌آید اما وقتی آن را در بازه زمانی بلندمدت محاسبه کنیم معنای آن روشن‌تر می‌شود؛ فاصله با تولید سپتامبر ۲۰۲۴ (حدود ۲۶/۷میلیون تن) نزدیک به ۸۸۰هزار تن است. برای کشوری با زنجیره تامین پیچیده و صنایع مصرف‌کننده گسترده از خودروسازی تا ساخت‌وساز، از دست رفتن نزدیک به یک‌میلیون تن تقاضا در بازه یک‌ساله، فشار ملموسی بر نقدینگی و حاشیه سود فولادساران ایجاد می‌کند.
چند عامل محتمل، هر کدام با پیامدهای متفاوت برای مرحله بعدی بازار، می‌توانند این افت را توضیح دهند:
نخست، کاهش تقاضای داخلی: کند شدن فعالیت در بخش ساختمان یا افت تولید در صنایع پایین‌دستی، سفارش‌ها را کاهش می‌دهد و تولیدکنندگان را وادار به کاهش تولید یا مدیریت موجودی می‌کند.
دوم، احتیاط بنگاه‌ها در برابر چشم‌انداز اقتصادی مبهم: وقتی تجار و سازندگان از میزان و عمق رکود اقتصادی مطمئن نیستند، سفارش‌های جدید را به تعویق می‌اندازند و انبارها را تعدیل می‌کنند.
سوم، رقابت قیمتی از مسیر واردات: ورود محموله‌های ارزان می‌تواند تقاضای محصولات داخلی را به‌سرعت کاهش و تولید داخلی را تضعیف کند، به‌ویژه در مقاطعی که حاشیه سود ناچیز است.
چهارم، جنگ تعرفه‌ای و تعرفه‌های اعمال شده بر فولاد ژاپن: از منظر تولیدکننده، این ترکیب به معنی کاهش استفاده از ظرفیت کامل و فشار بر جریان نقدی است. شرکت‌هایی که توانایی تطبیق هزینه‌ها را ندارند ممکن است به کاهش سرمایه‌گذاری یا بازنگری در خط تولید مجبور شوند. برای بازیگران بزرگ، تغییر ترکیب بازار (کاهش در تولید محصول با ارزش‌افزوده بالا و حفظ یا رشد در محصولات ارزان‌قیمت) می‌تواند ساختار سودآوری را در کوتاه‌مدت تغییر دهد.
بازار وارد فاز تصمیم‌گیری شده است اما آیا این افت صرفا یک تعدیل فصلی تشدید شده است؟ یا آغازی بر روندی طولانی‌تر خواهد بود؟ سناریوهای محتمل متفاوتند. در سناریوی خوش‌بینانه، تقاضای پایان سال (بازسازی موجودی‌ها، پروژه‌های ناتمام ساخت‌وساز یا رونق فصلی در تولید خودرو) تا پایان سال بخشی از افت را جبران می‌کند و تولید تثبیت می‌شود.
در سناریوی بدبینانه‌تر، تداوم ضعف تقاضا، فشار بر قیمت و واردات منجر به کاهش بیشتر تولید و احتمالا ادغام یا خروج برخی تولیدکنندگان کوچک از بازار می‌شود. در نهایت، آمار سپتامبر هشدار واضحی است برای سیاستگذاران و مدیران صنعت فولاد در ژاپن: بازار اکنون نیازمند پاسخ‌های فعال است؛ از تحریک تقاضای کوتاه‌مدت و مقابله با جنگ تعرفه‌ای تا جلوگیری از کاهش تولید و تعدیل نیروی انسانی.
منبع: ایراسین
