افزایش نفت‌های شناور روی آب
جهان صنعت– درحالیکه قیمت نفت پس از توافق رژیم‌صهیونیستی و حماس بر سر مرحله اول طرح پایان جنگ در غزه از صعود بازماند، گزارش‌ها نشان می‌دهد که میزان نفت موجود در نفتکش‌های در حال ترانزیت به بالاترین حد خود از سال۲۰۱۶ رسیده است. این موضوع نگران‌کننده بوده و به این معنی است که نفت زیادی وجود دارد و مصرف نمی‌شود. این گزارش که با استناد به داده‌های شرکت ورتکسا، از رشد میزان نفت روی آب خبر می‌دهد، چین پیام متفاوتی برای بازار نفت دارد و آن اینکه این کشور در حال ساخت مخازن بیشتری برای افزایش ذخیره‌سازی نفت است. داده‌های ورتکسا که بلومبرگ به آن استناد کرد، نشان می‌دهد که در حال حاضر ۲/۱میلیارد بشکه نفت‌خام در دریا وجود دارد که از مکانی به مکان دیگر منتقل می‌شود. الکس لانگلی، خبرنگار بلومبرگ خاطرنشان کرد که این بالاترین میزان نفت در حال ترانزیت از سال۲۰۱۶ بوده و نتیجه تولید بیشتر کشورهای کلیدی است.
وجود نفت اما در دریا به این معنی نیست که در دریا ذخیره می‌شود زیرا در هیچ‌جای دیگر فضایی وجود ندارد. درواقع داده‌های ورتکسا برای ۲/۱میلیارد بشکه شامل نفت موجود در مخازن شناور نمی‌شود. وقتی ذخایر شناور به مجموع فوق اضافه می‌شود، نفت‌خام بیشتری در دریا وجود دارد که بیشترین میزان از سال۲۰۲۰ است.
با این حال تاکنون بخش زیادی از مازاد عرضه نفت‌خام در سال‌جاری توسط چین جذب شده که از ابتدای سال۲۰۲۵ بشکه‌ها را ذخیره کرده است. طبق آخرین اخبار از خود چین، این کشور نیز قصد دارد ذخیره‌سازی نفت را افزایش دهد. رویترز هفته جاری گزارش داد که شرکت‌های بزرگ انرژی دولتی چین در حال ساخت ۱۱سایت ذخیره‌سازی جدید برای نفت‌خام در سال‌جاری و ۲۰۲۶ هستند و اعلام کردند که صنعت انرژی این کشور از روند فعلی قیمت نفت بهره می‌برد و درحالیکه قیمت‌ها پایین است، این کالا را ذخیره می‌کند. طبق این گزارش میزان ظرفیت ذخیره‌سازی که قرار است طی دو سال اضافه شود، حدود ۱۶۹میلیون بشکه است و این در مقایسه با حدود ۱۸۰ تا ۱۹۰میلیون بشکه ظرفیت اضافه‌شده طی چهار سال بین ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ است. چین به عنوان بزرگ‌ترین واردکننده نفت‌خام جهان، از ابتدای سال، روزانه نزدیک به یک‌میلیون بشکه نفت ذخیره کرده است. درواقع به‌گفته تحلیلگرانی که تفاوت بین واردات نفت چین و عملکرد پالایشگاه‌ها را برای بررسی اجمالی تقاضا دنبال می‌کنند، ذخیره‌سازی حتی در نبود تقاضای کافی در داخل کشور، واردات را افزایش داده است. این تحولات این سوال را مطرح می‌کند که چرا چین این کار را انجام می‌دهد درحالیکه عرضه در شرف فراوان‌تر شدن است و در نتیجه قیمت‌ها حتی پایین‌تر هم هستند.پاسخ ممکن است به این مربوط باشد که چین می‌داند در دنیای نفت به‌ویژه روند تولید نفت، هیچ‌چیز قطعی نیست. در کنار حذف محدودیت عرضه اوپک‌پلاس، شیل آمریکا به‌عنوان دلیل اصلی کاهش قیمت‌ها مطرح می‌شود اما رشد تولید شیل آمریکا با افت قیمت‌ها در حال کندشدن است. از سوی دیگر مساله ظرفیت اضافی تولید اوپک‌پلاس مطرح است. تا چند سال پیش این ظرفیت اضافی به‌عنوان دلیلی برای آسودگی خاطر بازار در مورد امنیت عرضه در نظر گرفته می‌شد اما اکنون با افزایش تولید این گروه پس از سه‌سال محدودیت عرضه، این ظرفیت اضافی کاهش می‌یابد و در صورت افزایش تقاضا، اوپک‌پلاس قادر نخواهد بود به اندازه گذشته واکنش نشان دهد. ران بوسو، مفسر انرژی رویترز در این‌باره نوشت: اوپک‌پلاس مدام از اهداف افزایش تولید خود عقب مانده است و این موضوع می‌تواند در صورت تقاضای قوی نگران‌کننده باشد زیرا نشان می‌دهد که ظرفیت اضافی به اندازه‌ای که قبلا تصور می‌شد، وجود ندارد.
براساس گزارش اویل‌پرایس، اکنون نفت در دریا دلیلی برای انتظار عرضه بیشتر در بحبوحه تقاضای ضعیف بوده اما ممکن است بخش زیادی از این نفت در دریا از نقطه مبدا به نقطه مصرف خود برسد. در همین حال هر اشاره‌ای به تحریم‌های بیشتر علیه صنعت انرژی روسیه، قیمت نفت را بالاتر می‌برد و نشان‌دهنده حساسیت خاصی به امنیت عرضه در میان معامله‌گران است. این به نوبه خود به این معنی است که اشباع عرضه به آن اندازه که براساس گزارش‌ها به‌نظر می‌رسد، قطعی نیست. از این گذشته اگر قطعی بود، معامله‌گران چندان به تحریم‌های بیشتر علیه نفت‌خام روسیه اهمیت نمی‌دادند.
منبع: بلومبرگ
