از ۱۳۸۴ وارد سیاهی شدیم
جهان صنعت – وزیر پیشین راه‌وشهرسازی با اشاره به اینکه کشور در آستانه یک تحول بزرگ است، گفت: تا این لحظه می‌توان خوشنود و امیدوار بود که مذاکرات به نتیجه می‌رسد و هنوز دلیلی بر بدبینی نیست. در هر صورت یاوه‌گویی‌های ترامپ در فرآیند یک مذاکرات بسیار پیچیده بعد از ۴۷سال اختلافات، تا حدی قابلپیشبینی است ولی هنوز نشانه‌ای از اینکه مذاکرات قطع می‌شود یا اراده‌ای برای توقف مذاکرات دیده نمی‌شود. به‌نظر می‌رسد همچنان اراده بر این است که توافقی صورت بگیرد. به هر صورت ما باید برای بعد از مذاکرات ایده داشته باشیم.
به گزارش خبرنگار جماران، عباس آخوندی در ششمین کنگره حزب مجمع ایثارگران گفت: کشور در آستانه یک تحول بسیار بزرگ است؛ می‌تواند به‌سمت خیر یا بد برود. متاسفانه کشور در وضعیتی است که تعداد مسجدهای ضرار در آن فراوان شده و شوربختانه شاید ما هوشمندی لازم را نداشتیم که وقتی مسجدهای ضرار بنا نهاده شدند، از همان ابتدا مانند پیامبر(ص) آنها را از میان برداریم.
وزیر پیشین راه‌وشهرسازی افزود: متاسفانه مسجدهای ضرار فراوانی در کشور بنیان شده که با ظاهر دین به نام دین و طرفداری از اهل بیت(ع) به نحوی در پی توسعه فساد و پوشش گذاشتن بر فسادهای بزرگ و انحراف‌های غیرقابل بخشش هستند. به‌نظر من گاهی تحت عنوان «وفاق» به‌سادگی یادمان می‌رود که به هیچ‌وجه نمی‌توانیم با مسجد ضرار وفاق داشته باشیم؛ این مساله‌ای است که نباید فراموش کنیم.
آخوندی یادآور شد: در ترسیم وضعیت، خودمان را سانسور نکنیم و آگاهانه وضعیتی که در آن قرار داریم را شناسایی کنیم. فهم من این است که ۱۳۸۴ یک نقطه بازگشت در جمهوری اسلامی ایران است که جمهوری اسلامی در یک فرآیند استحاله قرار گرفت و ما به این استحاله بعد از ۸۴ کمتر اندیشه کرده‌ایم. بلافاصله کشور دچار تحریم‌های سازمان ملل و «تحریم نعمت است» شعار اصلی و سیاست اصلی «دور زدن تحریم» شد. الان از آن تاریخ ۲۰سال می‌گذرد و فرصت اندیشه‌ورزی داریم. این وضعیت قطعا قابل‌اجتناب بود؛ پس چرا به این وضعیت رفتیم؟ این پرسشی است که هنوز در ایران کسی به آن پاسخ نداده است.
وی افزود: در طول ۸سال جنگ هیچ‌وقت ایران به‌عنوان تهدید امنیت جهانی شناخته نشد و یک قطعنامه هم علیه ما صادر نشد. اما به فاصله یک‌سال شش قطعنامه از سوی شورای امنیت سازمان ملل علیه این ملت دریافت کردیم. حتما قابل اجتناب بود و می‌شد جلوی آن را گرفت. چرا نکردیم؟ این یک پرسش بسیار مهم است. باید از این کشور دفاع کرد ولی باید دید که چرا چنین اتفاقی افتاد. بعد از آن چه شد؟ همه آمارهایی که در مورد زیان‌های تحریم داده می‌شود درست است. شما می‌توانید ایران را با ترکیه مقایسه کنید؛ ۳۰سال پیش تولید ناخالص ملی ما شبیه هم بود و دلیلی ندارد که ترکیه سه برابر ایران تولید ناخالص ملی داشته باشد.
وزیر پیشین راه‌وشهرسازی با تاکید بر اینکه بازسازی استحاله فرهنگی و سیاسی بسیار مشکل است، اظهار داشت: تجارت ما مبادله جعبه سیاه‌ها در یک مسیر سیاه شده و اساسا نهاد اقتصاد مضمحل شد. وقتی تمام اقتصاد زیرزمینی شد، غیر از فساد میلیاردی مگر می‌توانید انتظار دیگری داشته باشید؟! چه کسانی ذی‌نفع این ارقام میلیاردی هستند و چگونه پاسخ داده می‌شود؟ در هیات وزیران دولت آقای روحانی گفتم به چه حقی ۱۱هزار میلیارد تومان از منابع مردم را صرف جبران کسری بودجه موسسات اعتباری می‌کنیم؟ حالا این رقم به ۳۹هزار میلیارد تومان رسید و حالا فقط برای یک بانک به ۷۰هزار میلیارد تومان رسیده است.
وی افزود: من فقط اقتصاد را نمی‌گویم و می‌توانیم نهاد فرهنگ یا هر نهاد دیگری را بگوییم. اساسا مشکلی که بعد از ۸۴ و تحریم به وجود آمد، این بود که انقلاب و جمهوری اسلامی دچار یک استحاله نهادی شد و اگر شما بخواهید اصلاحات را شروع کنید، این نیست که فردا فلان آیین‌نامه یا قانون را عوض می‌کنیم. متاسفانه داستان خیلی پیچیده‌تر از این داستان‌هایی است که ما تصور می‌کنیم. کشوری مثل ما که ۱۵۰ تا ۱۶۰میلیارد دلار سالانه صادرات و واردات دارد، وقتی این صادرات و واردات را در جعبه سیاه انجام می‌دهید، هزینه مبادله چیزی حدود ۱۵ تا ۳۰درصد است و مفهومش این است که سالی حدود ۳۰ تا ۳۵میلیارد دلار در شبکه‌های مافیایی پول جا‌به‌جا می‌شود. تصور می‌کنید توسعه با فساد امکان‌پذیر است؟!
آخوندی ادامه داد: بخش اعظم این تجارت از منطقه باریکی به نام امارات عبور می‌کند؛ متوجه نیستند که چقدر دارد می‌گذرد و چه چیزی دارد مبادله می‌شود؟! متاسفانه شبکه‌های خیلی وحشتناکی شکل گرفته که به‌راحتی نمی‌توان از کنار آنها گذشت. به‌دلایل مختلف مصلحت جای قانون می‌نشیند؛ در حداقل پنج قرن گذشته هیچ تعارضی میان دین و ملت ایران نبوده ولی برای اولین‌بار ملیت روبه‌روی نهاد دین قرار گرفته و این برای ایران سم مهلک است و متاسفانه واقعیتی است که کف خیابان می‌بینیم. تجارت فساد شده و کاملا امر فساد پذیرفته شده است. تصور می‌کنید توسعه برمبنای فساد امکان‌پذیر است؟!
وی تصریح کرد: فردی که محکوم به اعدام است ادعا می‌کند که می‌خواهم ۷۵۰میلیون دلار در راه‌آهن سرمایه‌گذاری کنم و وزیر این کشور کف می‌زند؛ واقعا آدم اتفاقات حیرت‌آوری می‌بیند. با چه افتخاری از سرمایه‌گذاری‌هایی صحبت می‌شود که معلوم نیست منبعش چیست؟ و ما هم که جبهه اصلاحات هستیم تحت عنوان وفاق باید سکوت کنیم. من نمی‌دانم که آیا این استراتژی و سیاست می‌تواند راه به جایی ببرد؟
وزیر پیشین راه‌وشهرسازی افزود: قانون انتساب در مشاغل حساس می‌گوید که دولت مسلوب‌الاختیار است و چهار نهاد می‌توانند در هر لحظه هر انتسابی را متوقف کنند. بحث اینکه کسی فرزندش متولد خارج باشد، یک بحث بسیار کوچک این قانون است. این قانون قوه مجریه را گروگان گرفته است. یا قانون حجاب، اولین ویژگی قانون این است که قابل اجرا باشد. واقعا تصور می‌کنید ما می‌توانیم راجع به نحوه پوشش نیمی از جامعه ایران ورود داشته باشیم و کنترل کنیم؟ این نحوه ورود به زندگی افراد، تمام نهاد خانواده را به آشوب می‌کشد. آیا می‌توانیم تصور کنیم حسن‌نیتی پشت این قضیه است؟!
