آمریکای جنوبی؛ مرکز ثقل عرضه نفت غیراوپک در دهه آینده
جهان صنعت_ تولید نفت از مناطق فراساحلی برزیل، گویان و سورینام همچنین شیل واکا موئرتا در آرژانتین در جایگاهی مناسب برای تامین نفت با هزینه رقابتی تا سال۲۰۳۰ قرار دارد. انتظار می‌رود تقاضای جهانی نفت در سراسر دهه۲۰۳۰ قوی باقی بماند و فشار بیشتری بر دارایی‌های تولیدی کنونی برای حفظ سرعت تولید وارد کند. پژوهش ریستاد انرژی پیش‌بینی می‌کند که تقاضای جهانی مایعات نفتی در اوایل دهه۲۰۳۰ به حدود ۱۰۷میلیون بشکه در روز برسد و تا دهه۲۰۴۰ بالای ۱۰۰میلیون بشکه در روز باقی بماند و سپس به تدریج تا سال۲۰۵۰ به حدود ۷۵میلیون بشکه کاهش یابد. عرضه از سوی کشور‌های غیراوپک پلاس نقشی کلیدی در توازن بازار ایفا خواهد کرد، به‌‌ویژه با محوریت آمریکای‌جنوبی که قادر است حتی در قیمت‌های پایین نیز نفت رقابتی تولید کند و کندی رشد شیل آمریکا را جبران کند.
پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد چاه‌های کنونی تا سال۲۰۳۰ کمتر از نیمی از تولید فعلی خود را حفظ خواهند کرد، که این امر ضرورت سرمایه‌گذاری مداوم در میادین جدید و موجود را برجسته می‌سازد. در حالی که حجم‌های اضافی می‌تواند به تولید افزوده شود، میادین کشف شده و توسعه‌نیافته همچنان منبع مهمی از عرضه تا اواسط دهه۲۰۳۰ خواهند بود. اگرچه ممکن است بازار دوره‌ای کوتاه از مازاد عرضه را تجربه کند اما ریسک‌های سیاسی و اجرایی می‌تواند موجب تاخیر در برنامه‌ریزی پروژه‌ها شود. آمریکای جنوبی با موفقیت در پروژه‌های فراساحلی، جایگاه ممتازی در ارائه نفت رقابتی به بازار جهانی دارد. نگاهی به آینده نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری‌های بیشتر و تمرکز بر گسترش تولید در آب‌های عمیق برای جبران شکاف احتمالی عرضه پس از اواسط دهه۲۰۳۰ ضروری است.
سهم فزاینده تولیدکنندگان غیراوپک‌پلاس
رادیکا بانسال، معاون پژوهش‌های بالادستی ریستاد انرژی، می‌گوید: نزدیک به ۶۰درصد از حجم‌های متعارف در حال توسعه و کشف شده، معادل حدود ۹/۵میلیون بشکه در روز، تا سال۲۰۳۰ از تولیدکنندگان غیراوپک‌پلاس تامین خواهد شد.
آمریکای جنوبی امسال در صدر رشد عرضه قرار دارد و بیش از ۵۶۰ هزار بشکه در روز نفت خام و میعانات به تولید خود می‌افزاید و پس از آن آمریکای‌شمالی با حدود ۴۸۰هزار بشکه در روز قرار دارد. تا سال۲۰۲۶، افزوده‌های تولیدی آمریکای‌جنوبی باید از ۷۵۰هزار بشکه در روز فراتر رود و این منطقه را در زمره معدود مناطقی قرار دهد که رشد بیش از ۵۰۰هزار بشکه در روز دارند، در کنار خاورمیانه (خارج از اوپک‌پلاس) که عامل اصلی رشد عرضه غیراوپک‌پلاس خواهد بود.
گسترش پروژه‌های فراساحلی و نقش کشتی‌های FPSO
میادین نفتی فراساحلی که از سال ۲۰۲۰ تاکنون به تولید رسیده‌اند و آنهایی که تا سال ۲۰۳۰ آغاز به کار خواهند کرد، بیش از ۶۵درصد از تولید متعارف آمریکای‌جنوبی را تشکیل خواهند داد. این رشد با افزایش استفاده از شناور‌های تولید، ذخیره‌سازی و تخلیه (FPSO) پشتیبانی می‌شود که عمدتا در برزیل و گویان توسعه یافته‌اند. در گویان، شرکت اکسون‌موبیل چندین کشف بزرگ را به مرحله بهره‌برداری رسانده و چهار واحد FPSO را وارد تولید کرده است که نشان‌دهنده اجرای موثر پروژه‌هاست. با این حال سرعت کشف‌های جدید کاهش یافته است؛ به‌طوری که طی سال گذشته حدود ۴۲۰میلیون بشکه مایعات کشف شده که پایین‌ترین سطح از سال۲۰۱۷ محسوب می‌شود و نیاز مداوم به اکتشاف را یادآور می‌شود. براساس سناریوی پایه ریستاد انرژی، تقاضای جهانی نفت تا اواسط دهه ۲۰۳۰ از عرضه فعلی پیشی خواهد گرفت و این امر ضرورت اکتشاف‌های جدید و بهبود بازیافت را افزایش می‌دهد؛ حوزه‌ای که آمریکای‌جنوبی می‌تواند نقشی کلیدی در آن ایفا کند.
سرمایه‌گذاری و پروژه‌های جدید در آمریکای‌جنوبی
آینده این منطقه همچنین به میزان فعالیت‌های تصویب پروژه‌ها وابسته است. آمریکای‌جنوبی تا سال۲۰۳۰ شتاب قابل‌توجهی در تصمیم‌های نهایی سرمایه‌گذاری (FID) حفظ خواهد کرد که منجر به مجموع سرمایه‌گذاری متعارف در میادین جدید بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰ به ارزش ۱۹۷میلیارد دلار خواهد شد؛ عمدتا در پروژه‌های فراساحلی در آب‌های عمیق متمرکز است. هرچند بیشتر این سرمایه‌گذاری‌ها در برزیل و گویان انجام می‌شود، میدان «گران‌مورگو» سورینام به ارزش ۵/۱۰میلیارد دلار (پیش‌تر معروف به ساپاکارا ساوت و کرابداگو) نیز قرار است تا سال ۲۰۲۸ وارد فاز تولید شود.
مجموع سرمایه‌گذاری‌های بالادستی در میادین نفتی آمریکای‌جنوبی در سال گذشته از ۴۶میلیارد دلار فراتر رفت که بالاترین میزان از سال ۲۰۱۵ بوده است. انتظار می‌رود این سرمایه‌گذاری‌ها امسال ۱۰درصد افزایش یابد و سپس طی سال‌های آینده اندکی کاهش یافته و در حدود ۵۰میلیارد دلار در دهه آینده باقی بماند. سرمایه‌گذاری در میادین جدید عمدتا توسط دارایی‌های در حال توسعه برزیل و گویان هدایت خواهد شد، در حالی که میادین فعال در آرژانتین، برزیل و کلمبیا موتور هزینه‌های توسعه مجدد (Brownfield) خواهند بود.
جایگاه راهبردی آمریکای‌جنوبی در بازار جهانی نفت
بخش بالادستی آمریکای‌جنوبی نقش محوری در چشم‌انداز انرژی جهانی دارد و طی دهه گذشته سهم قابل توجهی در تولید متعارف و کشف‌های جدید ایفا کرده است. این منطقه همواره از عوامل اصلی صادرات خالص نفت بوده و پیش‌بینی می‌شود در سال‌های پیشرو نیز اهمیت خود را حفظ کند.
آرژانتین، گویان، سورینام و ونزوئلا در صدر کشور‌های پیشتاز قرار دارند و انتظار می‌رود برزیل، کلمبیا و اکوادور نیز تا اواسط دهه۲۰۳۰ همچنان سهم معناداری در صادرات نفت داشته باشند. با سرمایه‌گذاری مناسب در اکتشاف، پتانسیل رشد چشمگیری وجود دارد چراکه کشف‌های جدید می‌تواند منابع آتی را آزاد کرده و قابلیت برداشت از میادین موجود را افزایش دهد.
فرصت‌های جدید در ترینیداد و توباگو و پرو
به گزارش اقتصادآنلاین، دو کشوری که شاید کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند اما پتانسیل بالایی دارند، ترینیداد و توباگو و پرو هستند. شرکت اکسون‌موبیل با امضای یک قرارداد جدید مشارکت در تولید (PSC)، بار دیگر به صورت راهبردی به ترینیداد و توباگو بازگشته است؛ یکی از مناطق بکر آب‌های فوق‌عمیق کارائیب. این شرکت با استفاده از همان رویکرد اکتشافی که به شناسایی بیش از ۱۳میلیارد بشکه منابع قابل بازیافت در بلوک استابروک گویان منجر شد، در پی تکرار موفقیت مشابهی است. در صورت تحقق کشف‌های جدید، اکسون‌موبیل می‌تواند بیش از ۲۰میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کند، که نشان‌دهنده تداوم علاقه به اکتشاف در مناطق مرزی فراساحلی است.
در پرو نیز حوضه‌های شمالی فراساحلی به عنوان ناحیه‌ای نوظهور برای اکتشاف مطرح شده‌اند. کنسرسیومی متشکل از شرکت‌های شورون، آنا دارکو (اکسیدنتال پترولیوم) و وِستلُن، اخیرا برای اکتشاف سه بلوک فراساحلی Z-۶۱، Z-۶۲ و Z-۶۳ در منطقه «مار د گراو» در شمال «لا لیبرتاد» وارد همکاری شده‌اند. موفقیت در این اکتشاف‌ها می‌تواند ذخایر جدید قابل‌توجهی به همراه داشته باشد، به‌گونه‌ای که در صورت کشف تجاری، تولید در اوج خود به بین ۱۰۰ تا ۱۵۰هزار بشکه در روز خواهد رسید.
