روزنامه جهان صنعت

روند پرنوسان و عمدتا منفی رشد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در ایران طی ۱۵سال اخیر نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری بیشتر صرف جبران عقب‌ماندگی‌ها شده تا دستیابی به رشد پایدار.

قیمت‌گذاری دستوری و موانع فراوان اداری، تولیدکنندگان صنایع غذایی را از دستیابی به ظرفیت‌های بالقوه خود بازمی‌دارد.

بخش خصوصی با گوهر ارزشمند «کارآفرینی»، نقش کلیدی در توسعه اقتصادی دارد که بر کار و نیروی کار مقدم است.

بحران کمبود انرژی و ضعف هماهنگی بین دولت و بخش خصوصی، به شدت روند تولید و صادرات در معادن ایران را محدود و آسیب پذیر کرده است.

اکتشافات عمقی در ایران با کمبود تجهیزات پیشرفته، نیروی متخصص، ضعف قوانین و محدودیت های مالی روبرو است که مانع اصلی توسعه این بخش حیاتی به شمار می آید.

ایران با داشتن رتبه پنجم جهانی در ذخایر معدنی و رتبه های برتر در تولید گچ، کاشی و مس، برای بهره برداری کامل نیازمند نوآوری و برندسازی قدرتمند است.

صنعت نساجی ایران با پیشینه تاریخی چند صد ساله و سرمایه گذاری ۹۸درصدی بخش خصوصی، امروز به یکی از موتورهای مهم اقتصاد و اشتغال در کشور تبدیل شده است.

بهره وری پایین و توسعه محدود صنعت ایران نتیجه ناترازی انرژی، دخالت های دولتی، تحریم و ضعف سیاست گذاری های داخلی است.

صنعت غذایی با چالش‌های مدیریتی و موازی‌کاری‌های دولتی مواجه است که مانع از بهره‌برداری بهینه از ظرفیت‌های بالقوه این صنعت می‌شود.

صنایع کوچک و متوسط (SME) با وجود سهم ۸۰‌درصدی در صنایع کشور و نقش کلیدی در اشتغالزایی، تنها ۱۰‌درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP)  را تشکیل می‌دهند. هم‌اکنون ۷۵۰‌هزار واحد کوچک و متوسط در کشور مشغول فعالیت هستند که سهم بالایی از اشتغالزایی را به خود اختصاص داده‌اند.