روزنامه جهان صنعت

سازمان همکاری و توسعه اقتصادی در گزارش خود به پارادوکسی اشاره می‌کند که باوجود عملکرد خوب اقتصاد جهانی بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۸، نارضایتی گسترده در میان جوامع شکل گرفته است.

آبان ۱۴۰۴ برای اقتصاد ایران به‌عنوان یک ماه بحرانی و تورمی شناخته می‌شود که وضعیت معیشت خانوارها را به‌طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار داده است.

توزیع درآمد یکی از مباحث کلیدی در اقتصاد سیاسی و اجتماعی است که به چگونگی تقسیم ثروت و منابع اقتصادی میان افراد و خانوارها می‌پردازد. این موضوع فراتر از مسائل مالی، به ساختار قدرت، فرصت‌های رشد و ثبات سیاسی یک کشور ارتباط دارد.

ادعای عجیب دولت مبنی بر عدم نیاز خانوارهای دارای خانه در تهران با درآمد ماهانه ۳۰ میلیون تومان به یارانه، در حالی مطرح می‌شود که آمارهای رسمی عمق فاجعه‌بار فقر در ایران را نشان می‌دهد.

شهریه‌های پیش‌دبستانی‌ها در برخی مناطق به بیش از ۶۰ میلیون تومان در سال رسیده که باعث ایجاد دغدغه مالی برای خانواده‌ها و شکاف آموزشی میان کودکان طبقات مختلف شده است.

عربستان سعودی با اجرای اصلاحات گسترده اقتصادی در چارچوب چشم‌انداز 2030، تلاش می‌کند اقتصاد خود را از وابستگی به نفت رها کرده و با تمرکز بر توسعه گردشگری، فناوری و بخش خصوصی، رشد پایدار و متوازنی ایجاد کند اما در عین حال با چالش‌های نابرابری اجتماعی و مهاجرت داخلی روبرو است.

ورود فناوری‌های نوین ارتباطی با وعده‌هایی برای سرعت بیشتر و کیفیت بالاتر، به جای کاهش شکاف دیجیتال، نابرابری میان جوامع را تشدید کرده و به سود مناطق پیشرفته است.

ساختار فعلی اقتصاد ایران مبتنی بر سیاست‌های نابرابر و رانتی است که منجر به افزایش فساد، فرسایش تولید، عمیق‌تر شدن فقر و نابرابری و تضعیف مشارکت اجتماعی شده و اصلاح واقعی آن نیازمند بازتعریف نقش دولت و توزیع عادلانه فرصت‌هاست.

مسائل زنان در ادبیات اجتماعی تحت تأثیر اندیشه فمینیستی قرار دارد، اما محدودیت‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی همچنان پابرجاست و متفکرانی مانند اینگلهارت و تورن با ارائه دیدگاه‌های غیرفمینیستی به دنبال گسترش ارزش‌های زنانه و کاهش نابرابری‌ها هستند.