23 - 02 - 2018
من بودم، امضا نمیکردم
انعقاد تعرفههای ترجیحی با کشورهای آسیای میانه و همچنین دیگر کشورها اگرچه میتواند به افزایش روابط تجاری کمک کند اما واقعیت این است که گاهی قراردادهایی بررسی نشده امضا میشود که نه تنها به نفع ایران نیست بلکه نفع طرف مقابل را به همراه دارد. بر این اساس پس از مذاکرات دولتهای گذشته با ترکیه قرارداد ترجیحی ایران و ترکیه از ژانویه ۲۰۱۵ اجرایی شد تا در آینده سطح مناسبات دو کشور به رقم ۳۰ میلیارد دلار برسد. اما چندی پیش نایبرییس اتاق بازرگانی در مورد قرارداد تعرفه ترجیحی با ترکیه اعلام کرد: توافقنامه تجارت ترجیحی ترکیه دستاوردی برای ایران نداشته و تقریبا میتوان گفت، منافع حاصل از آن به تولیدکنندگان ترکیه (۵/۲ میلیارد دلار) رسیده، نه تولیدکنندگان ایران (حدود ۴۰ میلیون دلار) که قرار بود از آنها حمایت شود.
در همین خصوص معاون وزیر صنعت گفت: اگر قرار بود بنده تعرفه ترجیحی را به ترکیه پیگیری کنم، قطعا به این شکل امضا نمیکردم، چرا که عمدتا محصولات کشاورزی صادر و محصولات صنعتی وارد میشوند. مجتبی خسروتاج با بیان اینکه «اگر قرارداد تعرفه ترجیحی با ترکیه در دولت دهم در زمان حضور بنده بسته میشد قطعا به این شکل منعقد نمیشد»، گفت: در قرارداد تعرفه ترجیحی ترکها در محصولات کشاورزی ایران تعرفه ترجیحی قرار دادند و ما در مقابل تعرفه صنعتی را کاهش دادیم اما من اعتقاد دارم این قرارداد هیچ لطمهای به تولید کشور بهخصوص در حوزه پوشاک وارد نکرده است.
معاون وزیر صنعت اظهار کرد: ترکیهایها در انتخاب کالاهای خود دقت نظر بالایی داشتند، اما این تعرفه لطمهای به تولیدات داخلی پوشاک وارد نکرده است، چراکه مجموع حجم آن بین ۶۰ تا ۷۰ میلیون دلار است که از این رقم ۲۲ تا ۲۳ میلیون دلار پوشاک بهشکل رسمی از ترکیه وارد شده است.
رییس سازمان توسعه تجارت همچنین به حجم قاچاق پوشاک اشاره کرده و با بیان اینکه بیش از یک میلیارد دلار پوشاک بهشکل غیررسمی و قاچاق وارد کشور ایران میشود، ورود این کالاها را عمدتا بهروش واردات مسافری، کولهبری و مناطق آزاد مربوط دانسته است.
وی افزود: سوالی که وجود دارد این است که ضرر ایجادشده برای کشور از محل واردات رسمی پوشاک ۷۰ میلیون دلاری و ۲۳ میلیون دلار واردات از ترکیه است یا قاچاق پوشاک ۵/۱ میلیون دلاری که اصلا حقوق و عوارضی بابت آن پرداخت نمیشود. بنابراین در این مقوله نباید به بیراهه رفت. عمده پوشاک قاچاق در قالب کولهبری، مسافری، مناطق آزاد وارد کشور میشود و در شکل رسمی رقم بالایی نیست. اگر واردات غیررسمی بهسمت تجارت رسمی هدایت شود موفقیت بزرگی است.
خسروتاج اظهار کرد: نکته مهم این است که نمیتوان این تغییر جهت را اعمال کرد چراکه هزینه قاچاق چهار درصد اما هزینه واردات رسمی و سود بازرگانی پوشاک ۵۳ تا ۵۴ درصد است. در تعرفه ترجیحی پوشاک با ترکیه اگر چند ده درصد هم معافیت لحاظ شود باز هم واردکننده باید ۳۰ درصد عوارض پرداخت کند که این رقم هم نسبت به هزینه قاچاق پوشاک بسیار بالاتر است.
بهگفته خسروتاج، در زمینه صادرات محصولات کشاورزی مانند خرما، پسته، هندوانه و کیوی بعضا ۵۰ تا ۷۰ درصد رشد ایجاد شده اما صادرات محصولات ترکیه به ایران با رشد بالاتری همراه بوده و آنها قرارداد را برای ورود به بازار ایران حرفهایتر تنظیم کردهاند. رییس سازمان توسعه تجارت کشور درباره امکان ایجاد تغییر در تعرفه ترجیحی با ترکیه نیز گفته که یکی از بندهای این قرارداد نشان میدهد میتواند در صورت عدمرضایت یکی از طرفین و عدمتوافق ظرف شش ماه، پیشنهاد متقاضی مدنظر قرار گیرد؛ بنابراین در این باره پیشنهاد بازنگری دادیم.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد