فشار ناترازی انرژی بر واحدهای تولیدی بورس
جهان‌صنعت – کارشناس صنعت و تحلیلگر بازارسرمایه اعلام کرد که تعرفه برق صنعتی در چهارسال اخیر طبق آمار وزارت صمت ۳۲۰درصد افزایش داشته و در حال حاضر قیمت برق صنعتی(با احتساب هزینه‌های جانبی) نسبت به برق خانگی چندین برابر متوسط منطقه بوده اما با این وجود بار هزینه ناترازی برق عمدتا به دوش صنعت است.
محمدرضا رافت در گفت‌وگو با پایگاه خبری بازارسرمایه ایران(سنا) در خصوص هزینه‌های سنگین تامین انرژی در صنایع بیان کرد: واحدهای صنعتی از یک طرف با فشار عمده ناترازی برق مواجه‌اند که موجب کاهش درآمدهای آنها شده و از طرف دیگر مطابق قوانین و مقررات اخیر موظف به سرمایه‌گذاری در ساخت نیروگاه‌های تجدیدپذیر و یا تامین بخشی از برق مورد نیاز خود با نرخ بالای بورس برق سبز هستند.
افزایش میزان عدم‌النفع صنایع از خاموشی‌ها
رافت افزود: فقدان سیاست حمایتی جدی از واحدهای صنعتی که با هدف خروج از شمول مدیریت بار مصمم به‌ساخت نیروگاه‌های تجدیدپذیرند به‌ویژه با توجه به کمبود منابع مالی نظام بانکی موجب نحیف‌تر شدن بدنه صنعت کشور می‌شود که یک‌موضوع بسیار جدی است. او در مورد عدم‌النفع صنایع از خاموشی‌ها در تابستان امسال اعلام کرد: احتمال عدم‌النفع صنایع ناشی از خاموشی برق بیش از سال گذشته است.
این کارشناس بازارسرمایه افزود: با توجه به افزایش زودهنگام دمای هوا در سال‌جاری که موجب شد تامین برق واحدهای صنعتی از فروردین‌ماه دچار چالش شود و نظر به شدت ناترازی که بعضا به قطع برق واحدها و شهرک‌های صنعتی به مدت سه‌روز درهفته منجر شده می‌توان پیش‌بینی کرد که سودآوری صنعت در نیمه اول سال‌جاری کاهش داشته است. از آنجا که صنعت در فصول سرد با چالش ناترازی گاز نیز مواجه است احتمالا این تاثیر منفی در سودآوری حداقل برای صنایع انرژی‌بر در ماه‌های باقی مانده سال نیز ادامه خواهد داشت.
کاهش رقابت‌پذیری محصولات ایرانی
به گفته رافت، چالش‌های ناترازی را می‌توان به دودسته تقسیم کرد؛ دسته اول چالش‌های کلان و دوم چالش‌هایی در سطح بنگاه است. در سطح بنگاه مهم‌ترین چالشی که یک واحد صنعتی با آن مواجه می‌شود کاهش درآمد و کاهش سودآوری به‌دلیل توقف خطوط تولید است. قطعی مکرر برق ریسک آسیب به تجهیزات و خطوط تولید را در پی دارد.
وی مهم‌ترین چالش‌های سطح کلان کشور به دلیل ناترازی برق را کاهش تولید و در نتیجه کاهش عرضه محصولات دانسته و گفت: این کاهش تولید و عرضه موجب گرانی و نارضایتی عمومی می‌شود و از سویی دیگر پایین آمدن کیفیت محصولات و افزایش قیمت تمام‌شده کاهش رقابت‌پذیری محصولات ایرانی در سطح جهان و منطقه را به دنبال دارد.
این کارشناس تاکید کرد: جدا از افزایش سالانه شدت ناترازی تداوم سال‌به‌سال آن عاملی مهم و تاثیرگذار در نارضایتی واحدهای صنعتی است. ناترازی محدود به یک تا دو سال به نوعی تحمل‌پذیر بوده اما تداوم چندساله موجب کاهش جدی تاب‌آوری واحدهای صنعتی و افزایش نارضایتی آنها می‌شود.
