۵کیلو گوشت گوساله با قیمت دولتی، یک‌سوم دستمزد ماهانه کارگران
جهان صنعت_برای یک خانواده چهار‌نفره کارگری مصرف حداقل پنجکیلوگرم گوشت در ماه به عنوان منبع اساسی پروتئین یک‌نیاز اولیه و غیرقابل چشم‌پوشی است(سرانه ماهانه حدود یک کیلو در ماه). قیمت پنج‌کیلو گوشت قرمز ۵میلیون تومان می‌شود که چیزی نزدیک به یک‌سوم کل دریافتی ماهانه یک‌خانواده کارگری را می‌بلعد.
به گزارش ایلنا، «با حذف ارز ترجیحی از ابتدای زنجیره تامین قیمت کالاها برای دارندگان کالابرگ تفاوتی نخواهد داشت و مابه‌التفاوت قیمت واقعی کالا با نرخ ارز مبادله‌ای را دولت پرداخت می‌کند». این قول وزیر کشاورزی برای تامین مایحتاج اساسی زندگی مردم با قیمت پایین‌تر است؛ قولی که نه‌تنها تضمینی برای اجرا نداشته بلکه قرار نیست فرودستان و محرومان جامعه را به آینده امیدوار کند.
بازخوانی همین جمله ساده وزیر کشاورزی چند واقعیت را به نمایش می‌گذارد؛ اول اینکه به احتمال زیاد ارز ترجیحی ۲۸هزار و ۵۰۰هزارتومانی به‌طور کامل از زنجیره تامین حتی برای کالاهای اساسی و ضروری حذف خواهد شد و دومین واقعیت این است که قرار است در آینده‌ای نزدیک دوباره موج جدیدی از گرانی راه بیفتد اما آقای وزیر قصد دارد با توسل به کلید واژه «کالابرگ» عمق فاجعه در راه را پوشانده و به مردم قوت قلب بدهد.
باید پرسید مگر همه مردم حتی همه آنهایی که در دهک‌های فرودست‌تر درآمدی و مزدبگیر و مستاجر هستند کالابرگ الکترونیک می‌گیرند؟ در ماه‌های اخیر یارانه نقدی حدود ۸میلیون‌نفر از شهروندان قطع شده است؛ شهروندانی که بسیاری از آنها بازنشستگان، استادکاران ساختمانی، سرایداران مدارس و مزدبگیران ساده بوده‌اند و از آن مهم‌تر اینکه آیا کالابرگ الکترونیک که قرار است با استفاده از ارز ترجیحی در زنجیره تامین عرضه شود همه نیازهای ضروری خانوارهای مشمول را پوشش می‌دهد؟ مگر چند کیلو برنج، گوشت یا روغن با کالابرگ الکترونیک می‌دهند؟
در حال حاضر درحالی‌که سیدعلی مدنی‌زاده، وزیر امور اقتصادی و دارایی برضرورت حرکت به‌سمت تک‌نرخی شدن ارز تاکید دارد محمدرضا فرزین، رییس کل بانک مرکزی همچنان از تداوم سیاست ارز ترجیحی ۲۸هزار و ۵۰۰تومانی دفاع کرده و اجرای نرخ واحد را در شرایط فعلی غیرعملی و موجب افزایش قیمت کالاهای اساسی می‌داند.
دولت مصرانه بر شوک‌درمانی ارزی و کاستن از هزینه‌های ارزی خود به ضرر مردم تاکید داشته و دراین‌میان وزرا وعده‌های بی‌بنیان و بی‌سرانجام می‌دهند. یادمان نرفته در بودجه۱۴۰۱ بعد از اولین دور حذف ترجیحی قرار نهادند که همه کالاها به قیمت شهریور۱۴۰۰ عرضه شود اما هیچ‌کالایی و دقیقا هیچ‌کالایی هیچ‌زمان به قیمت شهریور۱۴۰۰ بازنگشت.
این وعده برای تثبیت نرخ با کالابرگ(که هر روز از طول و عرض و شمول آن کاسته می‌شود) دقیقا مشابه همان وعده سال ۱۴۰۱ است؛ دوباره همه چیز گران خواهد شد کما اینکه همین امروز هم قیمت‌ها حتی قیمت‌های ستاد تنظیم بازار به‌راستی خارج از توان خرید اکثریت مردم از جمله مزدبگیران شاغل و بازنشسته است. داده‌های تورمی شهریورماه نشان می‌دهد که در بازه زمانی یک‌ساله منتهی به شهریور نان و غلات نزدیک به ۱۰۰درصد گران شده و سایر کالاهای خوراکی هم به‌طور میانگین تورم بیش از ۵۰یا۶۰درصدی را تجربه کرده‌اند؛ البته این داده‌های رسمی تورمی است و با تورم واقعی کف بازار همخوانی ندارد.
در روزهای اخیر قیمت هرکیلو گوشت گوساله ستادتنظیم‌بازار به مرز یک‌میلیون‌تومان رسیده است. به این معنا که قیمت مصوب دولت برای هرکیلو گوشت گوساله در میادین عرضه دولتی و برخی فروشگاه‌های زنجیره‌ای که محدود بوده و همه مردم به آن دسترسی ندارند یک میلیون تومان است.
اخیرا مسعود رسولی، دبیر انجمن صنعت گوشت ایران از آغاز عرضه گوشت تنظیم بازاری در فروشگاه‌های زنجیره‌ای خبر داده است. به گفته وی در حال حاضر گوشت گوساله مخلوط با قیمت هرکیلوگرم ۸۰۹هزارتومان و ران و دست گوساله با قیمت ۹۰۹هزارتومان در این فروشگاه‌ها توزیع می‌شود. دبیر انجمن صنعت گوشت ایران افزود که ازهفته آینده گوشت گوسفندی نیز در این طرح عرضه خواهد شد. دولت قصد دارد برای شکستن قیمت گوشت یخ‌زده گوساله وارد کند؛ گوشتی کم‌کیفیت که بازهم قیمت هرکیلوی آن حدود ۷۰۰هزار تومان و حتی بیشتر خواهد بود. در حال حاضر در بسیاری از گوشت‌فروشی‌ها و قصابی‌های جنوب شهر گوشت قرمز یافت نشده و آنچه یافت می‌شود فقط زایده‌ها و بخش‌های ارزان گوسفند و گوساله است؛ براساس داده‌ها تنها ۱۰درصد مردم یا کمی بیشتر مشتری گوشت قرمز هستند.
محمدرضا قربانی بازنشسته کارگری شهرری در ارتباط با گوشت گوساله کیلویی یک‌میلیون‌تومان با نام «تنظیم بازار» می‌گوید: یک خانوار چهار‌نفره کارگری را در نظر بگیریم که با حقوق ماهانه ۱۶میلیون و ۵۰۰هزار تومان(با احتساب مزایا) امرار معاش می‌کند؛ این خانواده چطور می‌تواند با چنین رقم وحشتناکی کنار بیاید؟
این بازنشسته افزود: برای یک خانواده چهار‌نفره کارگری مصرف حداقل پنجکیلوگرم گوشت در ماه به‌‌عنوان منبع اساسی پروتئین یک نیاز اولیه و غیرقابل چشم‌پوشی است(سرانه ماهانه حدود یک‌کیلو در ماه). قیمت پنج‌کیلو گوشت قرمز ۵میلیون تومان می‌شود که چیزی نزدیک به یک‌سوم کل دریافتی ماهانه یک خانواده کارگری را می‌بلعد. این ۳۰درصد تنها صرف گوشت شده بوده؛ سایر اقلام حیاتی این خانوار کارگری چه می‌شوند؟ یک‌کارگر چگونه می‌تواند با این دستمزد از عهده مسکن و اجاره‌بها برآید درحالی‌که حتی در اطراف کلان‌شهرها هم دو‌سوم دستمزدش را هزینه مسکن می‌بلعد. برنج کیلویی ۳۰۰هزار تومان در کجای سفره قرار درد؟ لوبیا‌چیتیِ کیلویی ۵۰۰هزارتومان و مرغِ ۲۰۰هزار تومانی چگونه ممکن است؟
به اعتقاد قربانی وقتی یک کالای اساسی غذایی تا این حد گران می‌شود که سهم ۳۰درصدی از کل درآمد ماهانه یک خانواده کارگری را به خود اختصاص داده و همان‌رقم با افتخار در رسانه‌ها اعلام می‌شود یعنی یک فاجعه معیشتی اتفاق افتاده است؛ چیزی فراتر از یک بحران.
گوشت از سفره کارگران حذف شده همانطور که برنج، لبنیات و میوه هم حذف شده‌اند. این بازنشسته ساکن شهرری با لحنی ناامید می‌گوید: در این شرایط صحبت از افزایش مزد و مستمری صحبتی بی‌فایده است؛ درصدهای شورای‌عالی‌کار وقتی تورم چندبرابر آن را از سفره‌ها برداشت می‌کند به هیچ‌کاری نمی‌آید.
اینها تنها یک توصیف ساده از شرایط فعلی است؛ وقتی پنج‌کیلو گوشت با قیمت دولتی یک‌سوم دستمزد ماهانه کارگر را به خود اختصاص داده با حذف ارز ترجیحی در هفته‌های پیش‌رو چه اتفاقی می‌افتد؟ آن زمان گوشت یخ‌زده وارداتی هم با قیمت کیلویی یک‌میلیون تومان گیر مردمِ فرودست و مزدبگیر نمی‌آید.
