تصمیمی که خوشایند نفتی‌ها نیست
جهان صنعت– آخرین تصمیم اوپک‌پلاس برای مشتاقان کاهش قیمت نفت خبر خوشی نبود؛ هرچند که اوپک‌پلاس با افزایش تدریجی و اندک تولید ماهانه موافقت کرده و قیمت نفت را در حدود ۶۵دلار برای هر بشکه نگه داشته است، با این حال برای کشورهای مصرف‌کننده مانند آمریکا مفیدتر آن بود که تولید بیشتر شده و قیمت‌ها پایین تر بیاید، اتفاقی که دست‌کم به‌نظر می‌رسد تا پایان سال جاری میلادی رخ ندهد.
استراتژی عربستان در کاهش محدودیت‌های تولید به‌عنوان هدیه‌ای به رییس‌جمهور ترامپ تلقی شده زیرا قیمت سوخت را پایین نگه می‌دارد و ممکن است بر درآمدهای انرژی روسیه تاثیر بگذارد. با این حال، این موضوع نگرانی‌هایی را در صنعت شیل آمریکا ایجاد کرده است.
بازار جهانی نفت به‌‌ویژه در آسیا، جایی که تقاضا به‌شدت در حال رشد بوده، به میدان نبرد تبدیل شده است. کشورهایی مانند گویان و برزیل صادرات خود را افزایش داده‌اند و حتی اروپا، با وجود تحریم‌ها، همچنان نفت خام روسیه را وارد می‌کند.
وال‌استریت ژورنال استراتژی عربستان در لغو کاهش تولید را هدیه‌ای به ترامپ می‌نامد. این اقدام قیمت سوخت در پمپ‌بنزین‌ها را پایین نگه می‌دارد و اثرات تعرفه‌ها را کاهش می‌دهد. همچنین درآمدهای صادراتی انرژی روسیه را تحت فشار قرار می‌دهد و کار ترامپ را در میانجیگری برای پایان جنگ اوکراین آسان‌تر می‌کند. از برخی جهات، بازگشت اوپک‌پلاس به افزایش تولید برای آمریکا و قیمت سوخت در خرده‌فروشی‌ها مثبت بوده است. طبق گزارش انجمن خودروی آمریکا(AAA)، میانگین قیمت هر گالن بنزین در روز یکشنبه ۱۳۳/۳دلار بود که نسبت‌به سال گذشته (۱۷۶/۳ دلار) اندکی کاهش یافته است. اما این تنها یک تصویر کلی است و با توجه به تفاوت‌های مالیاتی در ایالت‌های مختلف، مانند کالیفرنیا که بالاترین قیمت بنزین را دارد، چندان گویا نیست. در عین حال قیمت پایین نفت باعث نگرانی در صنعت شیل آمریکا شده است. ممکن است این یکی از اهداف عربستان و شرکای اوپک‌پلاس در تصمیم به لغو کاهش تولید در سال۲۰۲۲ بوده باشد. اکثر گزارش‌های رسانه‌ای می‌گویند اوپک در تلاش است تا سهم بازار خود را از آمریکا، گویان و برزیل پس بگیرد. داستان اما فراتر از جایگزینی بشکه‌های نفت عربستان و عراق با نفت آمریکا، برزیل و گویان است. برای مثال صادرات نفت آمریکا به چین سال گذشته تقریبا ۵۰درصد کاهش یافت، حتی پیش از اعمال تعرفه‌ها توسط ترامپ. این تعرفه‌ها وضعیت را بدتر کردند و نفت آمریکا به اروپا هدایت شد.
نفت گویان نیز به اروپا صادر می‌شود بنابراین گویان و آمریکا به همان اندازه که آمریکا و عربستان رقیب هستند، رقیب یکدیگرند. البته تولید کل گویان کمتر از ۷۰۰هزار بشکه در روز است که رقیب جدی برای آمریکا یا عربستان محسوب نمی‌شود. در مقابل، برزیل صادرات نفت خام خود را افزایش داده و بخش زیادی از آن به چین می‌رود.
میدان نبرد صادرکنندگان نفت، چین و آسیاست؛ جایی که تقاضا به‌شدت در حال رشد است و پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد این روند ادامه خواهد داشت. حتی در اروپا تقاضا همچنان رو به رشد است. چگونه می‌توان توضیح داد که کشورهای اروپایی با وجود تحریم‌ها همچنان نفت روسیه را وارد می‌کنند درحالی‌که اخیرا تلاش‌هایی برای قطع کامل واردات انرژی از روسیه طی چند ماه آینده صورت گرفته است؟
وال‌استریت ژورنال معتقد است که عربستان در تلاش بوده با ترامپ امتیاز کسب کند اما اقدامات عربستان از زمان ناکامی دولت بایدن در حفظ روابط نزدیک با ریاض نشان می‌دهد که این کشور اولویت‌های دیگری دارد، مانند تامین مالی پروژه‌های چشم‌انداز۲۰۳۰ درحالی‌که قیمت‌های پایین نفت، به گفته اوپک، روند تقاضا را به‌درستی منعکس نمی‌کند.
از سوی دیگر ترامپ باید صنعت نفت آمریکا را راضی نگه دارد؛ صنعتی که از تعرفه‌ها و قیمت پایین نفت ناراضی است. برنامه تسلط انرژی او زمانی موفق نخواهد بود که حفاران به‌دلیل پایین بودن قیمت‌ها و عدم سودآوری حفاری را متوقف کنند. اما این مشکل همیشه وجود داشت، صرف‌نظر از اقدامات اوپک پلاس، اهداف دوگانه ترامپ یعنی پایین نگه‌داشتن قیمت سوخت در پمپ‌بنزین‌ها و راضی نگه‌داشتن حفاران نفت، با یکدیگر در تضاد هستند.
درحالی‌که رسانه‌های اقتصادی به‌دنبال ارتباط سیاست‌های اوپک‌پلاس با ترامپ هستند، این گروه با اطمینان عمل می‌کند و معتقد است شایعات درباره کاهش تقاضای نفت اغراق‌آمیز است. بخشی از این اطمینان به این دلیل است که برخی اعضای اوپک‌پلاس در افزایش تولید به میزان توافق‌شده کند عمل کرده‌اند که این موضوع مانع از افت بیشتر قیمت‌ها شده است.
مساله بازپس‌گیری سهم بازار است که به‌دلیل کاهش تولید در گذشته از دست رفته بود اما بعید است که این اقدامات برای اجرای سیاست‌های انرژی کشور دیگری باشد.
منبع: اویل پرایس
