جنبش محیط‌زیست وحدت‌آفرین و نجات‌بخش
نادر کریمی*– به نظر می‌رسد اقبال و گرایش مردم به سمت پویش‌های نه به زباله و نه به ته‌سیگار درحال تبدیل شدن به یک موج است؛ موجی که در آینده نزدیک نوید‌بخش یک‌جنبش ملی است. جنبشی که بر پایه محیط‌زیست شکل بگیرد بدون تردید یک‌حرکت اصیل و سازنده خواهد بود که مبارکی و فرخند‌گی آن برای همه کشور خواهد بود.
مردم این روزها در کوه، جنگل، ساحل، بیابان و کوچه و خیابان زباله می‌بینند، دیدن این زباله‌ها از نظر روانی و فیزیولوژیکی مشکلات فراوانی را با خود به همراه دارند. حتی آنهایی هم که زباله‌هایشان را در طبیعت و محیط‌زیست رها می‌کنند حاضر نیستند در کنار زباله‌ها لحظاتی بیاسایند و اوقات لذت‌بخش خود را بگذرانند.
زباله‌ها و اثرات‌شان وقتی وارد چرخه زیستی و اکوسیستم می‌شوند روی زندگی انسان اثر مخرب و فاجعه‌باری به وجود می‌آورند. آلودگی هوا، خاک و آب به راحتی وارد کل چرخه زیستی می‌شود، بخشی از این آلودگی‌ها
علاوه بر اثرات بالینی مشکلات روحی و روانی ایجاد می‌کنند، مثل آلودگی هوا که اختلالات هورمونی و مشکلات افسردگی را به وجود می‌آورد.
کودکان و سالمندان به خاطر تکامل یا ضعف سیستم ایمنی آسیب‌پذیرترین گروه‌ها در برابر آلودگی‌ها و مخصوصا آلودگی هوا هستند. آلودگی خاک و آب سبب انتقال فعل و انفعالات شیمیایی روی گیاهان شده و علاوه بر از بین بردن مزه و طعم مواد غذایی، سبب تولید و انتقال رادیکال‌های آزاد می‌شود.
رادیکال‌های آزاد می‌توانند در اثر عوامل مختلفی مانند متابولیسم سلولی، قرار گرفتن در معرض اشعهUV، دود سیگار، آلودگی هوا، تغذیه نامناسب، شرایط روحی و روانی نامناسب، انجام فعالیت‌های سنگین، ضعف سیستم ایمنی و برخی مواد شیمیایی مانند آفت‌کش‌ها و حلال‌ها ایجاد شود.
امیدوارم پرده‌های غفلت به زودی از روی دیده مردم کنار رود و ببینند که فقط با زنده کردن و احیای محیط‌زیست است که امور دیگر بقا پیدا می‌کنند. زیست‌بوم مخرج مشترکی از دغدغه‌های عمومی مردم است و با پتانسیلی که توام با افزایش دانش، آگاهی و فرهنگ عمومی دارد، می‌تواند احیای محیط‌زیست را تبدیل به یک مطالبه ملی کند.
* روزنامه‌نگار و کنشگر محیط‌زیست
