فساد اینجا، فساد آنجا، فساد هر جا
فساد در جمهوری اسلامی ایران شوربختانه نهادینه شده و به شکل‌های گوناگون خود را در گوشه و کنار پنهان می‌کند تا شاید از سر تصادف شناسایی و معرفی شود. این وضعیت موجب شده برخی شهروندان به‌ویژه مدیران تصور کنند فساد یک دیو کوه پیکری است که صورتش را پوشانده و برای شناسایی آن باید یک نیروی بزرگ و قدرتمند در سازمان اداری و سیاسی تاسیس شود تا این دیو را شناسایی و به دام اندازد و چهار چشمی نگاه کند که از بند رها نشود.
گروه‌هایی هم در جامعه هستند که تصور می‌کنند «فساد اقتصادی» دیو کوه‌پیکر نیست بلکه میکروب بسیار‌ریزی است که جز با چشم‌های مسلح به میکروسکوپ نمی‌توان آن را دید. به باور این گروه بنابراین باید هزاران نفر با چشم‌های گردشده و چسبیده به میکروسکوپ فساد میکروبی را رصد کنند و به محض دیدن آن را در دام بیندازند تا از رشد و تکثیر آن جلوگیری شود.
بدیهی است هر دو گروه بخشی از حقیقت را در دل و ذهن به درستی نگه داشته‌اند و برای جلوگیری از فسادهای میکروب و کوه‌پیکر راه درست را رفته‌اند. اگر «فساد اقتصادی» را نشناسیم و سرچشمه‌های آن را پیدا نکنیم پیامدهای آن هر دو حالت غول و میکروب را پیدا می‌کنند. غول فساد اقتصادی با گام‌های سنگین و مهیب خویش جامعه را له و ویران کرده و از جسد آن عبور می‌کند. موریانه فساد اقتصادی نیز می‌تواند در چارچوب و پیکره جامعه و اقتصاد خانه بسازد و آرام‌آرام آن را از درون تهی کند. ریشه‌های فساد اقتصادی نیز در جایی دور در پشت ابرها یا در نوک کوه‌ها یا اعماق دریاها قرار ندارد که نتوان آن را دید. دیروز دو نماینده امروز و دیروز مجلس قانونگذاری دو شکل از فساد را با دادن خبر و تحلیل گزارش کردند.
حسین صمصامی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس دوازدهم در پستی در فضای مجازی با انتشار یک مکاتبه میان مشاور وزیر صمت و رییس سازمان توسعه تجارت، از پیگیری‌ها برای اعمال معافیت برخی اقلام عمده صادراتی از بازگشت ارز به سامانه رسمی بانک مرکزی (مرکز مبادله طلا و ارز) پرده برداشت. این اقدام به گفته او می‌تواند بر روند اجرای سیاست بازگشت ارز صادراتی و شفافیت ارزی کشور اثرگذار باشد. غلامرضا مصباحی‌‌مقدم، عضو سابق مجلس نیز گفته است که ۴۰درصد ارز صادراتی به بازار آزاد می‌رود. هر دو فعل فساد است و باید سرچشمه این فسادها گرفته شود. اگر چنین نشود باید گفت فساد اینجا، فساد آنجا، فساد هرجا. حتی جاهایی که شاید تصورش نمی‌شود.
