استراتژی صهیونیست‌ها و راهبرد جمهوری اسلامی
نادر کریمی‌جونی
گزارش‌های متفاوتی از سرزمین‌های اشغالی به گوش می‌رسد. خبرگزاری‌های بین‌المللی از منطقه غزه خبر می‌دهند که ارتش رژیم صهیونیستی سرانجام شهر غزه را اشغال و تانک‌هایIDF به داخل غزه نفود کرده‌اند. پایگاه‌های خبری حماس نیز دیروز صبح (سه‌شنبه) ورود این تانک‌ها را تایید و اضافه کرده‌اند که صدای انفجارهای شدیدی از درون این شهر به گوش می‌رسد. تا آخرین لحظه‌های نگارش این یادداشت، پایگاه‌های خبری رسمی رژیم صهیونیستی در مورد این نفوذ و اشغال غزه سکوت کرده‌اند اما اگر این خبر صحت داشته باشد، بنیامین نتانیاهو باوجود مخالفت‌های گسترده اعضای کابینه و نظامیان همکارش، بالاخره تصمیم خود برای اشغال شهر غزه را اجرایی کرد و به هشدارهایی که در مورد تاثیر منفی این اشغال بر روند توقف جنگ و بی‌نتیجه بودن آن بر آزادسازی اسیران در دست حماس بیان شده بود، بی‌توجهی کرد.
هم موضع‌گیری ترامپ و هم سفر وزیر امور خارجه ایالات‌متحده آمریکا به سرزمین‌های اشغالی گواه کاملا قابل اعتمادی دال بر حمایت همه‌جانبه واشنگتن از تل‌آویو در همه ابعاد و اقدامات آن است. نمی‌توان انکار کرد که نتانیاهو تمامی اقدامات اجرایی و عملیات‌های خود را نه فقط از قبل به اطلاع واشنگتن می‌رساند بلکه موافقت و همراهی ترامپ را نیز در این زمینه جلب می‌کند. از این منظر آنچه در روزهای اخیر در مناطق اشغالی و حتی در مورد تجاوز رژیم صهیونیستی به قطر رخ داد باوجود دروغگویی‌های دونالد ترامپ، همه با کاخ سفید و دولت ایالات‌متحده آمریکا مطرح و هماهنگ شده بود و به همین دلیل سفر مارکو روبیو یک روز پیش از اشغال غزه به اسرائیل می‌تواند به عنوان مهر تایید اقدام جدید نتانیاهو در جنگ با فلسطینی‌ها محسوب شود. چه گمان می‌رود روبیو دست‌کم از قریب‌الوقوع بودن آغاز حمله و اشغال شهر غزه آگاه بوده و به همین دلیل به دیدار متحدان
رژیم صهیونیستی واشنگتن شتافته تا مراتب حمایت کاخ سفید از راهبردهای شریک و متحد خود را به تل‌آویو و نیز به افکار عمومی جهان اعلام کند.
نزدیکی عیان واشنگتن به تل‌آویو و حمایت مطلق دولت ترامپ از راهبردها، سیاست‌ها و اقدامات دولت نتانیاهو، آن هم در حالی که اروپایی‌ها در حال تحریم و منزوی کردن راستگرایان رژیم صهیونیستی هستند و به طور فزاینده مخالفت‌های رهبران و مقامات کشورها با آنچه رهبران رژیم صهیونیستی انجام می‌دهند، گسترش می‌یابد، بنیامین نتانیاهو را به تداوم پاکسازی قومی و نسل‌کشی نژادی تشویق و دلگرم کرده است. از این بابت گمان نمی‌رود که در روند فعالیت‌های جاری در سرزمین‌های اشغالی تغییری حاصل شود. همین نزدیکی می‌تواند پیامی به ایران مخابره کند که هیچ امیدی به حصول توافق میان تهران و واشنگتن وجود ندارد و بر این پایه آن دسته افرادی که به کنار گذاشتن اروپا از روند مذاکرات هسته‌ای با ایران و حصول نتیجه به ایالات‌متحده توصیه میکنند، عملا به امری محال سفارش میکنند. چه دست‌کم در دولت حاضر و با ترکیب فعلی جمهوریخواهان حاکم بر کاخ سفید، توافق با آمریکا امری بسیار دور از دسترس می‌نماید اما در عین حال اشغال و درگیر شدن ارتش رژیم صهیونیستی در تصرف شهر غزه، پیامی خوشایند برای ایران محسوب می‌شود، در این‌باره باید توجه کرد که از یک هفته پیش از آغاز جنگ با ایران تا یک هفته بعد از آن، نظامیان رژیم صهیونیستی هیچ ماموریت یا عملیات مهم و قابل ذکری را در منطقه غزه انجام ندادند.
در این مدت حتی جنگنده‌ها و پرنده‌های رژیم صهیونیستی هم در سرزمین‌های اشغالی ماموریت مهمی را به انجام نرساندند. این قرینه مهم می‌تواند مبین آن باشد که در طول درگیری رژیم صهیونیستی در اشغال غزه، به احتمال زیاد حمله نظامی به ایران صورت نخواهد گرفت، هرچند که حملات ضدامنیتی و جاسوسی شامل این احتمال نمی‌شود.
