ماجرای جنجالی دزدیده شدن توله خرس در پارک پردیسان!

جهان صنعت– هنوز چند روزی از خرداد نگذشته بود که دو توله خرس از مرکزی در شهرری به پارک پردیسان منتقل شدند. این دو توله خرس قهوهای متعلق به منطقه حفاظتشده شهرستان مرودشت در استان فارس بودند که مادرشان تلف شده بود و برای درمان به تهران منتقل شده بودند. توله نر چند روز پس از تحویل به مرکز بازپروری پارک پردیسان یعنی در هشتم خرداد ماه در روندی عجیب از قفس ناپدید شد و تا امروز که دو ماهی از این ماجرا میگذرد هیچ خبری از سرنوشتش در دسترس نیست.
به محض انتشار خبر گم شدن توله خرس، سازمان حفاظت محیطزیست در بیانیهای اعلام کرد که رد پای این توله را در پارک پردیسان شناسایی کرده است. غلامرضا ابدالی، مدیرکل دفتر حیات وحش سازمان حفاظت محیطزیست نیز در همان روزهای ابتدایی به رسانهها اعلام کرد: گروههایی از سازمانهای مردمنهاد، هلالاحمر و یگانهای حفاظت استانهای البرز و تهران به همراه دیگر بخشهای مرتبط سازمان جستوجوی گستردهای را آغاز کردهاند.
وی در این مصاحبه با اشاره به وسعت ۲۲۰هکتاری پارک پردیسان و پوشش درختی و بوتهای این محل، شناسایی محل اختفای خرس را کاری دشوار توصیف کرده و از تلاش تیمهای متخصص برای یافتن توله خرس خبر داده بود.
چندی بعد هم خبر گم شدن توله دوم بر سر زبانها افتاد اما ابدالی این خبر را رد و تاکید کرد که فقط یکی از تولهها گم شده است.
مدیرکل دفتر حیاتوحش سازمان حفاظت محیطزیست دلیل گم شدن این توله خرس را هم به شلوغ بودن مرکز بازپروری به دلیل انتقال محموله بزرگی از پرندگان و رسیدگی کارشناسان به این محموله اعلام میکند.
به گفته ابدالی، به دلیل شلوغی پارک خرس استتار خود را بیشتر میکند و حتی به روی درختان پناه برده و خود را لای شاخ و برگ درختها مخفی میکند، به همین دلیل یافتن خرس کار بسیار دشواری است.
وی همچنین از بهکارگیری تله زندهگیری در پارک پردیسان خبر میدهد و اظهار امیدواری میکند که به زودی توله گم شده به تله بیفتد اما نهتنها توله خرس به تله نمیافتد بلکه یک ماه بعد در مرداد۱۴۰۴ حمید ظهرابی، معاون محیطزیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیطزیست نیز به رسانهها از احتمال هرگونه سرنوشت، از جمله سرقت این حیوان خبر میدهد و میگوید که همه این احتمالات در دست بررسی است.
وی در نشستی خبری توضیح میدهد: این توله خرس موفق شده بود از فنسها خارج شود. با وجود تلاشهای گسترده طی ۱۵شبانهروز از جمله تلهگذاری، استفاده از پهپاد و روشهای دیگر، متاسفانه اثری از خرس یافت نشده است.
این نخستینبار نیست که حیوانی در مرکز بازپروری پردیسان دچار مشکل میشود. در سال۱۳۹۲ یک گوزن زرد ایرانی در محدوده حفاظتشده پارک پردیسان تهران توسط افراد ناشناس شکار و کشته شد. این حادثه در شامگاه یکشنبه با شلیک گلوله رخ داد و لاشه گوزن صبح روز بعد کشف شد. پس از این اتفاق، دو نفر به عنوان مظنون اصلی به دستگاه انتظامی معرفی شدند. پیروز- فرزند ایران و فیروز- هم پس از تلف شدن برادرانش در جریان پروژه تکثیر مصنوعی یوزپلنگ آسیایی به همین مرکز منتقل و در نهایت پس از انتقال به بیمارستان تلف شد.
انتشار اطلاعات ضدونقیض درباره توله گمشده
عبدالرضا باقری، کنشگر محیطزیست گفت: تقریبا پنج تا شش سال پیش بود که تعداد زیادی پرنده از یک قاچاقچی گرفته بودند. این قاچاقچی پرسنل محیطزیست را تعقیب کرده بود و شبانه در پردیسان قفسها را خالی کرده و پرندگان را با خود برده بود.
وی ادامه میدهد: گوزنی هم که در پردیسان شکار شده بود را همانجا پوستش را کنده و گوشت آن را با خود برده بودند. چنین سوابقی در پردیسان وجود دارد.
باقری معتقد است که خوراک شایعه جایی است که اخبار درست توسط منبع اصلی منتقل نشود. سازمان محیطزیست یک منبع رسمی است و باید اعلام کند که ما خرس را گم کردهایم و آن را دزدیدهاند تا شایعه هم منتشر نشود.
این کنشگر محیطزیست بیان کرد: درباره همین توله گمشده چند جور حرف مختلف منتشر شده اما چیزی که موثقتر بوده، این است که موضوع عمدی بوده است. حرفهای گفته شده را کنار هم میچینم، میبینم گم شدن خرس عمدی بوده است.
وی توضیح میدهد: فکر کنید یک خرسی در یک قفس داخل کلینک پردیسان است. البته در قفس دو خرس بودهاند و فقط یکی از آنها گم شده است. خروج خرس از قفس مستلزم این است که این توله از دو در رد شود. آن کلینیک اینقدر بیضابطه نیست که ابتدا خرس از در قفس بیرون بیاید، بعد از در شیشهای بیرون بیاید و در نهایت در پارک رها شود.
وی یادآور میشود: اما درباره پارک پردیسان موضوع مهم بحث آلودگی هوای منطقه است. دقیقا پردیسان بین چهار اتوبان محصور است یعنی میتوان گفت یکی از آلودهترین مناطق تهران از لحاظ هواست. موقعی که ماریتا (یوزپلنگی که سال۷۳ بعد از قتل مادر و دو برادرش به پردیسان منتقل شد) را به پارک پردیسان آورده بودند، از طرف انجمن حمایت از حقوق حیوانات به آنها اعلام کردیم که این حیوان به دلیل دوندگی زیاد ریه خیلی بزرگی دارد و نگهداریاش در پردیسان باعث میشود که مستقیم بنزین و گازوئیل وارد ریهاش شده و تلف شود. به این ترتیب حیوان به بازپروری و خوب شدن نمیرسد.
این کنشگر محیطزیست تاکید میکند: لزومی ندارد که در شهر تهران مرکز بازپروری داشته باشیم اما نیاز است که سازمان در مرکز مثلا جایی مثل خجیر، یک مرکز بازپروری نمونه با امکانات مناسب داشته باشد. قطعا باید این مرکز در محیطی با فاصله از شهر باشد.
منبع: رکنا