صنعت فولاد ایران در انحصار تصمیمات پشت‌پرده
جهان صنعت– عضو انجمن نوردکاران فولاد ایران، با انتقاد از حذف انجمن‌ها از فرآیند تصمیم‌سازی و ضعف مدیریت کلان وزارت صنعت، خواستار شنیده شدن صدای بخش‌خصوصی در تصمیمات کلان شد.
احمد رضوی‌نیک گفت: انجمن‌ها بیشتر نقش انتقال مشکلات صنفی به مسوولان را دارند و ابزار اجرایی برای تغییر سیاست‌های کلان در اختیارشان نیست. اغلب تصمیمات کلان به صورت دیکته‌ای و تحمیلی از سوی اراده حاکمیتی صادر می‌شود و انجمن‌ها صرفا باید آن را بپذیرند.
رضوی‌نیک به اختلافات مصنوعی ایجاد شده بین انجمن‌ها اشاره می‌کند که به گفته او وزارت صنعت از این اختلافات به عنوان ابزاری برای پیشبرد بخشنامه‌هایی استفاده می‌کند که منافع وزارتخانه را تامین می‌کنند، نه صنعت.
وی افزود: بیش از ۹۰درصد اعضای انجمن‌ها بخش‌خصوصی و فعالان باسابقه صنعتی و اقتصادی هستند اما صدای‌شان در جلسات تصمیم‌گیری شنیده نمی‌شود و تصمیمات پشت درهای بسته اتخاذ می‌شود.
این فعال صنعتی ادامه داد: مدیران تولید به جای تمرکز بر تولید و بهبود کیفیت، مجبورند زمان و انرژی خود را صرف جلسات و پیگیری امور اداری کنند تا بتوانند از چرخه تصمیمات متناقض و دستوری نجات یابند. تصمیمات غیرکارشناسی و لحظه‌ای وزارت صنعت را عامل بحران‌های پی‌درپی در صنعت فولاد می‌داند و با ضرب‌المثلی می‌گوید: «سنگی که یک نادان در چاه بیندازد، ۱۰عاقل هم نمی‌توانند آن را بیرون بیاورند.»
رضوی‌نیک با اشاره به اینکه اعضای انجمن‌ها اغلب نخبگان واقعی بخش‌خصوصی هستند، می‌گوید که این افراد به جای تمرکز بر توسعه فنی و نوآوری، مجبورند وقت خود را صرف رفع موانعی کنند که توسط دولت ایجاد شده است. او این وضعیت را بسیار دردناک توصیف می‌کند.
او از وزیر صنعت و دولت می‌خواهد که به جای تصمیم‌گیری‌های پشت درهای بسته، به نظرات کارشناسی انجمن‌ها اعتماد کنند و از توانایی‌های واقعی بخش‌خصوصی بهره بگیرند. به گفته رضوی‌نیک، انجمن‌ها استراتژی‌های مدونی دارند که بسیار جلوتر از دستورالعمل‌های دستوری وزارتخانه‌هاست و انتظار می‌رود وزیر صنعت که خود سابقه مدیریت صنعتی دارد، درد واقعی تولیدکنندگان را درک کند و به جای تکیه بر مشاورانی که شناختی از اقتصاد واقعی کشور ندارند، از کارشناسان واقعی این حوزه استفاده کنند.
رضوی‌نیک خواستار مشارکت واقعی تولیدکنندگان در برنامه‌ریزی کلان صنعتی شده و تاکید می‌کند که صدای بخش خصوصی باید شنیده شود و در تصمیم‌سازی‌ها به کار گرفته شود تا مسیر تولید و توسعه صنعت فولاد هموار شود.
