پرسش از مرجعیت کارشناس سیاسی

یکم– کارشناسان وضعیت کشور را با توجه به جنگ تحمیل شده بر شهروندان ایرانی در این روزها و نیز چشم‌انداز آینده چگونه ارزیابی می‌کنند؟ واقعیت این است که در جمهوری اسلامی به دلایل گوناگون کارشناس سیاسی معتبری که حرف‌ها و آرای او محل رجوع سیاست‌ورزان باشد نداریم. در جمهوری اسلامی به دلیل استیلای دهشتناک حکومت بر اذهان و اندیشه‌ها و نیز به دلیل باز نبودن ذهن اندیشمندان به روزهای سخت، شوربختانه کارشناس نداریم. اگر هم گروهی اسم در کرده‌اند که فلان جا رفته و با فلان شخص دیدار کرده و چندین کتاب نوشته‌اند به نظر می‌رسد یا بلد نیستند در روزهای سخت مثل امروز به میدان بیایند و شرایط را تحلیل کنند یا اینکه از پیامدهای اظهارنظر به ویژه اگر برخلاف سیاست عمومی حاکمیت باشد اجتناب می‌کنند.

دوم– تفاوت کارشناس سیاسی با سیاستمداران چیست؟ ما هر روز شاهد اظهارنظر سیاستمداران بوده و هستیم. آیا این کفایت نمی‌کند؟ تفاوت کارشناس سیاسی با سیاستمدار بر سرکار این است که کارشناس به هسته قدرت وصل نیست و رخدادها را از همان زاویه‌ای که سیاستمدار نگاه می‌کند نگاه نمی‌کند. کارشناس به دانش و علم تعهد دارد و به قدرت تعهد ندارد. به این ترتیب با نگاهی انتقادی به رخدادها می‌تواند کاستی‌ها و نارسایی‌های سیاستمداران به یک پدیده را برای آنها روشن سازد.

سوم– چرا در ایران کارشناس شجاع و صریح و بانفوذ نداریم؟ واقعیت این است که اولا نظام سیاسی در این‌باره بسیار سختگیر بوده و راه را برای زاد و رشد کارشناسان شجاع و دانشمند بسته است. از سوی دیگر در ایران اندیشکده‌ها و پژوهشگاه‌های مرتبط با سیاست یا نیستند یا اگر هستند در کما به سر می‌برند. در همین روزهایی که جنگ در ایران در گرفته کدام استاد علوم سیاسی توانایی و جرات ورود به میدان را داشته است؟