بهشت زهرا لبریز شد؛ خانه آخرت دیگر فقط سهم جنوب نیست!
جهان صنعت، تهران حالا دیگر نه‌تنها برای زنده‌ها، بلکه حتی برای مرده‌ها هم جا ندارد. هشدارها درباره پر شدن ظرفیت بهشت زهرا جدی‌تر از همیشه شده‌اند؛ مهدی پیرهادی، رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر، می‌گوید فقط «قطعه ۳۲۹» برای دفن روزانه باقی مانده و در صورت پر شدن این قطعه، روند تدفین در این آرامستان متوقف خواهد شد.
طرح‌های ناتمام و زمان‌بر
در دوره پنجم شورای شهر، نخستین هشدارها درباره محدودیت فضای دفن در تهران مطرح شد. شورا و شهرداری حتی مکان‌یابی‌هایی برای ایجاد آرامستان‌های جدید انجام دادند و چهار نقطه شهری مشخص شد. اما پروژه‌ها به دلایل متعددی مانند بوروکراسی و همکاری نکردن برخی نهادها متوقف شد. حالا این موضوع به چالشی جدی برای شورای ششم تبدیل شده است.
انکار یا افشا؟ دعوا بر سر واقعیت قبرها
در حالی که پیرهادی از بحران تدفین و نبود طرح اجرایی از سوی شهرداری گلایه می‌کند، مهدی چمران، رئیس شورای شهر، ادعاهای مطرح‌شده را نادرست می‌داند. او تأکید می‌کند که امکان دفن همچنان وجود دارد و هر فرد می‌تواند تا سه قبر در بهشت زهرا تهیه کند.
اما احمد صادقی، عضو دیگر شورا، از زاویه‌ای متفاوت به موضوع نگاه می‌کند. او هشدار می‌دهد که برخی در حال بزرگ‌نمایی بحران هستند تا از فضا برای پیشبرد منافع اقتصادی خاص بهره ببرند. او به صراحت از «مافیای زمین» نام می‌برد و می‌گوید برخی تلاش دارند با ایجاد نگرانی عمومی، پروژه‌های زمین‌محور را توجیه کنند.
چرا همه بار روی دوش جنوب تهران؟
جعفر بندی شربیانی نیز با انتقاد از تمرکز تاریخی آرامستان‌ها در جنوب شهر، این روند را ناعادلانه توصیف می‌کند. او می‌گوید این تمرکز باعث شده جنوب تهران به نماد غم و سوگ تبدیل شود و توسعه پایدار شهری را با چالش مواجه کرده است.
وی تأکید می‌کند که آرامستان کلاغ‌آیه در شهرری فقط برای شرایط اضطراری کرونا ایجاد شده و نباید به گزینه‌ای دائمی تبدیل شود. شربیانی خواستار تهیه پیوست‌های اجتماعی و زیست‌محیطی برای جانمایی آرامستان‌های جدید و نظرخواهی از مردم محلی شد.
بحران واقعی یا بازی رسانه‌ای؟
برخی منابع مطلع، ضمن رد ادعای پر شدن کامل ظرفیت بهشت زهرا، اعلام کرده‌اند که تدفین در چند نقطه به‌صورت موازی ادامه دارد. این در حالی است که تصویری بحرانی از وضعیت قبرها در رسانه‌ها ترسیم شده که برخی آن را حاصل فشارهای رسانه‌ای و اهداف پشت‌پرده می‌دانند.
با این حال، نمی‌توان انکار کرد که ظرفیت تدفین در حال کاهش است و نبود برنامه‌ریزی مشخص از سوی شهرداری، دیر یا زود بحران را به واقعیت تبدیل خواهد کرد.
مطالبه روشن: قبر فقط برای جنوب نیست
در میان همه اختلاف‌نظرها و اتهام‌زنی‌ها، یک مطالبه روشن و مهم همچنان برجاست: چرا همیشه جنوب تهران باید بار تدفین را به دوش بکشد؟ آیا زمان آن نرسیده که حتی مرگ نیز در این شهر عادلانه توزیع شود؟ چه بحران واقعی باشد و چه ابزاری برای منافع اقتصادی، آینده دفن در تهران نیازمند پاسخ شفاف، برنامه مشخص و توزیعی منصفانه است.
