غفلت از همکاری‌های معدنی با همسایگان

منیر حضوری- کشورهای منطقه خاورمیانه می‌توانند از نظر سرمایه‌گذاری برای تجار ایرانی جذاب باشند اما کارشناسان باور دارند، آنطور که باید به این مساله توجهی نشده است و تنها بر یک یا دو کشور متمرکز هستیم. به طور مثال یکی از کشورهایی که می‌تواند برای فعالان معدنی جذاب باشد، کویت است. کشوری کم‌جمعیت با ظرفیت و پتانسیل بالا که چندان صنایع بزرگی ندارد و اقتصادش از نفت و گاز متاثر بوده و به شدت به محصولات معدنی وابسته است.
طیف وسیعی از مواد معدنی اعم از آنهایی که در حوزه پتروشیمی و فولاد و صنایع وابسته به کار می‌روند و چه آنهایی که در حوزه مصالح ساختمانی به کار می‌روند می‌تواند محل همکاری بین ایران و کویت باشد؛ موضوعی که ظرفیت و پتانسیل جذابی برای کشور ما است. با اینکه در حوزه فولاد صادرات زیادی به کویت صورت گرفته اما متاسفانه به دلیل چیرگی مسائل سیاسی بر مسائل اقتصادی کار چندانی انجام نشده است. با اینکه فعالیت‌ها می‌تواند توسعه پیدا کند،‌ اما آنطور که باید و شاید حجم مناسبات گسترش پیدا نکرده است. به نظر می‌رسد با توجه به اینکه کویت تلاش دارد در حوزه ساخت‌و‌ساز و برخی صنایع خود را در مسیر رشد و توسعه قرار دهد، می‌تواند از ظرفیت‌های ایران استفاده کند که این مهم دیپلماسی جدی‌ای را از سوی دولت و همچنین همراهی بخش
خصوصی می‌طلبد.
اباذر براری، کارشناس معدن به «جهان‌صنعت» گفت: کشورهای همسایه ایران طیف متنوعی را شامل می‌شوند. برخی ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های خوبی در حوزه معدن دارند اما تعدادی از کشورها هم مخصوصا آنهایی که در حاشیه جنوبی خلیج‌فارس واقع شده‌اند، دسترسی خوبی به منابع معدنی ندارند بنابراین به عنوان مصرف‌کنندگان محصولات معدنی حضور دارند و می‌توانند برای ایران جذاب باشند.
وی تاکید کرد: طیف وسیعی از مواد معدنی اعم از آنهایی که در حوزه پتروشیمی و فولاد و صنایع وابسته به کار می‌روند و چه آنهایی که در حوزه مصالح ساختمانی به کار می‌روند می‌تواند محل همکاری بین ایران و کشورهای منطقه به ویژه حاشیه خلیج‌فارس باشد که می‌تواند ظرفیت و پتانسیل جذابی برای کشور ما باشد.
براری سپس با اشاره به کشور کویت اظهار کرد: این کشور کم‌جمعیت اما با ظرفیت و پتانسیل بالایی است. کویت چندان صنایع بزرگی ندارد و اقتصادش از نفت و گاز متاثر است اما برخی محصولات معدنی که در صنایع به کار می‌رود در شرایط فعلی محل مصرف است. به طور مثال می‌توان به حوزه مصالح ساختمانی اشاره کرد که بیشتر استفاده می‌شوند.
وی تاکید کرد: با اینکه در حوزه فولاد صادرات زیادی به کویت صورت گرفته اما متاسفانه به دلیل چیرگی مسائل سیاسی بر مسائل اقتصادی کار چندانی انجام نشده است، در حالی که جای کار زیاد است. با اینکه فعالیت‌ها می‌تواند توسعه پیدا کند اما آنطور که باید و شاید این حجم مناسبات گسترش پیدا نکرده است. به نظر می‌رسد با توجه به اینکه کویت تلاش دارد در حوزه ساخت‌و‌ساز و برخی صنایع خود را در مسیر رشد و توسعه قرار دهد می‌تواند از ظرفیت‌های ایران استفاده کند که این مهم دیپلماسی وسیع و جدی‌ای را از سوی دولت و همچنین همراهی بخش خصوصی می‌طلبد.
این کارشناس معدن تصریح کرد: موانع و چالش‌ها به موضوعاتی برمی‌گردد که طی سال‌های قبل وجود داشته اما در نگرش دیپلماسی کشورهای همسایه آنقدر پررنگ نبوده است. طی سال‌های اخیر نگرش همسایه‌محوری در موضوعات اقتصادی جایگاه ویژه‌ای یافته است.
طی چند سال اخیر روابط ما با کویت هم بهبود یافته است. بعد از 7سال شاهد بودیم که در شهریور سال قبل سفیر کویت در تهران مستقر شد و فعالیت‌های خود را به صورت جدی‌تر دنبال کرد و حالا حجم مناسبات اقتصادی رو به افزایش است. ما جمعیت بسیار قابل ‌توجهی از ایرانیان را در کویت داریم که مهم‌ترین ظرفیت ما برای توسعه مناسبات اقتصادی هستند.
او با بیان اینکه اقتصاد ایران و کویت مکمل هم است و می‌توانند در کنار هم مسیر رشد و توسعه را پیش ببرند، اظهار کرد: آنچه در ایران تولید می‌شود می‌تواند محل مصرف در کویت قرار بگیرد. کویت صادرات نفت و گاز انجام می‌دهد و همه چیز را تقریبا وارد می‌کند اما در این فضای وارداتی سهم ایران بسیار ناچیز است. بخشی از موضوعات به مساله ویزا برمی‌گردد به دلیل اینکه کشور کویت شرایط سختی را برای ایرانی‌ها طی سال‌های اخیر درخصوص ویزا قائل شده است، بسیاری از تجار امکان حضور مستقیم در بازار را پیدا نکرده‌اند. در ادامه یکی از مهم‌ترین ابزارها و راه‌هایی که برای توسعه مناسبات باید توجه کرد بحث بازاریابی میدانی و حضور در بازار
هدف است. اگرچه کویتی‌ها برای آمدن به ایران ویزا نمی‌خواهند اما برای بازاریابی باید حضور پیدا کنند. در این خصوص باید گفت نمایشگاه بین‌المللی جدی‌ای برگزار نمی‌شود؛ چالشی که کار را سخت‌تر می‌کند.
براری ادامه داد: بحث مالی و حمل‌و‌نقل نیز به عنوان نقاط چالشی در روابط دو کشور در نظر گرفته می‌شوند اما باید گفت در این رابطه هم پتانسیل‌ها بالاست. ایرانی‌هایی که در آن منطقه هستند و خطوط پروازی هر روزه که به پنج نقطه ایران وجود دارد و لنج‌هایی که بین دو کشور تردد می‌کنند همه ظرفیت و پتانسیل‌هایی است که می‌شود از آنها استفاده کرد و حجم تجارت دو کشور را افزایش داد.
کویت مصرف‌کننده است
این کارشناس معدن با تاکید بر اینکه فولاد یکی از حوزه‌های بسیار خوبی است که می‌شود روی آن سرمایه‌گذاری کرد، ادامه داد: کشور کویت را باید به عنوان یک کشور مصرف‌کننده در نظر گرفت. متاسفانه در حوزه فولاد در بخش‌های مختلف مشکلاتی در این زمینه وجود دارد که اثر خود را گذاشته است.
از سال‌های قبل یک مجموعه فولادی قوی در کویت فعال بوده و تا امروز بیشتر مواد اولیه را از ایران خریداری می‌کرده و آنجا تبدیل به محصول نهایی می‌کردند ولی ما هیچ‌وقت وارد بحث جدی با آنها نشده‌ایم که از ظرفیت صادرات آنها به برخی کشورهای حاشیه خلیج‌فارس بتوانیم استفاده کنیم، در حالی که اگر این ظرفیت استفاده شود به طور جدی می‌شود این کار را پیش برد.
براری درخصوص موانع این مهم تصریح کرد: متاسفانه تجار ما در حوزه‌های مختلف از جمله فولاد به بازارهای در دسترس و سهل‌الوصول نگاه می‌کنند. تا زمانی که عراق و افغانستان و برخی کشورهای دیگر منطقه به راحتی فولاد ایران را خریداری می‌کنند حضور تجار ما برای ورود و کشف بازارهای جدید کم است. این مهم باید هم از سوی دولت مورد توجه قرار گیرد و برای آن دیپلماسی اقتصادی جدی پیگیری شود و هم اینکه تجار ما سعی کنند بازارهای جدید را پیدا کنند. به جای اینکه تجار ما در برخی بازارها با هم رقابت کنند و رقابت منفی داشته باشند که منجر به قیمت‌شکنی شود می‌توان بازار جدید را کشف کرد و در آن حضور فعال داشت. گ
پیشنهاد می‌شود، انجمن‌های این حوزه وزارت صمت و نهادهای متولی تجار آن حوزه را شناسایی و از ظرفیت اتاق مشترک هم استفاده کنند. تجار را به ایران دعوت کنیم تا ظرفیت فولاد ایران را ببینند و بتوانند مسیر جدید را باز کنند؛ موضوعی که تا به امروز مغفول مانده و کسی پیگیر آن نبوده است.