10 - 03 - 2020
سالی که جمعیت ایران به ۲۵ میلیون و ۴۸۸ هزار نفر رسید
۱۲ آذرماه ۱۳۴۵ (دسامبر ۱۹۶۶) نتایج سرشماری هر ۱۰ سال یکبار ایران رسما انتشار یافت. طبق این نتایج، نفوس ایران به ۲۵ میلیون و ۴۸۸ هزار و ۶۹۹ تَن (نزدیک به یکسوم ۴۵ سال بعد از آن) رسیده بود و جمعیت تهران دو میلیون و ۶۹۰ هزار نفر (یکپنجم ۴۵ سال بعد از آن) شده بود. از این آمار چنین برمیآمد که شهرنشینان ایران در آن سال حدود ۹ میلیون و روستانشینان حدود ۱۵ میلیون و ۶۶۰ هزار تن بودند که نسبت روستانشین به شهرنشین تقریبا ۲ به ۱ بود که این نسبت پس از انقلاب و نقل مکان انبوه و به صورت هجوم روستانشینان به شهرها، کاملا تغییر کرده است.
نتایج این سرشماری همچنین نشان میداد که جمعیت ایران در سال ۱۳۴۵ نسبت به سال ۱۳۳۵ (۱۰ سال پیش از آن) شش میلیون و ۵۳۳ هزار نفر افزایش یافته بود. انتشار همین ارقام، اظهارنظرهای جمعیتشناسان ایران را به دنبال داشت و دولت تصمیم به تنظیم طرح محدوده ۲۵ ساله تهران گرفت که بعدا عملی شد و تا تغییر نظام حکومتی به قوت خود باقی بود. دولت وقت استدلال کرده بود که چون تهران از شمال، شرق و غرب در محاصره ارتفاعات است، افزایش جمعیت بیش از این ایجاد آلودگی محیطزیست به ویژه هوا میکند و سلامت ساکنین را به خطر میافکند. به علاوه، این شهر روی کمربند زلزله قرار گرفته که در صورت وقوع، فاجعه خواهد بود و نیز با شکسته شدن سدِ کرج و خرابی نیروگاههای برق، ساکنان تهران بدون آب و برق خواهند شد و ….
طولی نکشید که اعلام شد نفوس جهان از چهار میلیارد تجاوز کرده و سازمان ملل هشدار داد که ظرفیت کره زمین برای تامین خوراک و تسهیلات دیگر در همین حد است و جمعیت بیش از این مسالهساز خواهد بود و ساخت شیمیایی غذا (غیرارگانیک) به میان خواهد آمد که خالی از عوارض جانبی نخواهد بود. همچنین افزایش جمعیت بیش از ظرفیت برخی کشورها، امکان تجاوز این کشورها به همسایگان کمجمعیت را به وجود خواهد آورد و از این رهگذر صلح جهانی به مخاطره خواهد افتاد. جمعیت اضافی که دچار نبود کار، خوراک و مسکن خواهد بود دست به مهاجرت داخلی و خارجی خواهد زد که خطر فرهنگی و آلودگی تمدن را به دنبال خواهد داشت و افزایش جرم و تبهکاری و در نتیجه مرگ اخلاقیات. در زیر گوشهای از صفحه اول روزنامه اطلاعات حاوی تیتر اعلام نتیجه سرشماری سال ۱۳۴۵ ایران کُپی شده است:
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد